Język polski, klasa 7 i 8
klasa 7
Przeczytać lektury: Karol Dickens "Opowieść wigilijna", Adam Mickiewicz "Dziady cz. II"
klasa 8
Zapoznać się z informacjami dotyczącymi formy listu motywacyjnego (podręcznik, str. 281), a następnie uzupełnić ćwiczenia z Zeszytu ćwiczeń, str. 110 - 112
Materiały z języka polskiego dla uczniów kl. VIII do samokształcenia:
Język polski kl.VIII powtórka do egzaminu
Powtarzamy do egzaminu z języka polskiego! cz.2
Powtórzenie do egzaminu z języka polskiego cz.3
Klasa 7
Opowieść wigilijna i Dziady cz. II - Materiały dla klasy VII
Klasa 7
Powtórzenie o zdaniach złożonych
25 marca 2020r.
Kl.VII
25 marca 2020 r.
Temat: Czego nas uczy "Opowieść wigilijna" Karola Dickensa?
1. Zapiszcie w zeszycie temat lekcji, a następnie obejrzyjcie film znajdujący się pod linkiem:
https://www.youtube.com/watch?v=owyxubf8s-U
2. Odpowiedźcie w zeszycie na pytanie: Czego nauczyłem się po przeczytaniu "Opowieści wigilijnej" Karola Dickensa. Odpowiedź sformułuj w postaci kilku punktów, zaczynając od słów:
"Opowieść wigilijna" Karola Dickensa uczy mnie:
1....
Pozostajemy w kontakcie na grupie na messengerze! Pozdrawiam Was!
Aneta Lejwoda-Zielińska
Kl. VII język polski
26 marca 2020 r.
Do zeszytu wpisać temat oraz notatkę:
Temat: W świecie przedstawionym „Opowieści wigilijnej” Karola Dickensa.
1. „Opowieść wigilijna” to opowiadanie: utwór niewielkich rozmiarów, pisany prozą, jednowątkowy (przemiana Ebenezera Scrooge`a), o swobodnej kompozycji, zawierający opisy, o świecie przedstawionym opowiada narrator wszechwiedzący (gawędziarz, często zwraca się do czytelników).
2. Czas i miejsce utworu: XIX wiek, Święta Bożego Narodzenia, Londyn.
3. Temat utworu: przemiana skąpca Ebenezera Scrooge`a.
4. Streszczenie utworu:
a) Zapoznanie się z głównym bohaterem, jego siostrzeńcem Fredem oraz pracownikiem kantoru Bobem Cratchitem.
b) Wizyta ducha Jakuba Marley`a, dawnego wspólnika Scrooge`a.
c) Podróż w czasie z Duchem Przeszłości.
d) Wędrówka bohatera z Duchem Teraźniejszości po zaułkach miasta.
e) Wizja przyszłości ukazana przez Ducha Przyszłości.
f) Przemiana Ebenezera Scrooge`a.
5. Bohaterowie utworu:
a) Realistyczni: Ebenezer Scrooge, Bob Cratchit, Fred.
b) Fantastyczni: Duch Jakuba Marley`a, Duch Wigilijnej Przeszłości, Duch Tegorocznej Wigilii, Duch Przyszłych Wigilii.
6. Najważniejsze motywy:
a) Przemiana bohatera.
b) Elementy fantastyczne.
c) Samotność.
Zadanie: Napisać zaproszenie na spektakl zatytułowany „Opowieść wigilijna”. W zaproszeniu podać po dwa argumenty zachęcające do przyjścia. Zaproszenie zapisane w dokumencie word przysłać do 28 marca na adres mailowy: alicjaagnieszka7@gmail.com
Jak napisać dobre zaproszenie? Instrukcję znajdziecie na kanale „Wiedza z wami – podstawówka” pod linkiem: https://www.youtube.com/watch?v=jTzeZm2qBRo
Pozostajemy w kontakcie na grupie na Messengerze. Życzę udanego dnia!
Aneta Lejwoda-Zielinska
Kl. VIII język polski
26 marca 2020 r.
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Rodzaje głosek, dzielenie wyrazów na sylaby – powtórzenie wiadomości.
Obejrzyj film na YouTube z kanału „Wiedza z wami – podstawówka” dotyczący głosek i dzielenia wyrazów na sylaby: https://www.youtube.com/watch?v=sZiA8Jg_SBg
Jeśli nie masz możliwości obejrzenia filmu, otwórz podręcznik na str. 250 – 251 i zapoznaj się z wiadomościami teoretycznymi, które znajdują się w „Wiadomości – przypomnienie”, a następnie wykonaj w zeszycie następujące ćwiczenia:
Ćw. 2a/250, Ćw. 5/251
Pozostajemy w kontakcie na grupie na Messengerze.
Aneta Lejwoda-Zielińska
Kl. VIII język polski
27 marca 2020 r.
Zapiszcie temat w zeszycie. Cały czas powtarzamy wiadomości z klas poprzednich. Teraz koncentrujemy się na fonetyce.
Temat: Akcent i zjawiska fonetyczne – powtórzenie wiadomości.
1. Przeczytajcie z podręcznika „Wiadomość – przypomnienie” ze strony 252-253. Zagadnienia dotyczące akcentu (akcent wyrazowy - silniejsze, głośniejsze wymówienie sylaby w wyrazie; akcent zdaniowy – silniejsze wymówienie wyrazu w zdaniu) oraz zjawisk fonetycznych (upodobnienie pod względem dźwięczności, utrata dźwięczności na końcu wyrazu, uproszczenie grupy spółgłoskowej) znajdziecie pod linkami: https://www.youtube.com/watch?v=4Wjo3jv-zOI
https://www.youtube.com/watch?v=zLKKuWOlsBY
https://www.youtube.com/watch?v=rokTADKU7Ss
https://www.youtube.com/watch?v=rHNQOF9x8Wk
https://www.youtube.com/watch?v=zSs6UP6J9bU
https://www.youtube.com/watch?v=pUqtmBwnPhQ
https://www.youtube.com/watch?v=Pz68gmKbgcU
2. Zadanie do wykonania w dokumencie word na adres mailowy: alicjaagnieszka7@gmail.com ! Moi drodzy, nie przysyłajcie mi zdjęć zrobionej pracy, ale załączajcie dokument word. W ten sposób łatwiej mi będzie poprawić Wasze zadanie i Wam je odesłać.
Podręcznik, ćw. 11 str. 253
Ćw. Rozpoznaj zjawiska fonetyczne w następujących wyrazach: krzesło, prośba, warszawski, samochód
Pozostajemy w kontakcie na grupie! Pozdrawiam Was!
Aneta Lejwoda-Zielińska
Kl. VII język polski
27 marca 2020 r.
Zapiszcie w zeszycie temat.
Temat: Czy każdy może się zmienić? Historia londyńskiego Midasa. Rozważania w oparciu o treść książki Karola Dickensa „Opowieść wigilijna”.
Zapiszcie w zeszycie:
1. Historia mitycznego króla Midasa:
Midas to legendarny bogacz, król Frygii, był chciwy i okrutny. Nie tylko nie dzielił się z nikim swoim bogactwem, ale sam także z niego nie korzystał, gromadząc bez opamiętania skarby dla samej przyjemności posiadania. Bóg Dionizos ukarał bezdusznego króla. Obiecał spełnić jedno jego życzenie. Władca poprosił, aby każda rzecz, której dotknie, zamieniała się w złoto. Szybko jednak Midas zorientował się, że grozi mu śmierć głodowa – chleb i wino również zamieniało się w złoto. Czarę goryczy przelał fakt, że zamienił także swoją piękną córkę w złotą statuę. Przerażony, wybłagał od Dionizosa utratę daru, musiał tylko umyć głowę i dłonie w wodach rzeki Paktol, która od tej pory stała się złotonośna. Dionizos chciał nauczyć Midasa, że w życiu, oprócz majątku, liczą się także potrzeby innych, a zachłanność nie popłaca. Midas rozgniewał także Apollina, za sprawą którego Midasowi urosły ośle uszy.
Posłuchajcie słuchowiska o królu Midasie: https://www.youtube.com/watch?v=ViMq_aUyeR0
Zapiszcie w zeszycie:
2. Historia Ebenezera Scrooge`a, bohatera „Opowieści wigilijnej”:
Ebenezer Scrooge to właściciel kantoru. Mimo że we wszystkim pomaga mu Robert Cratchit, Scrooge traktuje go źle (skąpi węgla na ogrzanie pomieszczenia, w którym pracuje Robert; grozi, że go zwolni bądź potrąci mu z pensji, jeśli pracownik będzie chciał wolny dzień w tytułu świąt). Scrooge odrzuca zaproszenie swojego siostrzeńca Freda, a także wygania przedstawicieli towarzystwa dobroczynnego. Po przybyciu trzech duchów, które mu pokazują przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, starzec zmienia się. Posyła napotkanego chłopca do sklepu po ogromnego indyka, którego każe dostarczyć do mieszkania Roberta Cratchita. W czasie spaceru pozdrawia przechodniów. Idzie na świąteczny obiad do swojego siostrzeńca Freda. Daje podwyżkę swojemu pracownikowi i obiecuje zająć się leczeniem jego syna – Tima.
Scrooge przypomina króla Midasa. Zmienia się jednak. Z chciwego i samotnego starca, który przez większość życia skupiał się na pracy i bogaceniu się, przeistacza się w szczodrego i serdecznego człowieka. Uświadamia sobie, że prawdziwym sensem życia nie jest gromadzenie pieniędzy, ale pomaganie innym i troska o ich los.
3. Zadanie dla Was:
Wyobraź sobie taką sytuację:
Siostrzeniec Scrooge`a rozmawia z żoną o swojej wizycie u wuja. Zapisz ich dialog. Postaraj się, żeby dialog był interesujący, odkrywał przyczyny zachowania i postawy Scrooge`a, wyrażał przemyślane opinie rozmówców na jego temat. Dialog niech się składa z 15 wersów. Pamiętaj o stosowaniu zasad interpunkcyjnych. Jeżeli ktoś ich nie pamięta, niech zajrzy pod link: http://www.jezykowedylematy.pl/2011/09/jak-pisac-dialogi-praktyczne-porady/
Dialog przyślijcie w dokumencie word jako załącznik do maila do 30 marca. Nie róbcie zdjęć pracy. Mój adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Pozostajemy w kontakcie na grupie. Pozdrawiam Was serdecznie!
Aneta Lejwoda-Zielińska
30 marca 2020r.
Kl. VIII
Zapiszcie w zeszytach temat lekcji.
Temat: To, co piękne, nie przemija – analiza i interpretacja wiersza Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego „Pieśń III”.
1. Wiersz znajduje się w podręczniku na str. 274-275. Ja odsyłam Was do pięknego wykonania tego wiersza przez Magdę Umer:
https://www.youtube.com/watch?v=p0rkrwhRMeQ
2. Przeczytajcie biogram poety:
Konstanty Ildefons Gałczyński (1905-1953) urodził się i zmarł w Warszawie. Studiował filologię klasyczną (łacina, greka) i filologię angielską na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutował w 1923 r. wierszem „Wiatr w zaułku”. W czasie wojny przebywał w obozie jenieckim. Po powrocie do kraju zamieszkał w Krakowie, gdzie związał się z czasopismem „Przekrój”. Był i jest lubiany za humor, umiejętność łączenia w utworach fantastyki z codziennością. Najbardziej znane utwory poety to poematy „Wit Stwosz”, „Niobe” oraz cykl Teatrzyk „Zielona Gęś”.
(Informacje o K.I. Gałczyńskim pod linkiem: https://www.kigalczynski.pl/main.html)
3. Przeczytajcie informacje dotyczące interpretacji wiersza, a następnie zapiszcie je w zeszycie jako notatkę:
Podmiot liryczny w wierszu to człowiek spoglądający z pewnej perspektywy na swoje życie pełne różnorodnych doświadczeń - były w nim rozstania, zmartwienia, dni zwykłe („Ile chlebów rozkrajanych? / Pocałunków? Schodów? Książek?) i odświętne („Ile chwil przy Beethovenie?...), lata spędzone „nad strof tworzeniem”. To było dobre życie z ukochaną osobą przy boku, a wzajemna miłość dawała siłę, rozświetlała szarość dnia („Ile razem dróg przebytych?”, „wspólnych zmartwień, wspólnych dążeń”). Podmiot liryczny i zarazem poeta jest świadom ulotności każdej chwili, dlatego „chciałby ocalić od zapomnienia” piękno i trud minionych dni. Przede wszystkim jednak dać wyraz swemu uczuciu. Ten wiersz to niezwykle subtelny hołd złożony ukochanej kobiecie i wyznanie miłości, uczynione z perspektywy wielu wspólnie przeżytych lat - dobrych i złych:
„Twe oczy jak piękne świece,
a w sercu źródło promienia.
Więc ja chciałbym twoje serce
ocalić od zapomnienia”.
Ze względu na myśli zawarte w utworze, wiersz można zaliczyć do liryki miłosnej (bo jest wyznaniem miłosnym) oraz do liryki refleksyjnej (ponieważ poeta zastanawia się nad problemem przemijania i ulotności każdej chwili).
4. Przeczytajcie informacje o budowie wiersza (nie przepisujcie ich do zeszytu):
Utwór Gałczyńskiego ma niezwykłą kompozycję. Pierwsza, połowa drugiej, trzecia i czwarta zwrotka składają się z szeregu pytań retorycznych, które służą podkreśleniu uczuć podmiotu lirycznego i angażując adresata wypowiedzi, sugerują sytuację rozmowy. Dwa ostatnie wersy zwrotki piątej mają natomiast formę zdania, które wyjaśnia intencje poety, jego pragnienie, by na zawsze utrwalić piękno uczucia i piękno świata opromienionego miłością kobiety.
Wiersz Gałczyńskiego, zgodnie z genezą gatunku, ma wyraźny podział na strofy, przejrzystą rytmikę (liczne powtórzenia i wyliczenia, które sprzyjają rytmiczności wiersza) i łatwość przystosowania do wykonania z towarzyszeniem muzyki. Dowodem na to jest piosenka Marka Grechuty.
5. Zadanie: Na podstawie treści wiersza napiszcie, co podmiot liryczny chciałby ocalić od zapomnienia. Odpowiedź zawrzyjcie w 5 zdaniach. Pracę przyślijcie w dokumencie word załączonym do maila na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Jeśli nie macie żadnego edytora tekstu, odpowiedź wpiszcie po prostu w mailu. Nie przysyłajcie zdjęć pracy.
Pracę przyślijcie na podany adres do 2 kwietnia.
Pozostajemy w kontakcie na Messengerze.
Pozdrawiam Was! Aneta Lejwoda-Zielińska
30 marca 2020r.
Kl. VII
Zapiszcie w zeszycie temat lekcji.
Temat: Tropem Ebenezera Scrooge`a, bohatera „Opowieści wigilijnej” Karola Dickensa.
Zapiszcie w zeszycie plan wydarzeń:
1. Wigilijne przedpołudnie w kantorze Ebenezera Scrooge’a.
2. Dziwne wypadki w domu kupca.
3. Przybycie ducha Marleya.
4. Podróż w przeszłość z Duchem Świąt Bożego Narodzenia.
5. Wigilijny spacer po mieście z Duchem Tegorocznych Świąt.
6. Zapowiedź smutnej przyszłości ostrzeżeniem dla kupca.
7. Przemiana Ebenezera Scrooge’a.
Zadanie: Napisz ogłoszenie zawiadamiające o wycieczce mającej odbyć się szlakiem podróży Ebenezera Scrooge`a. Jak pisać ogłoszenie? Odpowiedź znajdziecie pod linkiem: https://www.youtube.com/watch?v=X-aiWMMVEew
Pracę przyślijcie w dokumencie word załączonym do maila na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Jeśli nie macie żadnego edytora tekstu, odpowiedź wpiszcie po prostu w mailu. Nie przysyłajcie zdjęć pracy.
Pracę przyślijcie na podany adres do 2 kwietnia.
Pozostajemy w kontakcie na Messengerze.
Pozdrawiam Was! Aneta Lejwoda-Zielińska
31 marca 2020r.
Kl. VIII język polski
Zapiszcie do zeszytu temat lekcji.
Temat: Środki poetyckiego wyrazu – powtórzenie wiadomości.
Zapoznaj się:
1. Epitet: „Jeśli jest gdzieś leśne niebo/On z leśnego nieba spłynął,/Śród ogrodu zdziwionego.” (J, Tuwim)
2. Metafora (przenośnia): „Anioła widział w kobiecie,/Lecz ta mu serce rozdarła./A bracia? Ci go zwiedli,/więc miłość ziemska umarła.” (A. Asnyk)
3. Animizacja (ożywienie): „Zaświstaj cienko,/A pobiegnie rzeka…” (Z. Herbert)
4. Personifikacja (uosobienie): „Wściekłość podaje ramię łagodności/ofiara patrzy błogo w oczy kata.” (W. Szymborska)
5. Porównanie: „Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi…” (A. Mickiewicz)
6. Porównanie homeryckie: „Jako oliwka mała pod wysokim sadem/Idzie z ziemie ku górze macierzyńskim szladem,/Jeszcze ani gałązek, ani listków rodząc,/Sama tylko dopiro szczupłym prątkiem wschodząc;/Tę, jesli ostre ciernie lub rodne pokrzywy/Uprzątając, sadownik podciął ukwapliwy,/Mdleje zaraz, a zbywszy siły przyrodzonej,/Upada przed nogami matki ulubionej./Takci sie mej namilszej Orszuli dostało” (J. Kochanowski)
7. Zdrobnienie: „Zajączek jeden młody (…)/ Pasł się trawką, ziółkami w polu i ogrodzie…”
8. Zrubienie: „A zbójców było dwunastu./Brody ich długie, kręcone wąsiska…” (A. Mickiewicz)
9. Eufemizm: „W drugim roku wojny zabili pana od przyrody łobuzy od historii (zamiast zbrodniarze)” (Z. Herbert)
10. Neologizm: „Ogród pana Błyszczyńskiego zielenieje na wymroczu, (…)/Sam go wywiódł z nicości/Błyszczydłami swych oczu.” (B. Leśmian)
11. Archaizm: „- Prawią ludzie – i bogdaj słusznie, że wkrótce musi wielka wojna nastąpić (…).” (H. Sienkiewicz)
12. Alegoria: róża to alegoria miłości, lilia to alegoria niewinności, sowa to alegoria mądrości, lis to alegoria przebiegłości, lew to alegoria waleczności.
13. Symbol: ogień może symbolizować niebezpieczeństwo, zagrożenie, ciepło rodzinne, miłość, namiętność.
14. Apostrofa: „Gościu, siądź pod mym liście, a odpocznij sobie…” (J. Kochanowski)
15. Inwokacja: „Litwo, Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie;/Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,/Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie/Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.” (A. Mickiewicz)
16. Pytanie retoryczne: „Któż zbadał puszcz litewskich przepastne krainy,/Aż do samego środka, do jądra gęstwiny?” (A. Mickiewicz)
17. Powtórzenie: „Ciemno wszędzie, głucho wszędzie,/ co to będzie, co to będzie?” (A. Mickiewicz)
18. Anafora: „Żem często dumał nad mogiłą ludzi./Żem prawie nie znał rodzinnego domu,/Żem był jak pielgrzym, co się w drodze trudzi.” (J. Słowacki)
19. Wykrzyknienie: „Hej! Gerwazy! Daj gwintówkę!/Niechaj strącę tę makówkę!” (A. Fredro)
20. Rym: „Sponad wiślanych leci fal/wiosenny, chłodny wiatr,/leci ku mojej ziemi w dal,/ku śnieżnym szczytom Tatr.” (K. Przerwa-Tetmajer)
21. Wyraz dźwiękonaśladowczy (onomatopeja): „I przewrócił się, i wpadł/Na szumiący senny sad,/Gdzie cichutko i leciutko/Liście pieścił i szeleścił/ Drugi wiatr…” (J. Tuwim)
Zapoznajcie się z filmem instruktażowym na temat środków stylistycznych: https://www.youtube.com/watch?v=Vx11NoSaT90
https://www.youtube.com/watch?v=IHPM6zn-iaA
https://www.youtube.com/watch?v=mWDbOZnl2Zg
Zadanie:
Korzystając z materiałów powtórzeniowych, znajdź jak najwięcej środków stylistycznych w wierszu K.I. Gałczyńskiego „Pieśń III”. Wypisz je w formie cytatu, nazwij, a następnie prześlij do 3 kwietnia na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Konsultacje na Messengerze. Pozdrawiam Was!
Aneta Lejwoda-Zielińska
31 marca 2020r.
Kl. VII język polski
Zapiszcie do zeszytu temat lekcji.
Temat: Dziękuję Ci… Interpretacja wiersza Jana Twardowskiego „Podziękowanie”.
Przeczytajcie wiersz z podręcznika ze str. 266, a następnie zapiszcie z zeszycie:
Notatka:
Adresatem wiersza jest Bóg. Podmiot liryczny zwraca się do niego poprzez apostrofę.
Wiersz reprezentuje typ liryki z wyraźnie określonym adresatem, jest więc to liryka inwokacyjna.
Podmiot liryczny dziękuje za piękno i bogactwo świata, różnorodność przyrody, rozmaitość i wielość kształtów, niestałość, zmienność przyrody.
Wiersz uświadamia nam, że człowiek jest istotą bardzo złożoną. Jego natura, tak jak otaczający nas świat, ma „wiele barw, odcieni”. Nie mieści się więc w powszechnie znanej skali wartości. Człowiek jest tajemnicą nawet dla samego siebie. Jest ciągle zmienny, różnorodny. Zostało to przedstawione w humorystyczny sposób: „jesteśmy na złość stale w kratkę”.
Wiersz zawiera przesłanie o treści humanistycznej.
Najważniejszą ideą utworu jest sformułowana w poincie myśl o tolerancji:
„jesteśmy stale w kratkę”.
Zadanie:
1. Ułóż wypowiedź (5 zdań) skierowaną do kogoś, komu wiele zawdzięczasz, zaczynającą się od słów:
Dziękuję ci, że ..................................................................
Odpowiedź przyślij na adres mailowy: alicjaagnieszka7@gmail.com
Masz czas do 3 kwietnia.
Konsultacje na Messengerze. Pozdrawiam Was! Aneta Lejwoda-Zielińska
1 kwietnia
Kl. VIII język polski
Zapiszcie w zeszycie temat lekcji.
Temat: Rodzina, ach rodzina… O pokrewieństwie słów i ich słowotwórczej budowie.
Przeczytajcie wiadomości z podręcznika ze str. 254 – 257, a następnie zapoznajcie się z treścią niezbędnika.
Niezbędnik:
1. Słowotwórstwo – nauka o budowie wyrazu oraz sposobach tworzenia nowych wyrazów na podstawie już istniejących.
2. Wyraz podstawowy i wyraz pochodny: wyraz już istniejący, od którego tworzy się inne nowe wyrazy, to wyraz podstawowy, zaś nowe wyrazy to wyrazy pochodne, np.
kot (wyraz podstawowy) – kotek, koteczek (wyrazy pochodne)
3. Wyraz pochodny jest podzielny słowotwórczo. Można w nim wydzielić: podstawę słowotwórczą i formanty, np.
Kot (podstawa słowotwórcza) + eczek (formant)
4. Wśród formantów wyróżnia się: przedrostki (np. przy- domowy), przyrostki (np. przydom -owy) oraz wrostki (np. list- o – nosz).
5. Rodzina wyrazów to wyrazy podstawowe wraz z wyrazami pochodnymi. Te wyrazy są wyrazami pokrewnymi.
Odsyłam do filmów instruktażowych z dobrze opracowanymi zagadnieniami ze słowotwórstwa:
https://www.youtube.com/watch?v=j8O-OWxTahM
https://www.youtube.com/watch?v=nThrXRQUQIQ
https://www.youtube.com/watch?v=v4eC2aNvUHE
https://www.youtube.com/watch?v=kZ9wNzRWnjM
https://www.youtube.com/watch?v=QHKcOaXsIco&t=31s
https://www.youtube.com/watch?v=4H5aT2bAlCQ
Zadanie: Wykonaj z podręcznika następujące ćwiczenia: 1a/255, 9/257. Wyślij do 3 kwietnia wykonane ćwiczenia w dok. word na adres mailowy: alicjaagnieszka7@gmail.com
Problemy rozwiązujemy na Messengerze.
Pozdrawiam Was! Aneta Lejwoda-Zielińska
1 kwietnia
Kl. VII język polski
Zapiszcie w zeszycie temat lekcji.
Temat: Tworzenie i budowa wyrazów.
Materiał został opracowany w podręczniku na str. 284 – 286. Zapoznajcie się z wiadomościami teoretycznymi zawartymi w „Nowych wiadomościach”. Zachęcam również do zajrzenia pod następujące linki i obejrzenia filmów instruktażowych na temat słowotwórstwa.
https://www.youtube.com/watch?v=j8O-OWxTahM
https://www.youtube.com/watch?v=nThrXRQUQIQ
https://www.youtube.com/watch?v=v4eC2aNvUHE
https://www.youtube.com/watch?v=kZ9wNzRWnjM
https://www.youtube.com/watch?v=QHKcOaXsIco&t=31s
https://www.youtube.com/watch?v=4H5aT2bAlCQ
Zapoznaj się z niezbędnikiem wiedzy:
1. Słowotwórstwo – nauka o budowie wyrazu oraz sposobach tworzenia nowych wyrazów na podstawie już istniejących.
2. Wyraz podstawowy – wyraz, od którego tworzymy inny wyraz, np. dom – domek.
3. Wyraz pochodny – wyraz utworzony od wyrazu podstawowego, np. dom – domek. Wyrazy pochodne mogą być jednocześnie wyrazem podstawowym dla kolejnych słów, np.
Kosz (wyraz podstawowy) – koszyk (wyraz pochodny/wyraz podstawowy) – koszyczek (wyraz pochodny)
4. Wyrazy pochodne tworzy się od wyrazów podstawowych za pomocą formantów słowotwórczych (cząstek , za pomocą których tworzy się nowy wyraz). Cześć wspólna wyrazu podstawowego i wyrazu pochodnego to temat (podstawa) słowotwórczy (część wspólna wyrazu pochodnego i wyrazu podstawowego), np.
dom (wyraz podstawowy) – domek (wyraz pochodny) = dom- (temat słowotwórczy) + - ek (formant)
5. Rodzaje formantów:
a) Przedrostek występuje przed tematem słowotwórczym, np. od-czytać, za-gadać, nad-waga, nie-modny.
b) Przyrostek znajduje się po temacie słowotwórczym, np. pies-ek, ciepl-utki, grab-arz, sił-ownia.
c) Wrostek występuje w środku wyrazu pochodnego złożonego z dwóch tematów słowotwórczych, np. gwiad-o-zbiór, żyw-o-płot, cudz-y-słów, łam-i-główka.
d) Formant zerowy (f) znajduje się w wyrazach pochodnych utworzonych przez odrzucenie zakończenia wyrazu podstawowego, np. napis + f (wyraz pochodny) – napisać (wyraz podstawowy), czołg + f (wyraz pochodny) – czołgać (wyraz podstawowy).
Zadanie: Wykonaj ćwiczenia z podręcznika: 2/284, 9/286.
Przyślij wykonane zadania do 3 kwietnia na adres mailowy: alicjaagnieszka7@gmail.com
Kwestie problemowe dotyczące zagadnień ze słowotwórstwa omawiamy na Mssengerze.
Pozdrawiam Was! Aneta Lejwoda-Zielińska
2 kwietnia
Kl. VIII język polski
Zapiszcie w zeszycie temat lekcji:
Temat: Wyrazy złożone – powtórzenie wiadomości i słowotwórstwie.
Zapoznajcie się z wiadomościami z podręcznika ze str. 257 zawartymi w „Przypomnieniu”, a także obejrzyjcie film instruktażowy znajdujący się pod linkiem: https://www.youtube.com/watch?v=UkYW9KMLaWs
Wpiszcie notatkę do zeszytu:
Wyraz złożony – wyraz pochodny utworzony od dwóch lub więcej wyrazów podstawowych (np. słowo „dobranoc” powstało z połączenia wyrazów: dobra i noc).
1. Rodzaje wyrazów złożonych:
a) Złożenia – połączenie dwóch wyrazów za pomocą wrostka -o, -i-, -y, np. gazociąg, pracodawca, życiodajny, zielonooki, dusigrosz, męczydusza, cudzysłów.
b) Zrost – bezpośrednie połączenie (zrośnięcie się) dwóch wyrazów lub wyrazu i cząstki, która nie występuje jako samodzielne słowo, np. wiarygodny, Wielkanoc, ekosystem, wszechmocny, arcymistrz, multimedialny, minispódniczka.
c) Zestawienie – połączenie dwóch lub więcej wyrazów pisanych oddzielnie, ale tworzących jedną nazwę, np. czarna jagoda, Sąd Ostateczny, kurza ślepota, chustka do nosa, pasta do zębów, wieczne pióro, Boże Narodzenie, Ameryka Południowa.
2. Przymiotniki złożone: biało – czerwony (człony równorzędne: biały i czerwony), jasnozielony (jeden człon określa drugi).
Zadanie (do zeszytu): 13a/258
Konsultacje na Messengerze. Pozdrawiam Was!
Aneta Lejwoda-Zielińska
2 kwietnia
Kl. VII język polski
Zapiszcie w zeszycie temat lekcji:
Temat: O wyrazach pochodnych.
Przeczytajcie wiadomości z podręcznika ze str. 287 – 289, tzw. „Nową wiadomość”. Zapoznajcie się z filmem instruktażowym, w którym zagadnienia zostały jasno, rzeczowo wyjaśnione: https://www.youtube.com/watch?v=kZ9wNzRWnjM
Notatka (do zeszytu)
Poszczególne formanty nadają wyrazom pochodnym określone znaczenie. Na przykład przyrostek -arnia występujący w wyrazie pochodnym „stolarnia” świadczy o tym, że rzeczownik ten jest nazwą miejsca. Niektóre formanty mogą pełnić kilka funkcji, np. przyrostek -acz tworzy nazwy wykonawców czynności (biegacz), a także nazwy narzędzi (dziurkacz).
Zadanie:
Wykonajcie w zeszycie ćwiczenia: 2a/288, 7/289
Konsultacje na Messengerze. Pozdrawiam Was! Aneta Lejwoda-Zielińska
3 kwietnia
Kl. VIII język polski
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Co mówią o nas nasze imiona i nazwiska?
Wiadomości na ten temat są zamieszczone w podręczniku na str. 288 – 292. Przeczytaj informacje zamieszczone w „Nowej wiadomości”. Wielu ciekawych informacji na temat pochodzenia imion i nazwisk oraz odmiany nazwisk możesz dowiedzieć się, oglądając filmy instruktażowe znajdujące się pod linkami:
1. https://www.youtube.com/watch?v=39I6N444qqk „Skąd się wzięło Twoje nazwisko? Cz. 1”
2. https://www.youtube.com/watch?v=1q8jt50aan8 „Skąd się wzięło Twoje nazwisko? Cz. 1”
3. https://www.youtube.com/watch?v=yv4qGg9Sz6Y „Skąd pochodzi Twoje imię?” Cz.1
4. https://www.youtube.com/watch?v=Bw-5XncYSuU „Skąd pochodzi Twoje imię?” Cz. 2
5. https://www.youtube.com/watch?v=al7DkQdLveU „Odmiana nazwisk”
Notatka do zeszytu:
Imiona i nazwiska są nazwami osobowymi. Jako nazwy własne piszemy je wielką literą.
1. Imiona: Historia imion jest dłuższa od historii nazwisk. Początkowo ludzie nosili tylko imiona. Dawno temu imię przypisane było tylko danej osobie i umierało wraz z nią. Później nadawanie imion regulował system norm i obrzędów religijnych. Wybór imiona nie był przypadkowy – ukryte w nim były cechy zewnętrzne, wewnętrzne i życzenia, np. Bogdan – od Boga dany, Bolesław – ten, który ma mieć lepszą sławę, Bożydar – dar od boga, Bronisław – ten, który broni sławy, Czesław – ten, który czci sławę, Jarosław – sławny z surowości, Wojciech – dający pociechę wojownikom.
2. Nazwiska: Pełnią funkcję społeczną i nacechowane są oficjalnością. O ile imię otrzymujemy, nazwisko dziedziczymy. Pierwsze nazwiska pojawiły się ok. XV wieku. Tworzone je od nazw miejscowości. Najstarsze nazwiska zakończone były na: - ski, - cki, np. Poznański, Wrocławski, Bracki. Pochodzenie nazwisk jest różne. Są takie, które pochodzą od zawodów i godności, np. Krawiec, Kowal, Piekarski, Król, Starościak; od nazw zwierząt: Wrona, Wilk, Lisek, Wróblewski, Szpak; od nazw cech, np. Krótki, Bogacki; od nazw etnicznych i miejscowych, np. Polak, Mazur, Morawiec, Dąbrowa, Górecki; od imienia ojca, np. Janik – syn Jana, Lenartowicz – syn Lenarta. Są to nazwiska patronimiczne. Wiele nazwisk pochodzi z języków obcych, np. Pardo, Szpejcher.
Zadanie:
Ćw.2/289 , Ćw. 11/292 Wykonaj ćwiczenia i prześlij je do 3 kwietnia na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Kontakt na Messengerze. Pozdrawiam! Aneta Lejwoda – Zielińska
3 kwietnia
Kl. VII język polski
Zapisz temat w zeszycie:
Temat: Rodzina wyrazów.
Informacje znajdziesz w podręczniku na str. 290- 291. Bardzo dobrze zagadnienie zostało opracowane w filmiku instruktażowym „Słowotwórstwo – rodzina wyrazów”, który znajdziesz pod linkiem: https://www.youtube.com/watch?v=asSvut8scIU
Notatka do zeszytu:
1. Rodzina wyrazów to grupa wyrazów zawierająca ten sam rdzeń. Wszystkie słowa wchodzące w skład danej rodziny (mające wspólny rdzeń) to wyrazy pokrewne.
Mur, murować, murarz, murek, podmurować, zamurować, murarski, podmurówka, podmurowany, zamurowany (mur – rdzeń)
Dom, domek, domeczek, domostwo, domowy, przydomowy, domownik, domator, podomka, bezdomny
2. Rdzeń wyrazu – to najmniejsza, niepodzielna cząstka wyrazu posiadająca samodzielne znaczenie. Przykładowo rdzeniem rzeczowników „góral” i „pagórek” oraz przymiotników „górski” i „góralski” jest cząstka „-gór”. Rdzeniem może być także cały wyraz niepodzielny słowotwórczo, np. mur, dom, kot. Rdzeń oboczny to taki, w którym dochodzi do wymiany głosek. Ta wymiana głosek nazywa się obocznością, np. sól, solić, solanka, przysolić, zasolić, przesolony (rdzenie oboczne: sól : sol : sol`)
Zadanie:
Ćw. 1, 2/290, Ćw. 3/291
Przyślij wykonane ćwiczenia do 6 kwietnia na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Konsultacje na Messengerze. Pozdrawiam! Aneta Lejwoda-Zielińska
6 kwietnia 2020 r.
Kl. VIII język polski
Zapisz temat lekcji w zeszycie.
Temat: Skąd jesteś? – o pochodzeniu nazw miejscowych.
Informacje na temat nazw miejscowych znajdują się w podręczniku na str. 293-294 w „Nowej wiadomości. Zapoznajcie się z nimi. Polecam również informacje zawarte w filmach instruktażowych:
1. Co w mowie piszczy – „Nazwy miejscowości” https://www.youtube.com/watch?v=m7Q_X068CC8
2. „Porozmawiajmy o odmianie nazw miejscowości”
https://www.youtube.com/watch?v=QZfVg4hT3O0
Notatka do zeszytu:
1. Nazwy miejscowe to nazwy krajów, miast, dzielnic, wsi, rzek, jezior, gór, np. Polska, Warszawa, Ursynów, Racławice, Wisła, Morskie Oko, Giewont. Piszemy je wielką literą.
2. Większość polskich nazw miejscowych to wyrazy stare. W przeszłości nowo założone osiedle otrzymywało nazwę, która mówiła o jego funkcji, pochodzeniu lub przynależności.
a) Śladami dawnych stosunków feudalnych są tzw. nazwy służebne, np. Grotniki to wieś, w której mieszkańcy wyrabiali groty do strzał; Szczytniki to osada wytwórców szczytów, czyli tarcz; Skotniki to osada ludzi, którzy opiekowali się skotem, czyli bydłem; Kuchary to osada, w której mieszkali kucharze.
b) Nazwy rodowe i patronimiczne (ojcowskie) takie jak Bolesty, Sokoły, Krzeszowice, Racławice mówią o dawnych stosunkach rodowych. Pierwotnie oznaczały one miejscowości należące do rodu Bolestów, Sokołów lub potomków Krzesza czy Racława.
c) Nazwy dzierżawcze wskazują na właścicieli, np. Bydgoszcz to gród należący do Bydgosta, Częstochowa – wieś Częstocha, Kraków – gród Kraka, Poznań – gród Poznana.
d) Nazwy topograficzne są pomocne przy ustalaniu dawnego ukształtowania terenu oraz dawnej flory i fauny, np. Dąbrowa, Grabowa mogą świadczyć o tym, że niegdyś w ich okolicach rosły dęby i graby.
3. Zasady pisowni:
a) Wielką literą piszemy nazwy mieszkańców terenów geograficznych, krajów, części świata, planet, np. Kaszub, Francuz, Amerykanin, Marsjanin.
b) Małą literą piszemy nazwy mieszkańców miast, np. gdańszczanin.
Zadanie: Wykonaj z podręcznika ćw. 5ab/294 i prześlij do 9 kwietnia na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Powodzenia! Konsultacje na Messengerze. Aneta Lejwoda-Zielińska
6 kwietnia 2020 r.
Kl. VII język polski
Zapisz temat lekcji w zeszycie.
Temat: Kłopotliwe przedrostki i przyrostki.
Informacje na ten temat znajdują w podręczniku na str. 292 – 294. Zapoznaj się z „Nową wiadomością”.
Notatka do zeszytu:
1. Przedrostek z- piszemy przed:
a) h, np. zharmonizować, zhumanizować, zhańbić;
b) s, sz, si (oznaczającym spółgłoskę ś), np. zsunąć, zszyć, zsinieć;
c) dź (oznaczającym spółgłoskę dź lub połączenie głosek dźi), np. zdziczeć.
2. Przedrostek s- piszemy przed:
a) Literami oznaczającymi spółgłoski bezdźwięczne: c, cz, ch, f, k, p, t, np. scalić, sczernieć, schować, sformułować, skoncentrować, spalić, stłumić.
3. Przedrostek ś- piszemy przed:
a) literami ci, np. ścigać;
4. Zakończenia – dztwo, - dzki piszemy, mimo wymowy [-cki], gdy temat wyrazów podstawowych kończy się na: - d, -dz, -dź, np. Szwed – szwedzki, Grudziądz – grudziądzki, Łódź – łodzki;
5. Zakończenia – cki, - ctwo piszemy, gdy temat wyrazów podstawowych kończy się na c, ć, cz, k, t, np. gotyk – gotycki, prostak – prostacki.
Zadanie: Wykonaj z podręcznika ćw. 1/292, ćw. 3/293, ćw.5/294 i prześlij do 9 kwietnia na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Powodzenia! Konsultacje na Messengerze! Aneta Lejwoda - Zielińska
7 kwietnia
Kl. VIII język polski
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Najczęstsze błędy językowe.
Podstawowe informacje na ten temat znajdziesz w podręczniku na str. 295 – 298 w „Nowych wiadomościach”. Zapoznaj się z tymi informacjami, a także przeczytaj „Niezbędnik” przygotowany przeze mnie.
Niezbędnik:
1. Norma językowa to zbiór wyrazów, ich form i połączeń oraz reguł tworzenia, pisania i wymawiania uznanych w społeczeństwie za poprawne. Norma językowa decyduje o poprawności wypowiedzi.
2. Odmiany normy językowej:
a) Norma wzorcowa (staranna, wysoka) obejmuje elementy języka akceptowane przez wykształconą część społeczeństwa, właściwe w każdej sytuacji, zwłaszcza w kontaktach oficjalnych.
b) Norma użytkowa (potoczna, niska) jest charakterystyczna dla kontaktów swobodnych, nieoficjalnych i mniej rygorystyczna od normy wzorcowej.
3. Błąd językowy to element języka, który nie mieści się w normie językowej.
4. Typy błędów językowych:
a) Fonetyczne – niepoprawna wymowa głosek i grup spółgłoskowych, np. robiom, paczę (poprawnie: robią, patrzę).
b) Fleksyjne – użycie niewłaściwej postaci wyrazu, np. ten kontrol (poprawnie: ta kontrol).
c) Składniowe – niewłaściwy szyk wyrazów w zdaniu, niepoprawne konstrukcje z imiesłowowym równoważnikiem zdania, np. Kupiłam książkę dla koleżanki, która była ciekawa. (poprawnie: Kupiłam koleżance książkę, która była ciekawa.); Jadąc windą spaliła się żarówka. (poprawnie: Kiedy jechał windą, spaliła się żarówka.).
d) Słowotwórcze – stosowanie nieprawidłowych formantów, np. babciowy, głupiość (poprawnie: babciny, głupota).
e) Słownikowe – używanie zestawień wyrazów o podobnym znaczeniu, np. cofnąć się do tyłu (poprawnie: cofnąć się).
f) Frazeologiczne – niedopuszczalna zmiana wyrazów tworzących związek frazeologiczny, np. ciężki orzech do zgryzienia (poprawnie: twardy orzech do zgryzienia).
g) Stylistyczne – używanie słownictwa oficjalnego w wypowiedziach potocznych lub słownictwa potocznego w wypowiedziach oficjalnych, np. Skonsumowałeś na obiad cały żurek. (poprawnie: Zjadłeś na obiad cały żurek.).
h) Ortograficzne – nieodpowiednie użycie małej lub wielkiej litery, niepoprawna pisownia łączna lub rozdzielna, np. Gdańszczanin (poprawnie: gdańszczanin), codzień (poprawnie: co dzień).
i) Interpunkcyjne – brak znaku interpunkcyjnego np. Zapytała mnie który kolor bym wolała. (poprawnie: Zapytała mnie, który kolor bym wolała.).
Ciekawostki na ten temat znajdziesz:
1. „BŁĘDY JĘZYKOWE” - nauQa.pl
https://www.youtube.com/watch?v=VFOkJz4G7ao
2. „Najwienkrze błendy w jenzyku polskim” - Polimaty
https://www.youtube.com/watch?v=_J7QYd7dweU
Zadanie: Wykonaj z podręcznika ćw. 6/297. Zapisz rozwiązanie do zeszytu.
7 kwietnia
Kl. VII język polski
Zapisz temat lekcji w zeszycie.
Temat: „Kto nie był ni razu człowiekiem…” Motyw winy i kary w „Dziadach cz.II” Adama Mickiewicza.
1. Zapoznaj się ze słuchowiskiem „Dziady cz. II” Adama Mickiewicza:
https://www.youtube.com/watch?v=Wwkd1aVetOI
Notatka do zeszytu:
1. Geneza utworu:
a) Przyczyną napisania w 1823 r. II cz. „Dziadów” jest nieszczęśliwa miłość poety do Maryli Wereszczakówny, którą Mickiewicz zapoznał podczas wakacji w 1818 r. w Tuchanowiczach koło Zaosia. Była to miłość wzajemna, ale młodych różniło pochodzenie społeczne ora stan majątkowy. Maryla wyszła za mąż za bogatego hrabiego Wawrzyńca Puttkamera. Wielka rozpacz, jaką Mickiewicz przeżył, znalazła odbicie w jego twórczości.
b) Źródłem utworu jest twórczość ludowa, jej fantastyka, tajemniczość tkwiąca w folklorze oraz pierwiastki religijne.
Zadanie:
Wypisz do zeszytu bohaterów dramatu z podziałem na postacie fantastyczne i realistyczne.
8 kwietnia
Kl. VIII język polski
Zapisz temat lekcji w zeszycie.
Temat: Kiedy człowiek traci radość życia… - analiza i interpretacja wiersza Anny Kamieńskiej „Prośba”.
Wiersz znajduje się w podręczniku na str. 197. Przeczytaj go, a następnie zapoznaj się z biogramem autorki.
Anna Kamieńska - poetka, pisarka, tłumaczka, uważana za jedną z najciekawszych polskich poetek religijnych. Urodziła się 12 kwietnia 1920 roku w Krasnymstawie, zmarła 10 maja 1986 roku w Warszawie.
Notatka do zeszytu:
Wiersz pt. „Prośba” reprezentuje nurt poezji religijnej. Na jego modlitewny charakter wskazuje już sam tytuł – prośba, obok wyznania wiary, wyznania win i podziękowania, jest jednym z aktów modlitewnych. Ponadto utwór otwiera apostrofa skierowana do Boga: „Boże przywróć rzeczom blask utracony…”
Kolejne prośby, formułowane przez podmiot liryczny niejako w imieniu pewnej społeczności (obecność zaimka „nasi”), wprowadzane są czasownikami w trybie rozkazującym – przywróć, oblecz, ubierz, zdejm, oczyść, spuść. Sam przedmiot błagań ukazany jest natomiast w metaforycznych obrazach.
Choć wydawać by się mogło, iż podmiot liryczny zwraca się do Najwyższego z prośbą o dokonanie zmian w otaczającym go świecie (przywrócenie rzeczom utraconego blasku, obleczenie morza w dawną wspaniałość, ubranie lasu w rozmaite barwy), w rzeczywistości dotyczy ona ludzkiej psychiki, o czym świadczą kolejne wersy. Zasnuwający oczy popiół staje się symbolem przeszłości i straty, piołun – goryczy i smutku, a deszcz – oczyszczenia.
To błaganie człowieka, który doświadczył ogromnego cierpienia, pogrzebał swoich bliskich i trwa w żalu (biorąc pod uwagę kontekst biograficzny, można wysnuć przypuszczenie, iż to głos ocalałych z piekła II wojny światowej). Obciążony bagażem dramatycznych doświadczeń nie potrafi dostrzec piękna otaczającego go świata. Czas dla niego się zatrzymał, a pamięć nie może uwolnić się od smutnych obrazów przeszłości.
W wierszu próżno szukać zarzutów względem Boga, który przecież kieruje losami świata. Jest za to wiara w możliwość odzyskania radości życia i nadzieja na to, że na gruzach starego świata będzie można zbudować nową cywilizację – cywilizację miłości.
Zadanie: Odpocznij! Przekaż swoim bliskim najserdeczniejsze życzenia – zdrowych, pogodnych, rodzinnych Świąt Wielkanocnych.
Aneta Lejwoda – Zielińska
8 kwietnia
Kl. VII język polski
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Obrzęd dziadów opisany w dramacie Adama Mickiewicza.
Zapoznaj się z materiałami zamieszczonymi pod linkiem:
1. "Dziady" cz. II Adama Mickiewicza - omówienie lektury.
https://www.youtube.com/watch?v=PkrEoGnLaz0
Notatka do zeszytu:
1. Dziady to starodawny, ludowy obrzęd białoruski wywodzący się z czasów pogańskich. Zachował się wśród ludu do czasów Adama Mickiewicza i obchodzony był na Litwie (w tajemnicy przed duchowieństwem) ku czci przodków (czyli dziadów – stąd tytuł utworu).
2. Gromadzie wieśniaków i wieśniaczek i wieśniaków zebranych w kaplicy (dokąd przynoszą również jadło i napoje w ofierze dla duchów) przewodzi Guślarz, wywołując dusze zmarłych i te, pojawiając się, ujawniają swoje grzechy, proszą ludzi o pomoc i udzielają przestróg moralnych skierowanych do żywych.
3. Widma pojawiają się kolejno według stopnia winy i kary. Występują trzy kategorie duchów: lekkie (dzieci: Józio i Rózia), ciężkie (Widmo Złego Pana: dziedzica wioski), średnie (pasterka Zosia). Ich pojawienie się jest poprzedzone rytuałami: palenie kądzieli, palenie kotła z wódką oraz palenie wianka.
4. Guślarz powtarza formuły wzywające i odpędzające duchy zmarłych, pytając ich, czego im potrzeba:
a) Duchy lekkie otrzymują to, czego pragnęły – dwa ziarnka gorczycy.
b) Duch pasterki Zosi otrzymuje słowa pocieszenia, ze jej męka skończy się za dwa lata.
c) Wyrok na dziedzica wioski jest bezwzględny, twardy – jemu ludzie nie są w stanie pomóc.
d) Rytuał zostaje zakłócony pojawieniem się milczącego Widma młodzieńca ze skrwawioną piersią, które nie odpowiada na pytania, nie słucha zaklęć, nie chce zniknąć na polecenie Guślarza, obserwuje pasterkę.
5. W utworze zostały ukazane:
a) wierzenia i przekonania ludowe;
b) wiara w istnienie upiorów i inne zjawiska nadprzyrodzone dziejące się na ziemi;
c) związek między światem rzeczywistym a światem umarłych, wzajemne przenikanie się tych światów.
Zadanie: Spędź miło Święta Wielkanocne w gronie Rodziny. Odpocznij i pozdrów ode mnie swoich bliskich, życząc im zdrowia.
Aneta Lejwoda - Zielińska
15 kwietnia
Kl. VIII
Zapisz w zeszycie temat lekcji i notatkę.
Temat: To, co powinienem wiedzieć do egzaminu o epice.
Notatka do zeszytu:
1. Cechy epiki:
a) O wydarzeniach opowiada narrator.
b) Wypowiadają się także bohaterowie (dialogi, monologi).
c) Świat przedstawiony ma charakter fabuły.
2. Najważniejsze elementy utworu epickiego:
a) Narrator – fikcyjna osoba, która opowiada o wydarzeniach w utworze epickim. Nie należy utożsamiać jej z autorem dzieła. Narrator pierwszoosobowy – wypowiada się w 1 os. l. poj.; relacjonuje wydarzenia, w których był świadkiem; wyraża swoje uczucia i myśli, wypowiada opinie na temat zdarzeń i bohaterów. Narrator trzecioosobowy wypowiada się w 3 os. l. poj.; nie uczestniczy w wydarzeniach, o których opowiada; stoi z boku; jest wszechwiedzący, czyli wie wszystko o wydarzeniach i bohaterach; zna ich myśli, zamiary i pragnienia; nie ocenia zdarzeń i bohaterów; nie ujawnia swoich odczuć.
b) Narracja – opowieść narratora, dzięki której czytelnik poznaje świat przedstawiony w utworze epickim.
c) Fabuła – wszystkie wydarzenia przedstawione w utworze, powiązane ze sobą pod względem przyczynowo – skutkowym, poznawane dzięki relacji narratora i wypowiedziom bohaterów. Na fabułę składają się: akcja utworu i wszystkie wątki. Fabuła może być jednowątkowa (np. w nowelach) lub wielowątkowa (np. w powieściach).
d) Akcja – ciąg wydarzeń, które zmierzają do konkretnego rozwiązania.
e) Wątek – szereg wydarzeń związanych z jedną lub kilkoma postaciami. W utworach wielowątkowych można wyróżnić wątki główne (związane z postaciami pierwszoplanowymi) i poboczne (dotyczą postaci dalszoplanowych).
f) Punkt kulminacyjny – kluczowy moment w utworze, w którym akcja osiąga najwyższe napięcie (rozstrzygają się losy bohaterów).
g) Retrospekcja – przywołanie przez bohatera lub narratora wydarzeń przeszłych, wcześniejszych, które rozegrały się, zanim zaczęła się akcja utworu.
h) Bohater literacki – postać występująca w utworze. Typy bohaterów:
- główny (pierwszoplanowy);
- drugoplanowy – pozostaje w związku z głównym bohaterem, ale nie ma decydującego wpływu na wydarzenia;
- epizodyczny – bierze udział w wydarzeniach niezbyt istotnych dla rozwoju akcji;
- zbiorowy – grupa postaci reprezentująca określoną społeczność;
- pozytywny – obdarzony wzorcowymi cechami charakteru;
- negatywny – wyposażony w naganne cechy charakteru;
- statyczny – nie zmienia swojej postawy;
- dynamiczny – pod wpływem wydarzeń przechodzi wewnętrzną przemianę.
Zadanie: Dokładnie przeczytaj notatkę, a następnie wskaż po jednym przykładzie utworu (podaj autora i tytuł utworu), w którym występuje:
a) narrator pierwszoosobowy;
b) bohater zbiorowy;
c) retrospekcja;
d) bohater dynamiczny;
e) fabuła jednowątkowa.
Odpowiedź prześlij na adres mailowy: alicjaagnieszka7@gmail.com do 17 kwietnia.Aneta Lejwoda – Zielińska
15 kwietnia
Kl. VII
Zapisz w zeszycie temat lekcji i notatkę.
Temat: Romantyczny dramat pełen zagadek. (Dziady cz. II, Adam Mickiewicz)
Notatka do zeszytu:
Utwory romantyków przestrzegały, że miłość jest uczuciem zbyt ważnym, by traktować ją lekkomyślnie - nie można nią gardzić, ponieważ ściąga się tym nieszczęście na osobę zakochaną.
Romantyczny motyw nieszczęśliwej miłości pojawia się w utworze dwukrotnie.
1. Za pierwszym razem dotyczy widma Zosi, dziewczyny, która gardziła uczuciami zakochanych w niej młodzieńców. Zosia była piękną pasterką, nieczułą na względy zalotników i miłość. Lekceważyła uczucie, jeden z jej wielbicieli umarł z miłości. Tragedia spowodowała, że Zosia utraciła umiejętność odczuwania szczęścia. Za życia nie zaznała miłości, dlatego krąży między niebem a ziemią. Guślarz mówi jej, że niedługo jej kara się skończy i dotknie ziemi.
2. Za drugim Widma, które popełniło samobójstwo z powodu nieszczęśliwej miłości. Tajemnicza zjawa pojawiająca się na końcu obrzędu dziadów. Nie słucha Guślarza, na ciele ma ranę w okolicach serca. Widmo wpatruje się w jedną z kobiet obecną w kaplicy. Historię nieszczęśliwej miłości poznajemy z utworu „Upiór” rozpoczynającego „II cz. Dziadów”.
Zadanie: Korzystając z wiersza „Upiór” oraz końcowego fragmentu dramatu, opisz milczące widmo młodzieńca. Do którego świata – Twoim zdaniem – należy ta postać: rzeczywistego czy nadprzyrodzonego? Uzasadnij odpowiedź. Twoja wypowiedź powinna zawierać minimum 5 zdań.
Odpowiedź prześlij na adres mailowy: alicjaagnieszka7@gmail.com do 17 kwietnia.
Aneta Lejwoda – Zielińska
16 kwietnia
Kl. VIII język polski
Zapisz w zeszycie temat lekcji i zapoznaj się z niezbędnikiem.
Temat: To, co powinienem wiedzieć do egzaminu o gatunkach epickich.
Niezbędnik :
Wybrane gatunki epickie:
1. Mit – opowieść fantastyczna przekazywana z pokolenia na pokolenie, prezentująca wierzenia dawnej społeczności, które wyjaśniają powstanie świata i ludzi, pochodzenie zjawisk przyrody, źródła zwyczajów, podejmują problemy dobra i zła. Bohaterami mitów są najczęściej bogowie lub herosi (półbogowie). Przykłady mitu: mit o Syzyfie, mit o Dedalu i Ikarze, mit o Prometeuszu.
2. Legenda – opowieść ludowa przekazywana z pokolenia na pokolenie, zawierająca elementy fantastyczne, osnute wokół faktów i postaci historycznych. Dotyczy konkretnych miejsc, osób lub zdarzeń. Tłumaczy powstanie miast i państw. Opowiada o niezwykłych czynach bohaterów wzorowanych na postaciach historycznych. Przykłady legend: Legenda o Lechu, Czechu i Rusie, legenda o Wandzie i Kraku.
3. Baśń – utwór o treści fantastycznej, opowiada o niezwykłych bohaterach i cudownych wydarzeniach, które rozgrywają się w bliżej nieokreślonym miejscu i czasie. Baśń kończy się szczęśliwie – zwycięstwem dobra nad złem. Zawiera morał. Bohaterami baśni są księżniczki, rycerze, smoki, wróżki, czarownice, często też występują magiczne przedmioty (czarodziejska różdżka, czapka niewidka). Przykłady baśni: Charles Perrault Kopciuszek.
4. Przypowieść – utwór dydaktyczny niewielkich rozmiarów, w którym przedstawiona historia oprócz sensu dosłownego ma znaczenie głębsze, przenośne (alegoryczne lub symboliczne) – przekazuje ważne prawdy moralne i uniwersalne nauki dotyczące natury ludzkiej, ukazuje postawy warte naśladowania. Przykłady przypowieści: Przypowieść o Synu Marnotrawnym, Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie.
5. Bajka – krótki, zwięzły utwór o charakterze dydaktycznym, pisany wierszem, zawiera morał, przekazuje ważne prawdy o życiu, krytykuje wady ludzkie. Przykłady bajek: Ignacy Krasicki Kruk i Lis, Malarze.
6. Pamiętnik – utwór, w którym autor wspomina dawne autentyczne wydarzenia i prezentuje związane z nimi refleksje. Przykład: Jan Chryzostom Pasek, Pamiętniki.
7. Dziennik – utwór, w którym autor na bieżąco opisuje aktualne wydarzenia oraz związane z nimi przeżycia i myśli (zapiski prowadzone codziennie i opatrzone datami). Przykład: Stanisław Lem, Dzienniki gwiazdowe.
8. Nowela – krótki utwór o jednowątkowej fabule, zbudowanej wokół motywu przewodniego (np. rekwizytu bądź osoby), z wyraźnie zarysowaną akcją, punktem kulminacyjnym i puentą. Przykład: Bolesław Prus, Antek.
9. Opowiadanie – krótki utwór o prostej, zwykle jednowątkowej fabule. Od noweli różni się swobodniejszą kompozycją i bardziej rozbudowanymi opisami. Przykład: Karol Dickens Opowieść wigilijna.
10. Powieść – obszerny utwór o rozbudowanej wielowątkowej fabule, z wieloma bohaterami. Przykład: Henryk Sienkiewicz, Krzyżacy.
11. Epopeja – rozbudowany wielowątkowy utwór, pisany najczęściej wierszem. Przedstawia dzieje bohaterów na tle przełomowych wydarzeń historycznych. Rozpoczyna się inwokacją. Charakteryzuje się podniosłym stylem, zawiera porównania homeryckie. Przykład: Homer, Iliada.
Zadanie: Oto przykłady utworów znanych Ci z lekcji języka polskiego. Obok każdego napisz, do jakiego gatunku epickiego go zaliczysz. Pracę prześlij do 17 kwietnia na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Ignacy Krasicki Kruk i lis –
Adam Mickiewicz Pan Tadeusz -
Ignacy Krasicki Ptaszki w klatce –
Karol Dickens Opowieść wigilijna –
Henryk Sienkiewicz Latarnik –
Henryk Sienkiewicz Quo vadis –
Stefan Żeromski Syzyfowe prace –
Miron Białoszewski Pamiętnik z powstania warszawskiego –
Powodzenia! Aneta Lejwoda - Zielińska
………………………………………………………………………………………………………
16 kwietnia
Kl. VII język polski
Zapisz do zeszytu temat i notatkę.
Temat: Najciekawsza postać z „Dziadów cz. II” Adama Mickiewicza.
Notatka:
KLIKNIJ TUTAJ, aby wyświetlićZadanie: Napisz, w którą z postaci zaprezentowanych w Dziadach cz. II Adama Mickiewicza mógłbyś wcielić się jako aktor w szkolnym przedstawieniu. Uzasadnij swój wybór, podając dwa argumenty. Swoją wypowiedź zawrzyj w minimum 5 zdaniach. Odpowiedź prześlij do 17 kwietnia na maila: alicjaagnieszka7@gmail.com
Powodzenia! Aneta Lejwoda - Zielińska
17 kwietnia
Kl. VIII język polski
Zapisz w zeszycie temat lekcji i zapoznaj się z niezbędnikiem.
Temat: Najważniejsze informacje o liryce.
Niezbędnik:
1. Liryka to jeden z trzech rodzajów literackich (obok epiki i dramatu). Utwory liryczne cechuje:
a) Bogactwo środków stylistycznych;
b) Zazwyczaj podział na wersy i strofy.
2. Najważniejsze elementy utworu lirycznego:
a) Podmiot liryczny (osoba mówiąca) – fikcyjna osoba wyrażająca w wierszu swoje emocje, poglądy, myśli. Podmiotu nie należy utożsamiać z autorem.
b) Adresat utworu – osoba, do której zwraca się podmiot mówiący. Adresatem może być pojęcie, przedmiot, zjawisko. Nie zawsze musi być ujawniony.
c) Wers – jedna linijka wiersza.
d) Strofa (zwrotka) – wyodrębniona graficznie część utworu, zbudowana co najmniej z dwóch wersów.
e) Refren – powtarzający się (zazwyczaj po każdej strofie) fragment wiersza.
f) Rym – powtórzenie jednakowych lub podobnych zakończeń wyrazów.
3. Typy liryki:
a) Liryka bezpośrednia:
- podmiot mówiący wyraża swoje przeżycia wprost, bezpośrednio;
- obecność podmiotu wskazują czasowniki w 1 os. liczby pojedynczej lub mnogiej (np. czuję, płaczę, cierpimy, kochamy) oraz zaimki (ja, mój, nasz).
b) Liryka pośrednia:
- podmiot mówiący pozostaje ukryty, prezentuje swoje myśli i uczucia poprzez opis (np. krajobrazu, przedmiotu, sytuacji);
- podmiot wypowiada się w 3 os. liczby pojedynczej lub bezosobowo.
4. Przykładowe rodzaje wierszy:
a) wiersz stroficzny – utwór, który jest podzielony na strofy;
b) wiersz sylabiczny – utwór o jednakowej liczbie sylab w każdym wersie lub powtarzalnym układzie tych wersów w strofach;
c) wiersz wolny – utwór o swobodnej budowie (np. o różnej liczbie sylab w wersach, o strofach różnej wielkości);
d) wiersz biały – utwór pozbawiony rymów, charakterystyczny dla poezji współczesnej.
5. Podział rymów:
a) dokładne: zbudowane z tych samych głosek, np. młodzi - głodzi
b) niedokładne: zbudowane z podobnie brzmiących głosek, np. myśli - wyszli
c) żeńskie: obejmują półtorej sylaby (rymują się wyrazy wielosylabowe), np. mowa - słowa
d) męskie: obejmują jedną sylabę (rymują się wyrazy jednosylabowe), np. dąb - ząb
e) sąsiadujące (parzyste): rymują się wyrazy z sąsiadujących wersów 1 i 2 oraz 3 i 4, np. aabb
f) krzyżowe (przeplatane): rymują się wyrazy z wersów 1 i 3 ora 2 i 4, np. abab
g) okalające: rymują się wyrazy z co drugiego wersu – 1 i 4 oraz 2 i 3, np. abba
Zadanie: Oto „Tren V” Jana Kochanowskiego:
TREN V
Jako oliwka mała pod wysokim sadem
Idzie z ziemie ku górze macierzyńskim szladem,
Jeszcze ani gałązek, ani listków rodząc,
Sama tylko dopiro szczupłym prątkiem wschodząc;
Tę, jesli ostre ciernie lub rodne pokrzywy
Uprzątając, sadownik podciął ukwapliwy,
Mdleje zaraz, a zbywszy siły przyrodzonej,
Upada przed nogami matki ulubionej.
Takci sie mej namilszej Orszuli dostało:
Przed oczyma rodziców swoich rostąc, mało
Od ziemie sie co wznióswszy, duchem zaraźliwym
Srogiej śmierci otchniona, rodzicom troskliwym
U nóg martwa upadła. O zła Persefono,
Mogłażeś tak wielu łzam dać upłynąć płono?
Podaj:
a) Rodzaj liryki – bezpośrednia czy pośrednia?
b) Adresat utworu.
c) Rodzaj wiersza: stroficzny, sylabiczny, wolny, biały?
d) Rodzaj rymów.
17 kwietnia
Kl. VII język polski
Zapisz w zeszycie temat lekcji i notatkę.
Temat: Nie ma winy bez kary – Dziady cz. II Adama Mickiewicza.
Notatka
Utwór ukazuje więź między światem ludzi żywych i zmarłych oraz podejmuje problematykę moralną – kolejne duchy dają żywym przestrogę (wygłaszają prawdy moralne). To ludowe, a zarazem romantyczne ujęcie zagadnienia winy i kary. Żywi mogą pomóc zmarłym. Duchy cierpią za winy popełnione za życia. Nie jest w pełni człowiekiem ktoś, kto nie doznał cierpienia, nigdy nie kochał. Ten, kto krzywdził innych, także nie może zaznać zbawienia.
Zadanie: Zadanie wykonaj w zeszycie.
Uzupełnij tabelę:
|
Przybyły na obrzęd dziadów duch. |
Wina, jaką jest obciążony duch. (inaczej: Co złego za życia zrobił człowiek, że po śmierci spotkała go kara?) |
Kara, jaka spotkała duszę. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Powodzenia! Aneta Lejwoda - Zielińska
20 kwietnia
Kl. VIII język polski
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Trudna sztuka przemawiania – powtórzenie do egzaminu.
Zapoznaj się w filmem instruktażowym „Jak napisać przemówienie?” znajdującym się pod linkiem: https://www.youtube.com/watch?v=htXYfWOAxlI
Informacje na temat przemówienia znajdziesz w podręczniku na str. 161 – 165.
Przeczytaj „przepis” na przemówienie:
1. Rozpocznij przemówienie od formuły powitalnej, np. Szanowni Zebrani!
2. We wstępie przedstaw temat wystąpienia w taki sposób, aby wzbudzić zainteresowanie słuchaczy. Możesz to osiągnąć, odwołując się do ich emocji i wspólnych doświadczeń. Sformułuj tezę.
3. W rozwinięciu zaprezentuj trafne i różnorodne argumenty uzasadniające Twoje stanowisko – odwołujące się zarówno do rozumu i faktów (argumenty logiczne i rzeczowe), jak i do emocji.
4. Argumenty zilustruj odpowiednimi przykładami (argumenty rzeczowe potwierdź przykładami z lektury obowiązkowej wskazanej w poleceniu oraz z innego tekstu literackiego).
5. W zakończeniu sformułuj wnioski wynikające z zebranych argumentów i zaapeluj do słuchaczy o przyjęcie określonego stanowiska.
6. Aby zwrócić uwagę słuchaczy i wzmocnić prezentowane racje, stosuj w przemówieniu środki retoryczne: wykrzyknienia, pytania retoryczne, przenośnie, porównania, epitety oraz celowe powtórzenia, które podkreślają istotne treści.
7. Wpływaj na postawę odbiorców poprzez używanie trybu rozkazującego (np. podziękujmy, pamiętajcie, czytajcie).
8. Aby nawiązać bliższy kontakt ze słuchaczami, używaj czasowników w 1 osobie liczby mnogiej (np. wspominamy, nie możemy zapomnieć), i zaimków (np. my, nasz, nas).
9. Budując argumenty, których celem jest odwołanie się do emocji odbiorcy, wykorzystuj słownictwo nacechowane emocjonalnie.
10. Możesz urozmaicić swoje wystąpienie cytatem, przysłowiem lub sentencją.
Zadanie:
Napisz przemówienie, w którym zachęcisz rówieśników do czytania książek. Odwołaj się do wybranej lektury obowiązkowej i innego utworu literackiego. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 200 słów.
Pracę prześlij na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com do 24 kwietnia.
Powodzenia! Aneta Lejwoda – Zielińska
20 kwietnia
Kl. VII język polski
Zapisz do zeszytu temat lekcji.
Temat: Forma wywiadu.
Przydatne słownictwo, które stosujemy w wywiadzie:
1. Wstęp: Moim dzisiejszym gościem jest… Bohaterką mojego wywiadu jest… Na rozmowę ze mną zgodził się…
2. Rozwinięcie: Opowiedz, jak zaczęła się Twoja przygoda z… Nasza rozmowa odbyła się w… Zasłynąłeś/zasłynęłaś z… Od niedawna jest o Tobie głośno. Opowiedz o tym, jak się zaczęło… Wróćmy do… Kiedyś powiedziała Pani, że… Jeśli pozwolisz, wrócę jeszcze do…
3. Podsumowanie wywiadu: Na zakończenie wywiadu chciałbym/chciałabym jeszcze zapytać o… Na zakończenie przypomnijmy raz jeszcze… Nasza rozmowa dobiega końca, więc…
4. Podziękowania: Bardzo dziękuję za rozmowę. Dziękuję za poświęcony czas. Dziękuję, że zechciała Pani podzielić się z nami…
„Przepis” na wywiad:
1. We wstępie przedstaw rozmówcę i określ temat rozmowy.
2. W rozwinięciu formułuj pytania i odpowiedzi w taki sposób, aby rozmowa nie odbiegała od tematu i odnosiła się do treści lektury.
3. Zadbaj o to, by wywiad był spójny – zadawaj tak pytania, aby nawiązywały do udzielonych wcześniej odpowiedzi.
4. W zakończeniu podsumuj rozmowę oraz podziękuj swojemu rozmówcy za poświęcony czas.
5. Pamiętaj, aby wyróżnić graficznie poszczególne części wywiadu – każdą wypowiedź zapisz od nowej linii i od myślnika lub po dwukropku. Oznacz rozmówców na początku pełnym imieniem i nazwiskiem, a potem używaj inicjałów lub skrótów.
Zadanie: Napisz wywiad i prześlij go do 24 kwietnia na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Wywiad przeprowadź z jedną z postaci z „Dziadów cz. II” Adama Mickiewicza. Zawrzyj jak najwięcej informacji o bohaterze. Praca powinna liczyć co najmniej 200 słów.
Powodzenia! Aneta Lejwoda – Zielińska
21 kwietnia
Kl. VIII język polski
Zapisz temat do zeszytu.
Temat: Jak napisać list otwarty? – powtórzenie do egzaminu.
Zapoznaj się z filmem instruktażowym „O sztuce pisania listu” znajdującym się pod linkiem: https://www.youtube.com/watch?v=Z5saxmEOSHE
Notatkę przepisz do zeszytu:
List otwarty – wypowiedź pisemna o charakterze argumentacyjnym napisana w ważnej sprawie (dotyczącej np. ochrony środowiska, pomocy starszym); wezwanie skierowane do grupy osób (lub jednej osoby) w celu zwrócenia ich uwagi na problem, który wymaga podjęcia określonych działań.
Schemat pisania listu otwartego:
1. Wstęp:
a) Miejscowość i data.
b) Nagłówek – powitalny zwrot grzecznościowy.
c) Przedstawienie tematu – określenie problemu, z którym zwracamy się do odbiorcy.
2. Rozwinięcie:
a) Szczegółowe omówienie problemu: przedstawienie argumentów; zilustrowanie argumentów przykładami.
3. Zakończenie:
a) Podsumowanie – sformułowanie wniosków;
b) Końcowy apel do adresata o zajęcie określonego stanowiska w sprawie;
c) Pożegnanie adresata (formuła grzecznościowa);
d) Podpis autora listu.
Słownictwo przydatne przy pisaniu listu otwartego:
1. Nagłówek – zwrot do adresata: Szanowny Panie Prezydencie! Szanowni Państwo! Koleżanki i Koledzy! Drodzy Zebrani! Czcigodny Jubilacie!
2. Przedstawienie tematu we wstępie: Pragnę zwrócić Pana (Państwa, Waszą) uwagę na… Nikogo z pewnością z Was nie dziwi… Jak zapewne wiecie… Tematem, który budzi ostatnio szczególne emocje, jest… Jest moim/naszym obowiązkiem zainteresować Pana/Państwa/Was… Zwracam się do Was z apelem…
3. Porządkowanie argumentacji w rozwinięciu: Szczególnie istotne jest podjęcie działań, które… Kolejne potwierdzenie odnajdujemy w… Po pierwsze… Po drugie… Po trzecie… Z jednej strony… Z drugiej strony… Zacznę od… Przejdę teraz do… Z kolei…
4. Podsumowanie wywodu w zakończeniu: Jak wynika z przywołanych tu przykładów… Sądzę/uważam, że… Warto zatem zauważyć, że… Należy zatem podkreślić, że…
5. Ponowny apel do adresata o podjęcie działań: Mam nadzieję, że przekonałam Was… Mam nadzieję, że udało mi się przekonać Państwa… Liczę, że zwrócicie uwagę na… Oczekuję, że przedstawiony tu problem… Jest zatem konieczne podjęcie…
6. Pożegnalne formuły grzecznościowe: Pozdrawiam Was i liczę na Was… Z pozdrowieniami… Z poważaniem… Z wyrazami szacunku… Łączę wyrazy szacunku…
7. Wprowadzanie cytatów: Zgadzam się z …, który twierdzi, że „…” Świadczą o tym słowa: „…” Aby poprzeć moje zdanie, zacytuję słowa: „…” Potwierdza to myśl: „…” Powołam się na opinię… Dowodzi tego następujący cytat…
8. Środki retoryczne – wywieranie wpływu na odbiorcę: pytania retoryczne (Czy można by o tym nie wspominać?); zwroty do adresata ( Mam dla Was, Koleżanki i Koledzy); powtórzenia ( Pamiętamy i pamiętać będziemy); porównania ( Wspomnienia są jak kartki z pamiętnika); wykrzyknienia (Jak wspaniały pomysł!).
9. Budowanie spójności wypowiedzi: więc, zatem, dlatego, ponieważ, chociaż, jednak, pomimo, bowiem, przede wszystkim, między innymi, właściwie, ponadto, czyli, w szczególności, przeciwnie, przypomnieć należy, że…, podobnie jak… Dlaczego zatem…? W jakim celu…? Czemu ma służyć?
Zadanie: Przepisaną do zeszytu notatkę sfotografuj i prześlij zdjęcie na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Aneta Lejwoda – Zielińska
21 kwietnia
Kl. VII język polski
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Wywiad z bohaterem literackim.
Notatka do zeszytu:
Schemat wywiadu:
1. Wstęp:
a) zaprezentowanie rozmówcy (kim jest, co robi);
b) przedstawienie okoliczności i tematu rozmowy (czego dotyczy).
2. Rozwinięcie:
a) Zadawanie pytań na określony temat i odnotowywanie odpowiedzi.
3. Zakończenie:
a) Podsumowanie rozmowy i podziękowanie rozmówcy za poświęcony czas.
Przykładowy wywiad z bohaterem „Dziadów cz. II” Adama Mickiewicza zamieszczony na stronie: https://www.gloszp.pl/dominika.html
Dominika Szych: Witam Państwa. Jest godzina 19.00, więc jak co tydzień, spotykamy się w programie "Oto ja". W naszym studiu pojawi się dziś osoba, która prowadzi niecodzienny obrzęd. Przedstawiam Państwu, Pana Józefa, który pełni rolę Guślarza. Dzień dobry Panu.
Guślarz: Dzień dobry.
D. Sz.: Bardzo się cieszę, że przyjął Pan zaproszenie do mojego programu.
G: Cała przyjemność po mojej stronie.
D.Sz.: Jak zdążyłam się dowiedzieć, jest Pan Guślarzem, a więc przewodniczy Pan obrzędowi poświęconemu zmarłym. Czy może nam Pan w kilku słowach opowiedzieć, czemu służą te nocne spotkania w kaplicy cmentarnej?
G: Uroczystość ta ma korzenie pradawne. Jej kultywowanie przejęliśmy od naszych przodków. Dziady obchodzimy po to, by pomóc duszom przebywającym w zaświatach. Podczas uroczystości pojawiają się dusze, które z różnych przyczyn nie mogą dostać się do nieba. Uczestnicy obrzędu, spełniając ich próśb, otwierają im drogę do Boga.
D.Sz.: Czy ludzie chętnie uczestniczą w tej uroczystości? Nie obawiają się spotkania z duszami?
G: Ależ droga pani, wszyscy zebrani wiedzą, że kiedyś także znajdą się po tej drugiej stronie. Choć klimat tego obrzędu: mroczna kaplica otoczona grobami, ciemna noc, cisza - nie napawa optymizmem, to jednak idea, która nam przyświeca, dodaje odwagi. Wielokrotnie żywi uczestnicy dziadów i po śmierci nawiedzali kaplicę. Szukali pomocy i znajdowali ją, ponieważ przekazali tajniki tradycji następnym pokoleniom.
D.Sz.: Jest połowa listopada, za nami kolejny, zakończony już obrzęd. Czy mógłby Pan powiedzieć nam, jak wyglądało tegoroczne spotkanie z duchami?
G: Wszystkich szczegółów zdradzić nie mogę. Obowiązuje mnie tajemnica. Wszak ja, droga pani, obcuję z duchami! Podczas tegorocznych obchodów pomogliśmy kilku duszyczkom. Pojawił się jednak ktoś, komu nikt nie jest w stanie ulżyć w cierpieniu.
D.Sz.: Dlaczego?
G: Kochana pani, jeśli samemu nie znało się litości, od nikogo nie należy jej oczekiwać. Osoby, które podczas swej ziemskiej wędrówki czyniły wszystko, aby zhańbić godne miano człowieka, nie mogą oczekiwać, iż ludzie kiedyś im pomogą. Dziady dowodzą, że choć na ziemi nie ma sprawiedliwości, po śmierci każdy otrzyma dokładnie tyle, na ile zapracował. I żeby było jasne, nie wystarczy być miłym, uprzejmym. Uczynki, uczynki, to się liczy w zaświatach.
D.Sz.: Nie powie nam Pan chyba, że jeśli żyjemy tak, aby nikomu nie czynić krzywdy, to zasłużymy na potępienia?
G: Jesteś jeszcze bardzo młoda, droga damo, więc mogę ci wybaczyć to naiwne stwierdzenie. Jeśli jednak twierdzą tak ludzie będący na końcu swej ziemskiej drogi, opowiadam im o pewnych dzieciach - Rózi i Józiu, którzy zjawili się kiedyś na dziadach. Były to małe trzpioty nie znające troski. Gdy żyły - bawiły się, śmiały, tuliły do swej matki. Cierpienie zostało im oszczędzone. Odeszły z tego świata, nigdy nikomu nie czyniąc żadnej krzywdy. Nikt przez nie nie płakał, nie cierpiał. A jednak nie trafiły do nieba. Dlaczego? Bo nie zaznały goryczy. Tak, droga pani, nie zaznały goryczy, i to wystarczyło, aby bramy niebieskie były przed nimi zamknięte. Aby stać się pełnowartościowym człowiekiem, trzeba zaznać cierpienia. Stare przysłowie mówi, że : "Cierpienie uszlachetnia" i ta prawda rokrocznie znajduje potwierdzenie na dziadach.
D.Sz.: Bardzo interesująca opowieść. Widzę, że obrzęd ten jest dla uczestniczących w nim pewnego rodzaju nauką moralną. Dowiadują się, jak należy żyć, aby dostąpić zbawienia. Dowiedzieliśmy się już, że nie tylko dobre uczynki, ale i cierpienie potrzebne jest, by móc oglądać oblicze Pana. Jakie jeszcze przestrogi przekazały goszczące na dziadach duchy?
G: No cóż, wydaje się, że wszyscy wiedzą, iż najważniejsza w życiu jest miłość. Tyle książek o tym napisano, tyle piosenek wyśpiewano. Niestety, wciąż przychodzą do nas duszyczki, które tak naprawdę nie zaznały ziemskiej miłości. Ignorowały uczucia innych, nie doceniały szczęścia, które przechodziło obok nich. Nie wolno lekceważyć uczuć drugiego człowieka, nie należy wywyższać się ponad innych. To bardzo ważne, od tego zależy nasze zbawienie.
D.Sz.: Dziękujemy Panu za tę niezwykłą rozmowę. Mam nadzieję, że słuchacze zapamiętają Pana opowieści.
G: Dziękuję. Zapraszam do uczestniczenia w kolejnych dziadach.
D.Sz.: Do widzenia.
G: Do widzenia.
Wywiad przeprowadziła Dominika Szych
Zadanie: Wiesz już, jakie zadanie przed Tobą – masz przeprowadzić wywiad z jedną z postaci „Dziadów cz. II”. Pora zastanowić się, co to będzie za postać. Proponuję, abyś zaczął od ułożenia pytań, jakie zadasz swojemu rozmówcę.
Powodzenia! Aneta Lejwoda - Zielińska
22 kwietnia
Kl. VIII język polski
Zapisz do zeszytu temat.
Temat: Powtarzamy o formie recenzji.
Informacje o recenzji znajdziesz w podręczniku na str. 116 – 119.
Zapoznaj się z filmem instruktażowym „Jak napisać recenzję?” znajdującym się na kanale „Wiedza z wami – podstawówka”: https://www.youtube.com/watch?v=p2_CTWkxcX0
Notatka do zeszytu:
Schemat recenzji:
1. Wstęp:
a) Część informacyjna – podanie najważniejszych informacji o recenzowanym dziele: tytuł, imiona i nazwiska reżysera, głównych aktorów, autora książki; data premiery, rok wydania; czy spektakl lub film jest adaptacją książki; ogólne informacje o treści dzieła (np. określenie tematu, wskazanie głównego wątku).
2. Rozwinięcie:
a) Część analityczno–krytyczna – omówienie i ocena wybranych elementów dzieła: problematyka utworu, język i styl, gra aktorów, praca reżysera, kostiumy, scenografia, muzyka, oświetlenie, efekty specjalne, tempo akcji, itp.
3. Zakończenie:
a) Cześć oceniająca – ogólna ocena dzieła: zachęcenie lub zniechęcenie czytelnika do obejrzenia filmu, spektaklu lub przeczytania książki.
Zadanie: Wykonaj następujące ćwiczenia, a następnie prześlij je do 24 kwietnia na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Ćw. 1 Oceń prawdziwość poniższych informacji. Wybierz P, jeśli informacja jest prawdziwa, albo F – jeśli jest fałszywa.
|
Książka „Kamienie na szaniec” przedstawia działalność członków podziemnej organizacji harcerskiej w czasie okupacji hitlerowskiej w latach 1939-1943. |
P |
F |
|
Utwór pokazuje bohaterstwo młodych uczestników walki konspiracyjnej, upamiętnia ich męstwo i poświęcenie dla ojczyzny. |
P |
F |
Ćw.2. Przyporządkuj każdemu z bohaterów „Kamieni na szaniec” właściwy opis. Wpisz do tabeli odpowiednie oznaczenia literowe.
|
Bohater |
Charakterystyka |
|
Jan Bytnar, pseudonim Rudy |
|
|
Tadeusz Zawadzki, pseudonim Zośka |
|
|
Maciej Dawidowski, pseudonim Alek |
|
A. Wysoki, szczupły, wysportowany, obdarzony delikatną urodą, zawsze kierował się rozsądkiem, często stawał na czele akcji sabotażowych.
B. Inteligentny, ambitny, wybitnie zdolny, wszechstronnie utalentowany, odważny i lojalny wobec przyjaciół, torturowany przez Niemców, nie wyjawił imion współtowarzyszy.
C. Wysoki, szczupły, pogodny, opanowany, chętnie podejmował nowe wyzwania, zwłaszcza wiążące się z ryzykiem – ściągnął niemiecką płytę z pomnika Mikołaja Kopernika.
Ćw.3. Przyporządkuj podane stwierdzenia poszczególnym częściom recenzji. Wpisz do tabeli odpowiednie oznaczenia literowe.
A. Film „Kamienie na szaniec” jest ekranizacją znanej książki Aleksandra Kamińskiego.
B. Film nakręcony na podstawie książki „Kamienie na szaniec” nie pozostawia widza obojętnym, dlatego wart jest obejrzenia.
C. Tym, co w filmie „Kamienie na szaniec” przemawia do nas w sposób szczególny, jest gra młodych aktorów.
|
Cześć recenzji |
Stwierdzenie |
|
informacyjna |
|
|
analityczno-krytyczna |
|
|
oceniająca |
|
Aneta Lejwoda – Zielińska
22 kwietnia
Kl. VII język polski
Zapisz do zeszytu temat lekcji.
Temat: Skrótowce w naszym języku.
Informacje na temat skrótowców znajdziesz w podręczniku na str. 322 - 323.
Zapoznaj się z filmem instruktażowym „Skrótowce” znajdujący się na platformie „Umiem, bo
rozumiem” pod linkiem: https://www.youtube.com/watch?v=PVcEnLzyh3I
Zadanie: Wykonaj z podręcznika ćw. 1ab/322
Powodzenia! Aneta Lejwoda – Zielińska
23 kwietnia
Kl. VIII język polski
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Jak napisać opowiadanie? – powtórzenie do egzaminu.
Zapoznaj się z filmem instruktażowym „Jak napisać opowiadanie” zamieszczonym na kanale „Wiedza z wami – podstawówka”: https://www.youtube.com/watch?v=eBPnGisAG6Q
Notatka do zeszytu:
Schemat opowiadania:
1. Wstęp:
a) zawiązanie akcji: określenie czasu i miejsca akcji oraz przedstawienie bohaterów; wprowadzenie w atmosferę zdarzeń (przedstawienie okoliczności).
2. Rozwinięcie:
a) rozwinięcie akcji: prezentowanie przebiegu zdarzeń w kolejności chronologicznej, z zachowaniem związku przyczynowo - skutkowego.
3. Zakończenie:
a) rozwiązanie akcji: krótkie i wyraźne podsumowanie opowiadania.
Wydrukuj i wklej do zeszytu:
Przydatne słownictwo:
1. Słownictwo oddające następstwo czasowe: najpierw, na początku, następnie, potem, później, kolejno, zaraz, wtem, nieoczekiwanie, niespodziewanie, raptem, w chwilę potem, za moment, lada moment, w ułamku sekundy, w oka mgnieniu, za kwadrans, po chwili, za chwilę, na koniec, wreszcie, wkrótce, od chwili gdy, zaraz gdy.
2. Słownictwo określające czas wydarzeń: dawno temu, niegdyś, dawniej, przed wieloma laty, kiedyś, niedawno, wczoraj, kilka dni temu, jutro, pewnego dnia, w przeddzień, gdy padał deszcz, gdy świeciło słońce, gdy babcia była młodą dziewczyną, podczas, w czasie, gdy nie było cię na świecie, o świcie, o wschodzie słońca, wczesnym rankiem, skoro świt, w samo południe, pod koniec dnia, o zachodzie słońca, po południu, gdy się zmierzchało, o zmroku, w nocy, nocą, o północy.
3. Słownictwo zwiększające dynamikę wypowiedzi: wtem, raptem, nagle, jak grom z jasnego nieba, natychmiast, momentalnie, w jednej sekundzie, znienacka, z nagła, ni stąd ni zowąd, niespodziewanie, nieoczekiwanie, w momencie, gwałtownie, nieoczekiwanie.
4. Formułowanie wstępów: opowiem wam historię/ co mi się przytrafiło; było to; działo się to; zdarzyło się to; w dniu; pewnego dnia; tego popołudnia; dawno; dawno temu; za górami; za lasami; miało to miejsce; opisywane przeze mnie wydarzenia; nie uwierzycie; co mi się przytrafiło; była to naprawdę niesamowita przygoda.
5. Formułowanie zakończeń: wiele mnie ta przygoda nauczyła; dzięki temu zdarzeniu; wydarzenie to; moja przygoda była; chciałbym, aby ta historia; mam nadzieję, że przypadek; ta historia wywarła na mnie duże wrażenie/pozostawiła po sobie niezatarte wrażenia; pragnąłbym przeżyć to jeszcze raz; do tej pory pamiętam; koniec i bomba; kto czytał ten trąba; i ja tam byłem.
6. Słownictwo określające sposób mówienia: zabrać głos; zapytać; spytać; kontynuować; potwierdzać; podtrzymywać rozmowę; odpowiedzieć; odrzec; stwierdzić; wykrzyknąć ze zdumieniem; szeptać gorączkowo; krzyknąć rozpaczliwie; zawołać błagalnie; zapytać grzecznie; piać z zachwytu; spytać ze współczuciem; jąkać się; chrząknąć znacząco; wykrztusić; wybełkotać; zaklinać się; odburknąć; bąknąć coś pod nosem; wydzierać się wniebogłosy; zapytać zirytowanym głosem; wyjąkać po dłuższym milczeniu; dodać stanowczo; dopytywać się; wtrącić; zagadnąć; wyrazić swą opinię/wątpliwość.
Zadanie: Uzupełnij zeszyt w notatki, sfotografuj swoją pracę i zdjęcia przyślij na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Aneta Lejwoda – Zielińska
23 kwietnia
kl. VII język polski
Zapisz temat lekcji do zeszytu.
Temat: Odmiana skrótowców.
Informacje na temat odmiany skrótowców znajdziesz w podręczniku na str. 323.
Notatka do zeszytu:
Odmiana skrótowców:
1. Sylabowce i część skrótowców mieszanych odmieniają się jak rzeczowniki, czyli przez liczby i przypadki.
2. Literowce, głoskowce kończące się na -o, -a, -u, -e są nieodmienne.
3. Odmienne są głoskowce zakończone na -t, np. LOT – w Locie.
4. Skrótowce pisane w całości wielkimi literami odmieniają się, jeśli w wymowie kończą się na spółgłoskę (np. PKS-owi), nie odmieniają się , jeśli kończą się na samogłoskę (np. do PKO).
5. Skrótowiec ma tę samą liczbę i ten sam rodzaj gramatyczny, co pełna nazwa, np. Państwowy Zakład Ubezpieczeń poinformował, czyli PZU poinformował. Jednak stając się niezależnym od pełnej nazwy, skrótowiec przyjmuje liczbę i rodzaj zgodnie ze swoim zakończeniem, np. PWN wyda, PZU poinformowało. Zawsze w liczbie mnogiej jest używany skrótowiec USA (USA przekazały).
6. Skrótowiec CV (łac. curriculum vitae) jest wymieniany po angielsku [s-iwi], a nie po polsku [ce-fał]. CD ma zarówno wymowę angielską [s-idi]. Jak i spolszczoną [cede], podczas gdy DVD ma wymowę tylko angielską [diwidi]. PC wymawia się [pis -i], ale też potocznie: pecet.
Zadanie: Wykonaj z podręcznika ćw.5/324 i wyślij na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Aneta Lejwoda - Zielińska
24 kwietnia
Kl. VIII język polski
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Najważniejsze informacje o wywiadzie. Powtórzenie wiadomości.
Notatka do zeszytu:
Schemat wywiadu:
1. Wstęp:
a) zaprezentowanie rozmówcy (kim jest, co robi);
b) przedstawienie okoliczności i tematu rozmowy (czego dotyczy).
2. Rozwinięcie:
a) Zadawanie pytań na określony temat i odnotowywanie odpowiedzi.
3. Zakończenie:
a) Podsumowanie rozmowy i podziękowanie rozmówcy za poświęcony czas.
Przydatne słownictwo, które stosujemy w wywiadzie:
1. Wstęp: Moim dzisiejszym gościem jest… Bohaterką mojego wywiadu jest… Na rozmowę ze mną zgodził się…
2. Rozwinięcie: Opowiedz, jak zaczęła się Twoja przygoda z… Nasza rozmowa odbyła się w… Zasłynąłeś/zasłynęłaś z… Od niedawna jest o Tobie głośno. Opowiedz o tym, jak się zaczęło… Wróćmy do… Kiedyś powiedziała Pani, że… Jeśli pozwolisz, wrócę jeszcze do…
3. Podsumowanie wywiadu: Na zakończenie wywiadu chciałbym/chciałabym jeszcze zapytać o… Na zakończenie przypomnijmy raz jeszcze… Nasza rozmowa dobiega końca, więc…
4. Podziękowania: Bardzo dziękuję za rozmowę. Dziękuję za poświęcony czas. Dziękuję, że zechciała Pani podzielić się z nami…
Oto przykładowy wywiad z bohaterem literackim:
Zapoznaj się z wywiadem znajdującym się pod linkiem: http://polski-na-5.blogspot.com/2017/11/kolejny-wywiad-ze-scroogeem.html
Zadanie: Napisz wywiad i prześlij go do 30 kwietnia na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Wywiad przeprowadź z jedną z postaci z „Balladyny” Juliusza Słowackiego. Zawrzyj jak najwięcej informacji o bohaterze. Praca powinna liczyć co najmniej 200 słów.
Powodzenia! Aneta Lejwoda – Zielińska
24 kwietnia
Kl. VII język polski
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Znaczenie skrótów.
Informacje na temat skrótów znajdziesz w podręczniku na str. 324 oraz w filmie instruktażowym „Skróty i skrótowce” znajdującym się pod linkiem: https://www.youtube.com/watch?v=o8KJY2Y-lLI
Zadanie: Wykonaj z podręcznika ćw. 8/325 i wyślij na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
W razie z wątpliwości skorzystaj z internetowego słownika PWN: https://sjp.pwn.pl/zasady/Reguly-skracania-wyrazow;629565.html
Powodzenia! Aneta Lejwoda - Zielińska
27 kwietnia
Kl. VIII język polski
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Jak napisać rozprawkę? Powtórzenie do egzaminu.
Odpowiedź na pytanie zawarte w temacie lekcji znajdziesz w filmie instruktażowym zamieszczonym na kanale „Wiedza z Wami – podstawówka”: https://www.youtube.com/watch?v=8BMacJ3RM8c
Notatka do zeszytu:
Schematy rozprawki:
1. Rozprawka z tezą:
a) wstęp (teza)
b) rozwinięcie (argumenty + przykłady)
c) zakończenie (potwierdzenie tezy)
2. Rozprawka z hipotezą:
a) wstęp (hipoteza)
b) rozwinięcie (argumenty i kontrargumenty)
c) zakończenie (sformułowanie tezy)
Słowniczek pojęć:
1. Teza – opinia, której jesteśmy pewni; pogląd, którego słuszność zamierzamy udowodnić. Wprowadzamy ją za pomocą sformułowań: Uważam, że… Sądzę, że… Zgadzam się z twierdzeniem, że… Moim zdaniem…
2. Hipoteza – opinia, której nie jesteśmy pewni; przypuszczenie wymagające sprawdzenia. Wprowadzamy ją za pomocą sformułowań: Wydaje mi się, że… Zastanawiam się, czy…
3. Argument – dowód, który potwierdza tezę lub rozstrzyga hipotezę.
4. Kontrargument – stwierdzenie, które obala podany wcześniej argument.
5. Przykład – uzasadnienie argumentu (lub kontrargumentu). Przykładem może być przywołanie konkretnego utworu literackiego, podanie cytatu ilustrującego argument.
Wzorcowy argument i przykład do tezy rozprawki (tego nie przepisuj do zeszytu)
Teza: Myślę, że każdy z nas doświadcza w życiu samotności, chociaż jej przyczyny bywają różne. Postaram się to udowodnić, odwołując się do literatury.
Argument: Autorzy dzieł literackich pokazują, że osamotnienie może być wynikiem odrzucenia i braku akceptacji przez otoczenie.
Przykład: O takiej właśnie przyczynie samotności jest mowa w powieści „Syzyfowe prace” Stefana Żeromskiego. Andrzeja Radka, ucznia klerykowskiego gimnazjum, nie akceptują jego szkolni koledzy, ponieważ jest synem ubogiego chłopa i pochodzi z małej wioski. Widza w nim kogoś odmiennego. Dokuczają mu, kpiąc z jego biednego ubrania i wiejskiej mowy. Ten sposób traktowania jest dla chłopca bardzo bolesnym doświadczeniem, tym bardziej że nie ma on przy sobie żadnej bratniej duszy, nikogo, kto mógłby mu pomóc i go wesprzeć. Nie ma też oparcia we własnej rodzinie, która nie rozumie jego ambicji i chęci do nauki. Dla Andrzeja Radka samotność jest wyjątkowo dotkliwa, bo czuje się on obco zarówno wśród innych ludzi, jak i wśród swoich.
Zadanie: Podaj argument i przykład przemawiające za tezą, że analizując losy bohaterów książek, możemy uniknąć wielu błędów. Użyj przykładu z lektury szkolnej. Wypowiedź przyślij do 30 kwietnia na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
27 kwietnia
Kl. VII język polski
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Wyrazy złożone.
Informacje o wyrazach złożonych znajdziesz w podręczniku na str. 326 – 327 oraz w filmie instruktażowym zamieszczonym na kanale „Umiem, bo rozumiem”: https://www.youtube.com/watch?v=UkYW9KMLaWs&t=19s
Notatka do zeszytu:
Wyraz złożony – wyraz pochodny utworzony od dwóch lub więcej wyrazów podstawowych (np. słowo dobranoc powstało z połączenia wyrazów: dobra i noc).
Typy wyrazów złożonych:
|
złożenie |
zrost |
zestawienie |
|
Połączenie dwóch wyrazów za pomocą wrostka -o-, -i-, -y- |
Bezpośrednie połączenie (zrośnięcie się) dwóch wyrazów lub wyrazu i cząstki, która nie występuje jako samodzielne słowo |
Połączenie dwóch lub więcej wyrazów pisanych oddzielnie, ale tworzących jedną nazwę |
|
gazociąg, listonosz, pracodawca, życiodajny, zielonooki, biało – czerwony, dusigrosz, męczydusza, cudzysłów |
Wiarygodny (od: wiary godny) Wielkanoc (od: wielka noc) |
czarna jagoda, Sąd Ostateczny, kurza ślepota, chustka do nosa, pasta do zębów, wieczne pióro, Boże Narodzenie, Ameryka Południowa |
Zadanie: Wykonaj z podręcznika ćw. 2/326, ćw. 3,5ab/327 i wyślij je na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
28 kwietnia
kl. VIII język polski
Zapisz do zeszytu temat lekcji.
Temat: Jak pisać argumenty w rozprawce? Ćwiczenia redakcyjne.
Odpowiedź na pytanie zawarte w temacie lekcji znajdziesz w filmie instruktażowym zamieszczonym na kanale „Wiedza z Wami – podstawówka”: https://www.youtube.com/watch?v=QqrH_iEWO0I
Notatka do zeszytu:
Teza: Sądzę, że odwagą można się wykazać na różne sposoby i w różnych okolicznościach, zarówno w sytuacjach szczególnych, jak i w życiu codziennym. Świadczą o tym przykłady z literatury.
Argument i przykład: Postaciami, które wykazały się odwagą i niezłomnością, są bohaterowie „Kamieni na szaniec” Aleksandra Kamińskiego. Alek, Rudy i Zośka już od pierwszych dni wojny szukają sposobów na przeciwstawienie się okupantowi. Uważają, że ich obowiązkiem jest poświęcenie dla ojczyzny i walka w jej obronie. Bez wahania decydują się na niebezpieczeństwo, angażując się w działalność tajnej organizacji młodzieżowej. Wielokrotnie narażają swoje życie, przeprowadzając akcje sabotażowe na ulicach okupowanej Warszawy – rozrzucają ulotki, rysują na murach symbol zwycięstwa, zrywają z budynków niemieckie flagi. Działania te wiążą się z dużym ryzykiem i wymagają opanowania oraz zachowania ostrożności, by nie zostać zauważonym i aresztowanym. Chłopcy potwierdzają swoje bohaterstwo, uczestnicząc w akcji odbicia Rudego z rąk Niemców. Najważniejsze jest dla nich dobro przyjaciela. Postawa Alka, Rudego i Zośki to przykład odwagi, która wiąże się z gotowością do poniesienia najwyższej ofiary – poświęcenia życia w obronie wolności i przyjaźni.
Zadanie: Napisz drugi argument i przykład do tezy sformułowanej powyżej. Wypowiedź przyślij do 30 kwietnia na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
28 kwietnia
kl. VII język polski
Zapisz do zeszytu temat lekcji.
Temat: Pisownia przymiotników złożonych.
Informacje na ten temat znajdziesz w podręczniku na str. 328. Proponuję Ci również link do strony „Język, literatura, edukacja”, gdzie znajdziesz więcej informacji o przymiotnikach złożonych: http://lukaszrokicki.pl/2011/08/16/pisownia-przymiotnikow-zlozonych/
Notatka do zeszytu:
1. Przymiotniki złożone z członów nierównorzędnych znaczeniowo, tzn. takie, w których główne znaczenie zawarte jest w członie drugim, natomiast człon pierwszy określa bliżej to znaczenie, pisze się łącznie, np. bladoróżowy (= różowy o bladym odcieniu), ciemnozielony (= zielony o ciemnym odcieniu), jasnoniebieski (= niebieski o jasnym odcieniu), perłowoszary (= szary z odcieniem perłowym), rolniczoprzemysłowy (= dotyczący przemysłu rolniczego), rzymskokatolicki (= katolicki w obrządku rzymskim),
UWAGA 1: Łącznie piszemy również przymiotniki złożone z więcej niż dwu członów określające kolory mieszane, gdzie kolor zasadniczy określany jest przez człon ostatni, np. burozielonobrązowy (= brązowy z odcieniem burozielonym), szaroniebieskosrebrzysty (= srebrzysty z odcieniem szaroniebieskim), żółtobrunatnozielony (= zielony z odcieniem żółtym i brunatnym).
UWAGA 2: Łącznie piszemy również przymiotniki złożone z więcej niż dwu członów, rozpoczynające się od członu nieimiennego (a więc nie od członu rzeczownikowego, przymiotnikowego, liczebnikowego lub zaimkowego) albo rozpoczynające się od członu imiennego, ale niezakończonego na o, np.: bezwłasnowolny, czteroipółmiesięczny, niewymiennoczłonowy, ponoworoczny, trzydziestosiedmioipółletni, tużpowojenny, zdalaczynny.
2. Przymiotniki złożone z dwóch członów równorzędnych znaczeniowo piszemy zawsze z łącznikiem. Wyznacznikiem formalnym może tu być spójnik i, który podstawiamy zamiast łącznika. Np. flaga biało-czerwona (biała i czerwona), Akademia Górniczo-Hutnicza (górnicza i hutnicza), kraj przemysłowo-rolniczy (przemysłowy i rolniczy). Tak samo z łącznikiem piszemy przymiotniki złożone z więcej niż dwóch członów równorzędnych, np. biało-czerwono-niebieski (= i biały, i czerwony, i niebieski), słownik polsko-francusko-hiszpańsko-włoski, a także przymiotniki trójczłonowe, w których dwa pierwsze człony są bliższym określeniem trzeciego, np. staro-cerkiewno-słowiański (= starocerkiewna gałąź języków słowiańskich), północno-wschodnio-polski (= dotyczący Polski północno-wschodniej).
Zadanie: Wykonaj z podręcznika ćw.1/328. Zdjęcie przepisanej do zeszytu notatki oraz wykonane ćwiczenie wyślij na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
29 kwietnia
kl. VIII język polski
Napisz do zeszytu temat lekcji.
Temat: Słownictwo przydatne przy pisaniu rozprawki. Lekcja powtórzeniowa.
Notatka do zeszytu:
Przydatne słownictwo:
1. Wprowadzenie tezy we wstępie: Uważam, że… Sądzę, że… Myślę, że… Jestem przekonany, że… Moim zdaniem… Według mnie… Mogę zatem przyjąć, że… Mogę założyć, że… Zgadzam się z twierdzeniem, że…
2. Wprowadzenie hipotezy we wstępie: Wydaje mi się, że… Przypuszczam, że… Zastanawiam się, czy… Nie jestem pewien, czy… Być może należy przyjąć, że…
3. Zapowiedź dalszej części pracy: Świadczą o tym liczne przykłady z literatury… Przekonują o tym przykłady z utworów literackich… Postaram się to udowodnić, odwołując się do przykładów literackich…
4. Porządkowanie argumentacji w rozwinięciu: Słuszność mojej tezy potwierdza argument/przykład… Pierwszym argumentem na słuszność postawionej przeze mnie tezy jest… Kolejnym potwierdzeniem będzie postawa/zachowanie bohatera… Argumentem przemawiającym za słusznością przyjętej tezy jest twierdzenie, że… Kolejne potwierdzenie odnajdujemy w utworze… Po pierwsze… Po drugie… Po trzecie… Z jednej strony… Z drugiej strony… Zacznę od… Następnie przejdę do… Z kolei…
5. Podsumowanie rozważań w zakończeniu: Podsumowując moje rozważania, pragnę stwierdzić, że… Przedstawione przeze mnie argumenty potwierdzają, że… Jak wynika z przywołanych przeze mnie przykładów… Jak sądzę, udało mi się udowodnić, że… Reasumując…
6. Wprowadzanie cytatów: Zgadzam się z…, który twierdzi, że „…” Świadczą o tym słowa: „…” Powołam się na opinię: „…” Aby poprzeć moje zdanie, zacytuję słowa: „…” Dowodzi tego następujący cytat: „…” Potwierdza to myśl: „…” Zgadzam się z myślą…: „…”
Zadanie: Po przepisaniu notatki do zeszytu, przyślij mi jej zdjęcie na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
29 kwietnia
kl. VII język polski
Przepisz do zeszytu temat lekcji.
Temat: Sztuka pisania charakterystyki.
Informacje na temat charakterystyki znajdziesz w podręczniku na str. 129 – 131 oraz w filmie instruktażowym „Charakterystyka postaci. Język polski podstawówka.” znajdującym się na kanale „Wiedza z wami – podstawówka”: https://www.youtube.com/watch?v=TmFUKkPO3bk
Zadanie: Wykonaj ćwiczenia i wyślij je do 30 kwietnia na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Ćw. 1. Do podanych przymiotników dopisz ich antonimy, czyli wyrazy o przeciwstawnym znaczeniu:
flegmatyczny -
ponury -
spontaniczny -
chytry -
małomówny -
wyrachowany -
nieśmiały -
tchórzliwy -
skryty -
elegancki -
Ćw.2. Ułóż zdania złożone z podanymi w ćw.1 przymiotnikami. Niech te zdania odnoszą się do bohaterów z lektur szkolnych.
30 kwietnia
kl. VIII język polski
Zapisz do zeszytu temat lekcji.
Temat: Teza i hipoteza w rozprawce. Powtórzenie do egzaminu.
Prześledź, jak powstaje teza i hipoteza (nie przepisuj tego do zeszytu):
1. Temat rozprawki może mieć formę:
a) pytania
Czy Staś Tarkowski był bohaterem?
b) zdania orzekającego
Rozważ problem bohaterstwa Stasia Tarkowskiego.
c) tezy, którą będziesz musiał uzasadniać
Przedstaw argumenty dla uzasadnienia, że Staś Tarkowski był bohaterem.
2. Teza i hipoteza:
a) Przykład tezy:
Czy Staś Tarkowski z powieści Henryka Sienkiewicza „W pustyni i w puszczy” był bohaterem? Każdy, kto tę interesującą powieść przeczytał, zapewne odpowie na to pytanie twierdząco. Staś, młody chłopak, swoją postawą, jaką wykazał się od momentu porwania przez Beduinów, potwierdza własne bohaterstwo. Aby wykazać, że chłopca nazwać można bohaterem, zastanowimy się najpierw, kogo możemy nazwać bohaterem. Według mnie bohater to ktoś, kto…
b) Przykład hipotezy:
Staś Tarkowski, główna postać z powieści Henryka Sienkiewicza „W pustyni i w puszczy”, został postawiony przed trudnym zadaniem. Porwany wraz ze swą małą przyjaciółką Nel Rawlison przez Beduinów musiał stawić czoła wielu przeciwnościom losu. Aby przetrwać ten trudny okres, on, młody chłopak, często podejmował trudne decyzje jak dorosły mężczyzna. Czy sprostał temu trudnemu zadaniu? Czy możemy nazwać go bohaterem? Spróbujmy to rozważyć.
Zadanie: Oto temat rozprawki: Przyjaźń jest jedną z największych wartości w życiu człowieka. Posłuż się przykładem z lektury obowiązkowej.
Sformułuj przykładową tezę i hipotezę. Wypowiedź wyślij do 4 maja na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
30 kwietnia
kl. VII język polski
Zapisz do zeszytu temat lekcji.
Temat: Redaguję charakterystykę.
Informacje na temat charakterystyki znajdziesz w podręczniku na str. 129 – 131 oraz w filmie instruktażowym „Charakterystyka postaci. Jak napisać?” znajdującym się na kanale „Wiedza z wami – podstawówka”: https://www.youtube.com/watch?v=DLYiZ8izqmQ
Słownictwo opisujące wygląd człowieka (nie przepisuj do zeszytu)
twarz: pociągła, owalna, podłużna, kwadratowa, trójkątna, szczupła, okrągła, pucołowata, pyzata, drobna, chłopięca, dziewczęca, blada, ogorzała, opalona, otwarta, szczera, śniada, wydłużona, gładka, pomarszczona, sympatyczna, szczurza, końska
nos: długi, duży, garbaty, haczykowaty, krogulczy, krzywy, mały, orli, perkaty, płaski, prosty, spiczasty, wydatny, zadarty, zakrzywiony, zgrabny
brwi: bujne, krzaczaste, gęste, groźne, jasne, ciemne, czarne, nastroszone, cienkie, regularne, zrośnięte, ładnie zarysowane, rysujące się łagodnym łukiem, jaskółcze
oczy: brązowe, piwne, niebieskie, szare, stalowe, czarne, siwe, zielone, błyszczące, piękne, podsiniaczone, przekrwione, ruchliwe, rybie, wypukłe, wybałuszone, sarnie, skośne, urocze, wpół przymknięte, zamglone, zezowate, chmurne, dzikie, figlarne, krótkowzroczne, lodowate, chłodne, łagodne, marzycielskie, przebiegłe, przenikliwe, rozbiegane, sokole, wesołe, zimne, złe, żywe, kocie, głęboko osadzone, wpadnięte
włosy: białe, blond, ciemne, bujne, bursztynowe, cienkie, czarne, czerwone, długie, faliste, falujące, farbowane, gęste, gładkie, grube, hebanowe, jasne, jedwabiste, kasztanowe, kędzierzawe, konopne, kręcone, krótkie, krucze, kudłate, lniane, miedziane, miękkie, naturalne, nastroszone, niesforne, krótko ścięte, obfite, ognistorude, popielate, posiwiałe, przerzedzone, rozczochrane, rozpuszczone, rudawe, siwe, srebrne, szpakowate,
usta: blade, czerwone, drobne, drżące, drwiące, dziecinne, dziewczęce, grube, karminowe, koralowe, kształtne, małe, malinowe, miękkie, nabrzmiałe, mięsiste, niedomknięte, odęte, okolone zarostem, pełne, pąsowe, popękane, pulchne, rozdziawione, rubinowe, sine, spierzchnięte, surowe, wąskie, szorstkie, ładnie wykrojone, wydatne, , zaciśnięte, wykrzywione grymasem
ręce: alabastrowe, białe, chude, drobne, duże, kościste, małe, muskularne, ogromne, pomarszczone, pulchne, szorstkie, spracowane, wychudłe, żylaste, wydelikacone, wypielęgnowane, zadbane, zaniedbane, zgrubiałe, zniszczone, masywne
sylwetka: wysmukła, zgrabna, wysportowana, szczupła, przysadzista, niezgrabna, wysoka, niska, szczupła, tęga
sposób poruszania się: chodzić lekko, ociężale, szybko, powoli, z trudem, o lasce, o kulach, z gracją, z wdziękiem, energicznym krokiem, jakby kij połknął (sztywno wysportowany), jak kaczka, jak marynarz, jak modelka, jak tancerka, na palcach, poruszać się ospale, ruszać się jak mucha w smole, stąpać ostrożnie, niepewnie stawiać kroki
sposób ubierania się: modnie, niemodnie, elegancko, z wdziękiem, z szykiem, z przesadą, z klasą, z nonszalancją, ze znajomością mody/najnowszych trendów w modzie, skromnie, bez przesady, swobodnie, zgodnie ze swym stylem, stosownie do okazji, gustownie, z dbałością o szczegóły, staroświecko, staromodnie, praktycznie, wygodnie, bez wdzięku
sposób wypowiadania się: podniesionym głosem, cicho, przyciszonym/zduszonym głosem, półgłosem, niewyraźnie, przez zęby, pod nosem, przez nos, jakby miał katar, niewyraźnie, połykając końcówki wyrazów, gładko, płynnie, bez zająknięcia, jasno, dobitnie, donośnie, jąkając się, wolno cedząc wyrazy, sepleniąc, zacinając się, monotonnie, rozwlekle, z przejęciem, ze swadą, z ożywieniem, z obcym akcentem.
Przeczytaj przykładową charakterystykę (nie przepisuj jej do zeszytu)
Jedną z moich szkolnych koleżanek jest Ania. Piszę o niej, gdyż wydaje mi się, że jest szczególnie wartościową osobą. Ania jest ładną, młodą dziewczyną, która dba o swój wygląd, choć jednocześnie unika przesadnego zwracania nim uwagi. Cechuje ją uporządkowanie i skromność. Uroda Ania ma wiele dziewczęcego uroku: jest blondynką o niebieskich oczach, często się uśmiecha. Ania ma krótkie włosy i szczupłą sylwetkę.
Ania ma radosne usposobienie i jest uczuciowa. Jest osobą otwartą na innych i świat. Chętnie zawiera przyjaźnie. Troszczy się o innych – opiekuje się rodzeństwem, działa w samorządzie szkolnym. Można powiedzieć, że jest dziewczyną nadzwyczaj dojrzałą, wielokrotnie radziła sobie w trudnych sytuacjach: raz odnalazła w dużym mieście drogę do zagubionej szkolnej wycieczki.
Naszą koleżankę charakteryzuje także inteligencja i pracowitość. Jest dobrą uczennicą, szczególnie uzdolnioną w przedmiotach ścisłych. Jednocześnie dba o swój rozwój fizyczny, gra w szkolnej drużynie siatkówki.
O dużej wrażliwości Ani świadczy upodobanie do czytania książek, a także rozmyślania o swoim życiu. Wolny czas Ania spędza na spacerach z psem.
Myślę, że wszystkie te pozytywne cechy mogły się ukształtować w niej dzięki trosce rodziców, którzy poświęcają swojej córce dużo uwagi. Jednocześnie Ania z dużą świadomością podchodzi do swojego życia i stara się je odpowiednio kształtować. Niewątpliwie trudno przebywać w pobliżu osoby niemal doskonałej, jednak lubię Anię, gdyż mam poczucie, że zawsze mogę na niej polegać. Ponadto jest ona dla mnie wzorem do naśladowania.
Zadanie: Napisz charakterystykę koleżanki/kolegi. Twoja praca powinna mieć minimum 181 wyrazów. Masz czas do 8 maja. Wyślij pracę na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
4 maja
kl. VIII język polski
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Jak napisać dobry artykuł? Powtórzenie do egzaminu.
Notatka do zeszytu:
Artykuł to utwór publicystyczny, w którym zawiera się stanowisko autora, czy redakcji wobec aktualnych problemów społecznych, politycznych, gospodarczych lub kulturowych. Autor przez użycie różnych metod oddziaływania, takich jak argumentowanie, komentowanie zmierza do kształtowania opinii czytelnika.
Budowa artykułu:
1. Chwytliwy tytuł:
2. Wstęp (tzw. lead):
a) wprowadzenie do tematu: ogólna refleksja związana z problemem wskazanym w poleceniu; zachęta do przeczytania artykułu;
b) przedstawienie stanowiska – postawienie tezy (hipotezy);
c) zapowiedź dalszej części pracy
3. Rozwinięcie: uzasadnienie stanowiska – podanie argumentów i potwierdzenie ich przykładami;
4. Zakończenie: podsumowanie rozważań – sformułowanie wniosków końcowych.
Przydatne słownictwo:
1. Wprowadzenie tezy we wstępie: Moim zdaniem…; Według mnie…; Mogę zatem przyjąć, że…; Mogę założyć, że…; Jestem przekonany, że…
2. Wprowadzenie hipotezy we wstępie: Wydaje mi się, że…; Przypuszczam, że…; Zastanawiam się, czy…; Być może należy przyjąć, że…
3. Zapowiedź dalszej części pracy: Świadczą o tym liczne przykłady z literatury…; Przekonują o tym przykłady z utworów literackich…; Postaram się udowodnić moje stanowisko, odwołując się do literatury…
4. Porządkowanie argumentacji w rozwinięciu: Lekturą ukazującą…; Innym utworem, który potwierdza…; Kolejnym potwierdzeniem będzie postawa/zachowanie bohatera…; Z jednej strony…; Z drugiej strony…
5. Podsumowanie rozważań w zakończeniu: Z moich rozważań wynika, że…; Przytoczone przykłady dowodzą, że/ utwierdzają w przekonaniu, że…; Podsumowując moje rozważania, z całą pewnością mogę stwierdzić, że…; Na koniec warto zauważyć, że…; Jak wynika z przywołanych przeze mnie przykładów…
6. Budowanie spójności wypowiedzi: dlatego, chociaż, między innymi, więc, zatem, dlatego, ponieważ, chociaż, jednak, pomimo, przede wszystkim
Zadanie: Po przepisaniu notatki do zeszytu wyślij jej zdjęcie na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
4 maja
Kl. VII język polski
Napisz do zeszytu temat lekcji.
Temat: „Stepy akermańskie” Adama Mickiewicza jako przykład sonetu.
Przeczytaj wiersz Adama Mickiewicza z podręcznika ze str. 212 oraz obejrzyj film instruktażowy na kanale „Wiedza z wami – podstawówka” znajdujący się pod linkiem: https://www.youtube.com/watch?v=J5hL3IybBnU Możesz również posłuchać hip – hopowej wersji „Stepów akermańskich” w wykonaniu Eldo: https://www.youtube.com/watch?v=KESqsyu2sX
Przeczytaj:
Za działalność w tajnym zgromadzeniu młodzieży litewskiej – Towarzystwie Filomatów i Filaretów – Adam Mickiewicz został skazany na przymusowy pobyt w Rosji, bez prawa powrotu na ziemie polskie. Odbył wówczas podróż na Krym. Pod wpływem wrażeń z tej wyprawy poeta napisał w 1825 roku cykl 18 utworów zatytułowany „Sonety krymskie”. Pierwszym wierszem w zbiorze są „Stepy akermańskie”. Bohaterem wszystkich sonetów jest Pielgrzym, który opisuje swój zachwyt nad naturą i kulturą Wschodu. Odmienność i piękno Orientu skłaniają go także do refleksji nad swoim losem – wygnańca i tułacza, tęskniącego za utraconą ojczyzną.
Notatka do zeszytu:
1.Gatunek:
„Sonety akermańskie” to sonet:
a) utwór składa się z czterech strof: dwóch czterowersowych i dwóch trzywersowych (4+4 +3+3 = 14); b) można w nim wyróżnić dwie części: opisową (dwie pierwsze strofy) i refleksyjną (dwie ostatnie strofy);
c) występuje stały układ rymów: abba, abba, cdc, cdc.
2. Omówienie utworu:
a) część opisowa (zachwyt nad przyrodą Krymu): Podmiot liryczny to podróżny podziwiający egzotyczną krymską przyrodę: rozległy step, bujną i kolorową roślinność, ciszę, w której słychać nawet najmniejsze dźwięki – szelest traw, szmer lecących żurawi. Podróżnik porównuje jazdę przez bezkresny akermański step do żeglugi po niezmierzonym oceanie (step jak ocean, wóz jak łódź).
b) cześć refleksyjna (tęsknota za ojczyzną): Piękno i egzotyka budzą tęsknotę podróżnego za daleką ojczyzną, do której nie może powrócić. Na wielkiej, nieograniczonej przestrzeni uświadamia sobie swoją samotność i zagubienie. Z nadzieją nasłuchuje w ciszy odgłosów z ojczyzny – ale żaden głos stamtąd nie dobiega. Tym większe są poczucie pustki i smutek.
Zadanie: Po przepisaniu notatki prześlij jej zdjęcie na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
5 maja
kl. VIII język polski
Zapisz do zeszytu temat lekcji.
Temat: Ćwiczenia w redagowaniu artykułu – lekcja powtórzeniowa.
Przeczytaj przykładowy artykuł na temat:
Napisz artykuł do gazetki szkolnej, w którym przekonasz czytelników, że dom rodzinny ma wpływ na młodego człowieka i przyjmowane przez niego postawy. Odwołaj się do wybranej lektury obowiązkowej oraz innego utworu literackiego.
1. Tytuł: Co mówi o Tobie Twój dom?
2. Wprowadzenie do tematu (zaciekawienie czytelnika):
Często słyszymy, że do i rodzina mają ogromny wpływa na życie człowieka – w istotny sposób kształtują jego osobowość. Sami niekiedy powtarzamy te słowa, ale czy rzeczywiście w nie wierzymy? Młodzi ludzie zwykle przecież buntują się przeciwko dorosłym. Chcą być inni niż ich rodzice. Jednak w trudnych sytuacjach dostrzegają, że dom może dać oparcie.
3. Teza:
Sądzę, że wartości, które wynosimy z domu rodzinnego, zostają w nas na zawsze.
4. Zapowiedź dalszej części pracy:
Możemy się o tym przekonać, sięgając do literatury.
5. Pierwszy argument potwierdzający tezę:
Autorzy utworów literackich niejednokrotnie pokazują, że dom jest ważną przestrzenią w życiu młodych ludzi – daje im poczucie bezpieczeństwa, wprowadza w świat zasad, uczy, jak postępować.
6. Przykład z literatury (odwołanie do lektury obowiązkowej):
Taką właśnie funkcję pełni dwór w Soplicowie, w którym wychowywał się tytułowy bohater utworu „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza. Soplicowo jest dla młodego człowieka miejscem bliskim, za którym tęskni i do którego chętnie wraca po latach nauki. Cieszy go powrót w rodzinne strony, ze wzruszeniem ogląda znajome kąty i domowe sprzęty. Patrzy na portrety wielkich Polaków, Kościuszki i Rejtana. Wsłuchuje się w melodię „Mazurka Dąbrowskiego”, wygrywaną przez stary zegar kurantowy. Radość, jaką przeżywa Tadeusz, świadczy o tym, że docenia on znaczenie domu rodzinnego – miejsca, w którym przestrzega się patriotycznych tradycji, pielęgnuje szlacheckie obyczaje i prowadzi życie zgodne z naturą. Strażnikiem tych wartości jest Sędzia – wzorowy gospodarz. To on zadbał o edukację chłopca, wpajał mu zasady dobrego wychowania, nauczył szacunku dla starszych. Dzięki tym naukom Tadeusz wyrasta na odpowiedzialnego człowieka, patriotę, świadomego swoich obowiązków wobec ojczyzny, który walczy o niepodległość kraju i obdarowuje chłopów wolnością.
7. Drugi argument uzasadniający tezę:
Dom rodzinny może być miejscem, które daje młodym ludziom siłę potrzebną do działania w niezwykle trudnych sytuacjach – wsparcie najbliższym pomaga przezwyciężać przeciwności i podejmować niełatwe wyzwania, dodaje odwagi.
8. Przykład z literatury (odwołanie do kolejnej lektury obowiązkowej):
Przykładem postaci, która pochodzi z takiego domu, jest Zośka, bohater „Kamieni na szaniec” Aleksandra Kamińskiego. Tadeusz Zawadzki jest silnie związany z rodziną i chętnie spędza z nią czas. Jego rodzice przywiązują wagę do wartości patriotycznych, cenią ofiarność i bezinteresowność oraz pracę na rzecz innych. Matka przed wojną działa społecznie, ojciec w czasie okupacji angażuje się w walkę podziemną. Wyznawane w domu państwa Zawadzkich ideały kształtują postawę chłopca i okazują się źródłem jego siły w walce z okupantem. Zośka już od pierwszych dni wojny włącza się w działalność konspiracyjną. Akcje sabotażowe i dywersyjne, w których uczestniczy, są sprawdzianem jego odwagi i odpowiedzialności. To właśnie wsparcie najbliższych pozwala mu przełamać strach i podejmować ryzyko.
9. Podsumowanie wywodu:
Jak wynika z przywołanych przykładów, dom i rodzina silnie kształtują osobowość młodych ludzi. Wyniesione z domu wartości mają wpływ na nasz stosunek do ludzi, na podejmowane przez nas wybory i postawy, jakie przyjmujemy w życiu. Dom, w którym bliskich łączą mocne więzi, jest ostoją, dodaje odwagi, zapewnia spokój.
Zadanie: W powyższym artykule zostały podane przykłady pozytywnego wpływu domu rodzinnego na kształtowanie postaw młodych ludzi. Chciałabym, abyś podał przykład z literatury obowiązkowej, gdzie widać negatywny wpływ domu rodzinnego. Sformułuj argument i przykład literacki. Wypowiedź wyślij do końca tygodnia na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
5 maja
Kl. VII język polski
Napisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Leśmianowski Dusiołek.
Przeczytaj z podręcznika ze str. 218 wiersz Bolesława Leśmiana „Dusiołek”. Możesz również zapoznać się z twórczością Bolesława Leśmiana, poznając słuchowisko „Bolesław Leśmian – omówienie twórczości– streszczenie i opracowanie lektury - @NauQa.pl”: https://www.youtube.com/watch?v=vsQwKLu4PQE
Notatka do zeszytu:
1. Interpretacja wiersza:
Bohaterem utworu Bolesława Leśmiana jest Bajdała, który wędruje po świecie
w towarzystwie szkapy i wołu. Zmęczony marszem w czasie upału, postanowił odpocząć. Ułożył się wygodnie w cieniu, na mchu i wtedy właśnie nawiedził go okropny stwór, Dusiołek.
Bajdała zamiast odpocząć, bardzo się umęczył w czasie snu, ponieważ Dusiołek usiadł mu na piersi i zaczął go dusić. Bohater obudził się przerażony, ale jego koszmar nie skończył się, ponieważ Bajdała dalej wierzył w zmorę senną i był przekonany, że przydarzyło mu się to naprawdę. Miał pretensje do szkapy i wołu, że nie stanęli w jego obronie. Na koniec miał też pretensje do Boga o to, że stworzył tyle nieudanych istot, a w dodatku jakieś potwory, które nie pozwalają człowiekowi spokojnie żyć.
2. Symboliczny charakter niektórych elementów świata przedstawionego.
Bajdała – każdy człowiek.
Dusiołek – symbol zła.
wędrówka Bajdały – życie ludzkie.
walka Bajdały z Dusiołkiem – walka człowieka ze złem, z przeciwnościami losu.
3. Neologizm – wyraz nowo utworzony: Dusiołek – dusi(ć) + ołek (ten, który dusi)
Bajdała – bajda +ła (ten, który opowiada bajdy, bajki, zmyślone opowieści)
Zadanie: Po przepisaniu notatki prześlij jej zdjęcie na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
6 maja
kl. 8 język polski
Zapisz do zeszytu temat lekcji.
Temat: Opowiadanie twórcze – powtórzenie do egzaminu.
Ponieważ opowiadanie to często występująca na egzaminie forma wypowiedzi, dzisiaj powrócimy do niego.
Powtórz (przeczytaj, nie przepisuj do zeszytu):
Schemat opowiadania:
1. Wstęp:
zawiązanie akcji: określenie czasu i miejsca akcji oraz przedstawienie bohaterów; wprowadzenie w atmosferę zdarzeń (przedstawienie okoliczności).
2. Rozwinięcie:
rozwinięcie akcji: prezentowanie przebiegu zdarzeń w kolejności chronologicznej, z zachowaniem związku przyczynowo – skutkowego.
3. Zakończenie:
rozwiązanie akcji: krótkie i wyraziste podsumowanie opowiadania.
Zadanie: Wykonaj poniższe ćwiczenia i prześlij je do końca tygodnia na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Ćw.1. W każdym opowiadaniu powinien znaleźć się dialog. Przekształć poniższy fr. tekstu w taki sposób, aby pojawił się w nim dialog. Zapisz każdą wypowiedź od nowego wiersza i myślnika.
Zaniepokojona dziewczyna podeszła do siedzącego na ławce chłopca i zapytała, co się stało. Marcin ze smutkiem odpowiedział, że czuje się bardzo nieszczęśliwy.
Ćw.2. Przeredaguj podane zdania tak, aby stały się wypowiedzią narratora trzecioosobowego. Zachowaj formę czasu przeszłego.
Dostrzegłam zamyślonego chłopca. Zobaczyłam, że w jego oczach maluje się smutek i przygnębienie. Postanowiłam podejść do niego i z nim porozmawiać.
6 maja
Kl. 7 język polski
Zapisz do zeszytu temat lekcji.
Temat: Jak napisać dobrą rozprawkę?
Informacje na temat rozprawki znajdziesz w podręczniku na str. 224 – 226. Odpowiedź na pytanie zawarte w temacie lekcji znajdziesz w filmie instruktażowym zamieszczonym na kanale „Wiedza z Wami – podstawówka”: https://www.youtube.com/watch?v=8BMacJ3RM8c
Notatka do zeszytu:
Schematy rozprawki:
1. Rozprawka z tezą:
a) wstęp (teza)
b) rozwinięcie (argumenty + przykłady)
c) zakończenie (potwierdzenie tezy)
2. Rozprawka z hipotezą:
a) wstęp (hipoteza)
b) rozwinięcie (argumenty i kontrargumenty)
c) zakończenie (sformułowanie tezy)
Słowniczek pojęć:
1. Teza – opinia, której jesteśmy pewni; pogląd, którego słuszność zamierzamy udowodnić. Wprowadzamy ją za pomocą sformułowań: Uważam, że… Sądzę, że… Zgadzam się z twierdzeniem, że… Moim zdaniem…
2. Hipoteza – opinia, której nie jesteśmy pewni; przypuszczenie wymagające sprawdzenia. Wprowadzamy ją za pomocą sformułowań: Wydaje mi się, że… Zastanawiam się, czy…
3. Argument – dowód, który potwierdza tezę lub rozstrzyga hipotezę.
4. Kontrargument – stwierdzenie, które obala podany wcześniej argument.
5. Przykład – uzasadnienie argumentu (lub kontrargumentu). Przykładem może być przywołanie konkretnego utworu literackiego, podanie cytatu ilustrującego argument.
Wzorcowy argument i przykład do tezy rozprawki (tego nie przepisuj do zeszytu)
Teza: Myślę, że każdy z nas doświadcza w życiu samotności, chociaż jej przyczyny bywają różne. Postaram się to udowodnić, odwołując się do literatury.
Argument: Autorzy dzieł literackich pokazują, że osamotnienie może być wynikiem odrzucenia i braku akceptacji przez otoczenie.
Przykład: O takiej właśnie przyczynie samotności jest mowa w powieści „Syzyfowe prace” Stefana Żeromskiego. Andrzeja Radka, ucznia klerykowskiego gimnazjum, nie akceptują jego szkolni koledzy, ponieważ jest synem ubogiego chłopa i pochodzi z małej wioski. Widza w nim kogoś odmiennego. Dokuczają mu, kpiąc z jego biednego ubrania i wiejskiej mowy. Ten sposób traktowania jest dla chłopca bardzo bolesnym doświadczeniem, tym bardziej że nie ma on przy sobie żadnej bratniej duszy, nikogo, kto mógłby mu pomóc i go wesprzeć. Nie ma też oparcia we własnej rodzinie, która nie rozumie jego ambicji i chęci do nauki. Dla Andrzeja Radka samotność jest wyjątkowo dotkliwa, bo czuje się on obco zarówno wśród innych ludzi, jak i wśród swoich.
Zadanie: Podaj argument i przykład przemawiające za tezą, że miłość jest najważniejsza w życiu. Użyj przykładu z lektury szkolnej. Wypowiedź przyślij do końca tygodnia na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
7 maja
kl.8 język polski
Zapisz do zeszytu temat lekcji.
Temat: Słownictwo w opowiadaniu – lekcja powtórzeniowa.
Notatka do zeszytu:
Przydatne słownictwo:
1. Wstęp – początek opowiadania: Historia, którą opowiem, wydarzyła się… Działo się to… Było słoneczne lipcowe przedpołudnie… Gdy wieczorem spadł deszcz… To, o czym chcę wam opowiedzieć, zdarzyło się… Pewnego dnia… Wydarzenia, których będziecie świadkami…
2. Wskazywanie na kolejność wydarzeń: pewnego razu… czego następstwem było… przedtem, potem, właśnie, następnie, zaraz potem, po chwili, pewnej nocy, nad ranem, o zmierzchu, wkrótce, niedługo potem, w końcu, ostatecznie, wówczas, wtedy.
3. Sygnalizowanie związków przyczynowo – skutkowych: ponieważ, dlatego też, w rezultacie, w związku z tym, więc, na skutek, z powodu, za względu na, w konsekwencji, w efekcie.
4. Podkreślanie nagłych zwrotów akcji: nagle, nieoczekiwanie, wtem, znienacka, raptem, niespodziewanie, szybko, było dla wszystkich wielkim zaskoczeniem, nikt nie mógł przewidzieć tego, że…
5. Wprowadzenie dialogów: zabrał głos, odpowiedział, odrzekł, potwierdził, skwitował, zapytał, wydukał, wtrącił, dodał stanowczo, zawołał, poparł, stwierdził, zaczął krzyczeć, wrzeszczał, wykrzyknął.
6. Elementy opisu: smukła, masywna, przygarbiona sylwetka, owalna, pociągła, rumiana twarz, bystre, figlarne oczy, kręcone, niesforne, bujne włosy, ociężały, zwinny chód, oniemiał z podziwu, słuchali z uwagą, szczęście malowało się na jej twarzy, nie krył niechęci, poczuła tęsknotę, przeżyli chwile grozy, zacisnął usta ze złości.
7. Elementy charakterystyki: lekkomyślny, odpowiedzialny, pracowity, tchórzliwy, gadatliwy, małomówny, mściwy, szlachetny, honorowy, wierny, dwulicowy, obowiązkowy, niesumienny, bystrość, spostrzegawczość, mądrość, bezmyślność, bujna wyobraźnia, spokojny, żywiołowy, łagodny, wybuchowy, gwałtowny, flegmatyczny, ponury, kłótliwy, ugodowy, porywczy, impulsywny, opanowany, energiczny, przywódcze, artystyczne, twórcze, matematyczne uzdolnienia, tradycyjne, postępowe poglądy, staroświeckie przekonania, barwna postać, nieprzeciętna, ciekawa osobowość, inteligentna osoba, człowiek mądry, wykształcony, ciekawy świata, wyróżnia się wyjątkową pracowitością, cechowała go prawość, słynął ze zdolności organizatorskich, wykazywał się zdrowym rozsądkiem.
8. Zakończenie: Kto by pomyślał, że… Dzięki temu zdarzeniu… Ta przygoda nauczyła mnie… Wszystko skończyło się… Od tamtej pory… I choć cała ta historia… Ta historia uświadomiła mi, że… Tak oto kończy się opowieść o…
Zadanie: Po przepisaniu notatki prześlij jej zdjęcie na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
7 maja
Kl. 7 język polski
Zapisz do zeszytu temat lekcji.
Temat: Jak sformułować tezę i hipotezę w rozprawce?
Zapoznaj się: (nie przepisuj do zeszytu)
Temat rozprawki: Czy Staś Tarkowski był bohaterem?
Przykład tezy:
Czy Staś Tarkowski z powieści Henryka Sienkiewicza „W pustyni i w puszczy” był bohaterem? Każdy, kto tę interesującą powieść przeczytał, zapewne odpowie na to pytanie twierdząco. Staś, młody chłopak, swoją postawą, jaką wykazał się od momentu porwania przez Beduinów, potwierdza własne bohaterstwo. Aby wykazać, że chłopca nazwać można bohaterem, zastanowimy się najpierw, kogo możemy nazwać bohaterem. Według mnie bohater to ktoś, kto…
Przykład hipotezy:
Staś Tarkowski, główna postać z powieści Henryka Sienkiewicza „W pustyni i w puszczy”, został postawiony przed trudnym zadaniem. Porwany wraz ze swą małą przyjaciółką Nel Rawlison przez Beduinów musiał stawić czoła wielu przeciwnościom losu. Aby przetrwać ten trudny okres, on, młody chłopak, często podejmował trudne decyzje jak dorosły mężczyzna. Czy sprostał temu trudnemu zadaniu? Czy możemy nazwać go bohaterem? Spróbujmy to rozważyć.
Zadanie: Oto temat rozprawki: Książki dostarczają wskazówek, jak postępować. Posłuż się przykładem z lektury obowiązkowej. Sformułuj przykładową tezę i hipotezę. Wypowiedź wyślij do końca tygodnia na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
8 maja
Kl. 8 język polski
Zapisz do zeszytu temat.
Temat: Forma listu prywatnego – powtórzenie do egzaminu.
Notatka do zeszytu:
Schemat listu prywatnego:
1. Miejscowość i data.
2. Nagłówek – powitalny zwrot grzecznościowy do adresata.
3. Wstęp: pozdrowienie adresata listu, nawiązanie do ostatniego kontaktu; zasygnalizowanie tematu listu – odwołanie do lektury obowiązkowej wskazanej w poleceniu.
4. Rozwinięcie: część zasadnicza – rozwinięcie tematu z wykorzystaniem treści lektury obowiązkowej.
5. Zakończenie: podsumowanie listu (wyrażenie refleksji).
6. Pożegnanie adresata (formuła grzecznościowa)
7. Podpis autora listu.
8 maja
Kl. 7 język polski
Przepisz do zeszytu temat lekcji.
Temat: Argumenty, kontrargumenty i przykłady w rozprawce.
Przykład (nie przepisuj do zeszytu):
Hipoteza:
Wydaje mi się, że podróże są potrzebne w życiu człowieka.
Argument i przykład:
Podróżowanie jest cennym źródłem wiedzy o świecie, ludziach i życiu – zaspokaja naszą ciekawość, wzbogaca o nowe przeżycia, uczy też otwartości na innych. Przykładem literackim bohatera, który dzięki podróżom po wszechświecie zrozumiał, na czym polega prawdziwa przyjaźń i miłość, jest Mały Książę, postać z książki Antoine de Saint – Exupery`ego. Chłopiec wyruszył w podróż w poszukiwaniu przyjaciela. Odwiedził wiele planet, na których spotkał różnych ludzi. Kiedy przybył na Ziemię, poznał pilota, z którym się zaprzyjaźnił, a także Lisa, który uświadomił mu, że „trzeba patrzeć na innych sercem, bo oczy są ślepe”. Dzięki tym słowom chłopiec zrozumiał, jak ważna jest dla niego Róża. Postanowił do niej wrócić. Gdyby nie odbył tej podróży, prawdopodobnie czułby się nieszczęśliwy, nie rozumiejąc postępowania przyjaciółki.
Kontrargument i przykład:
Z drugiej strony wyprawy w odległe i egzotyczne miejsca, o których niewiele wiemy, mogą być dla nas bardzo niebezpieczne, narażać nas na utratę zdrowia i życia. Przytoczę tutaj przykład bohaterów powieści Henryka Sienkiewicza „W pustyni i w puszczy”. Staś i Nel, podróżując po Afryce, narażeni byli na liczne niebezpieczeństwa. Nel o mało nie przypłaciła tej podróży życiem. Zachorowała i tylko dzięki odpowiedzialnemu zachowaniu Stasia udało jej się wyzdrowieć. Obydwoje przemierzali obce terytorium, gdzie panowały skrajne warunki.
Zadanie: Sformułuj argument i kontrargument do hipotezy: Wydaje mi się, że warto czytać lektury szkolne. Podaj przykłady z obowiązkowych lektur. Pracę przyślij do 12 maja na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
11 maja
kl.8 język polski
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Jak napisać list prywatny – przydatne słownictwo (powtórzenie).
Przydatne słownictwo w liście prywatnym (nie musisz przepisywać do zeszytu):
1. Nagłówek – zwrot do adresata: Droga Aniu! Cześć, Alu! Najdroższa! Dzień dobry, Joasiu! Najmilsza Koleżanko! Drogi Przyjacielu! Kochana Basiu! Kochani Rodzice!
2. Zdanie wprowadzające we wstępie: Serdecznie dziękuję za list – sprawił mi wiele radości… Wiele czasu minęło od mojego ostatniego listu… W pierwszych słowach mojego listu serdecznie Cię pozdrawiam… Na początku listu chciałbym/chciałabym… Dawno do Ciebie nie pisałam/pisałem… Wybacz, że dawno nie pisałem/pisałam…
3. Zasygnalizowanie tematu we wstępie: Dużo się u mnie działo od czasu naszej ostatniej rozmowy… Mam mnóstwo wiadomości do przekazania o… Tyle chciałbym/chciałabym Ci opowiedzieć… Piszę do Ciebie, bo chciałbym/chciałabym się podzielić przeżyciami z… Właśnie wróciłem/wróciłam z… i chcę Ci opowiedzieć o… Postanowiłem/Postanowiłam napisać, bo chcę Ci opowiedzieć o swoich wrażeniach z…
4. Rozwinięcie: Ostatnio przydarzyło mi się… Wyobraź sobie, że… Nie uwierzysz, ale… Pamiętasz, jak dawniej bywaliśmy… Wracam do tego, bo… Pamiętasz, jak wspomniałem/wspomniałam… Wiesz, że zawsze miałem/miałam do Ciebie zaufanie…
5. Zakończenie: To już wszystko, o czym chciałem/chciałam napisać… Pora kończyć to pisanie, bo… Kończę już swój list i mam nadzieję, że wkrótce się zobaczymy… Na tym kończę…
6. Pożegnalny zwrot grzecznościowy: Serdecznie Cię pozdrawiam… Dołączam uściski… Ściskam mocno… Całuję! Pozdrawiam serdecznie… Całuję Cię mocno… Trzymaj się! Do zobaczenia wkrótce… Jeszcze raz ściskam i całuję… Pozdrowienia dla rodziców! Przekaż uściski dla brata…
Zadanie: W imieniu Klary napisz list do Wacława, w którym przedstawisz wpływ konfliktu między Cześnikiem i Rejentem na związek młodych. Wykaż się znajomością „Zemsty” Aleksandra Fredry. Skorzystaj z powyższego słownictwa. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 200 słów. Pracę prześlij do końca tygodnia na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
11 maja
Kl.7 język polski
Zapisz temat lekcji w zeszycie.
Temat: Słownictwo stosowane w rozprawce.
Notatka do zeszytu:
Przydatne słownictwo:
1. Wprowadzenie tezy we wstępie: Uważam, że… Sądzę, że… Myślę, że… Jestem przekonany, że… Moim zdaniem… Według mnie… Mogę zatem przyjąć, że… Mogę założyć, że… Zgadzam się z twierdzeniem, że…
2. Wprowadzenie hipotezy we wstępie: Wydaje mi się, że… Przypuszczam, że… Zastanawiam się, czy… Nie jestem pewien, czy… Być może należy przyjąć, że…
3. Zapowiedź dalszej części pracy: Świadczą o tym liczne przykłady z literatury… Przekonują o tym przykłady z utworów literackich… Postaram się to udowodnić, odwołując się do przykładów literackich…
4. Porządkowanie argumentacji w rozwinięciu: Słuszność mojej tezy potwierdza argument/przykład… Pierwszym argumentem na słuszność postawionej przeze mnie tezy jest… Kolejnym potwierdzeniem będzie postawa/zachowanie bohatera… Argumentem przemawiającym za słusznością przyjętej tezy jest twierdzenie, że… Kolejne potwierdzenie odnajdujemy w utworze… Po pierwsze… Po drugie… Po trzecie… Z jednej strony… Z drugiej strony… Zacznę od… Następnie przejdę do… Z kolei…
5. Podsumowanie rozważań w zakończeniu: Podsumowując moje rozważania, pragnę stwierdzić, że… Przedstawione przeze mnie argumenty potwierdzają, że… Jak wynika z przywołanych przeze mnie przykładów… Jak sądzę, udało mi się udowodnić, że… Reasumując…
6. Wprowadzanie cytatów: Zgadzam się z…, który twierdzi, że „…” Świadczą o tym słowa: „…” Powołam się na opinię: „…” Aby poprzeć moje zdanie, zacytuję słowa: „…” Dowodzi tego następujący cytat: „…” Potwierdza to myśl: „…” Zgadzam się z myślą…: „…”
Zadanie: Kto znalazł przyjaciela, znalazł skarb. Napisz rozprawkę, w której rozważysz, na czym polegała przyjaźń między wybranymi przez Ciebie bohaterami literackimi. Odwołaj się do wybranej lektury obowiązkowej i do innego tekstu literackiego. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 200 słów. Pracę do końca tygodnia prześlij na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
12 maja
kl.8 język polski
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Ogłoszenie – krótka forma użytkowa.
Zapoznaj się z filmem instruktażowym „Jak napisać ogłoszenie?”: https://www.youtube.com/watch?v=X-aiWMMVEew&t=347s
Notatka do zeszytu:
Stałe elementy ogłoszenia:
1. Kto ogłasza?
2. Dla kogo?
3. O czym?
4. Kiedy się odbywa?
5. Gdzie się odbywa?
Przydatne słownictwo: Informuję o… Oznajmiamy, że… Pragnę zakomunikować, że… znaleziono, zaginął, Organizatorzy przewidzieli… Nasza oferta jest skierowana do wszystkich… Udział w festiwalu pozwoli Wam… Każdy uczestnik będzie mógł wziąć udział… Można będzie obejrzeć… Na znalazcę czeka nagroda… Zmartwieni właściciele czekają na informację…
Przykładowe ogłoszenie:
Pokaz dawnych tańców
Samorząd szkolny informuje uczniów naszej szkoły o wydarzeniu, które odbędzie się w piątek 23.02.2020 roku o godzinie 17.00 w Miejskim Domu Kultury. Szkolne Koło Taneczne we współpracy z Muzeum Historycznym przygotowało pokaz dawnych tańców. Można będzie obejrzeć: krakowiak, poloneza, mazura, oberka i kujawiaka w wykonaniu par ubranych w oryginalne stroje szlacheckie, a po pokazie spróbować dań przygotowanych według dawnych receptur. Chętni będą mogli przymierzyć ubiory z epoki i nauczyć się podstawowych kroków wybranego tańca.
12 maja
Kl.7 język polski
Zapisz do zeszytu temat lekcji.
Temat: Najważniejsze zasady ortograficzne - ćwiczenia.
Notatka do zeszytu:
1. Wielką literą piszemy:
a) imiona, nazwiska, przydomki, przezwiska;
b) tytuły książek, czasopism, dzieł sztuki;
c) nazwy świąt i dni uroczystych;
d) nazwy nagród, orderów i odznaczeń;
e) nazwy gwiazd, planet, konstelacji;
f) nazwy kontynentów, gór, oceanów, mórz, jezior, rzek;
g) nazwy państw, regionów, miast, wsi, dzielnic, ulic;
h) nazwy mieszkańców planet, kontynentów, krajów, regionów;
i) przymiotniki utworzone od nazw własnych, odpowiadające na pytanie: czyj? (twórczość Mickiewiczowska, koncert Chopinowski)
j) skrótowce i niektóre skróty (C – Celcjusz, ST – Stary Testament).
2. Małą literą piszemy:
a) nazwy obrzędów, zwyczajów i tańców;
b) nazwy dni tygodnia, miesięcy, okresów, epok, prądów literackich;
c) nazwy wydarzeń, aktów dziejowych;
d) pojęcia i terminy geograficzne;
e) przymiotniki utworzone od nazw gwiazd, planet;
f) przymiotniki utworzone od nazw kontynentów, gór, oceanów, mórz, jezior, rzek, państw, miast, wsi;
g) nazwy mieszkańców miast, wsi, dzielnic, osiedli;
h) przymiotniki utworzone od nazw własnych, odpowiadające na pytanie: jaki?
i) większość skrótów.
13 maja
Kl.8 język polski
Zapisz do zeszytu temat.
Temat: Jak napisać zaproszenie? Powtórzenie do egzaminu.
Zapoznaj się z filmami instruktażowymi na temat redagowania zaproszenia: https://www.youtube.com/watch?v=jTzeZm2qBRo
https://www.youtube.com/watch?v=dSpYw4KY03E
Notatka do zeszytu:
Stałe elementy zaproszenia:
1. Kto zaprasza?
2. Koga zaprasza?
3. Na co zaprasza?
4. Kiedy zaprasza?
5. Gdzie zaprasza?
Przydatne słownictwo: Serdecznie zapraszam… Mam zaszczyt zaprosić… Będzie nam niezmiernie miło gościć… Gorąco zapraszamy… Z wielką przyjemnością chcielibyśmy zaprosić… Na pewno będziecie Państwo zadowoleni z niespodzianek, które przygotowaliśmy… Bardzo wszystkich ucieszy Twoja obecność… Państwa udział w naszym święcie będzie dla nas zaszczytem…Liczymy na Państwa obecność… Z ogromną przyjemnością powitamy Was w naszym gronie…
Przykładowe zaproszenie:
Zaproszenie
Z wielką przyjemnością chcielibyśmy zaprosić Koleżanki i Kolegów z klas ósmych na niezwykłe spotkanie pod hasłem „Poezja. Lubię to!”. Odbędzie się ono 21 kwietnia 2020 roku o godzinie 17.00 w auli szkolnej. Podczas wieczoru poetyckiego będzie można usłyszeć najpiękniejsze wiersze polskich poetów – Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego w wykonaniu aktorów Teatru Miejskiego. Recytacjom towarzyszyć będą utwory muzyczne Fryderyka Szopena w wykonaniu naszego kolegi.
Wypełniony muzyką i poezją wieczór dostarczy niezapomnianych przeżyć jego uczestnikom.
Zapraszamy!
Szkolny Klub Literacki
13 maja
kl.7 język polski
Zapisz do zeszytu temat lekcji.
Temat: Czym jest dla ciebie nadzieja? Analiza i interpretacja wiersza Jerzego Lieberta „Nadzieja”.
Przeczytaj z podręcznika ze str. 302 wiersz Jerzego Lieberta pt. „Nadzieja”. Zapoznaj się z biografią poety: https://poezja.org/wz/Liebert_Jerzy/
Notatka do zeszytu:
Podmiot liryczny wyznaje, że doświadczył już w swoim życiu, co to znaczy „daremnie“ (zapewne daremnie do czegoś dążył albo daremnie na coś oczekiwał). Wie również, co to znaczy robić coś „na próżno“. Zawsze wspierała go nadzieja, którą określa „słodkim piorunem”. To dzięki niej wierzy, że życie ma sens i wszystko, czego w nim dokonał, miało sens, nie było daremne.
Środki stylistyczne:
apostrofa: „Nadziejo, błysku nad głową moją“,
epitety: „głową moją“, „słodki piorunie“, „rozedrgana (...) cięciwo“, „mózgu przebity“
powtórzenie: „Możliwe, możliwe, możliwe!“
wykrzyknienia: „Możliwe, możliwe, możliwe!“, „Słodki piorunie we mnie!“, „Mózgu przebity gromem!“
14 maja
Kl.8 język polski
Zapisz w zeszycie temat.
Temat: Dedykacja i życzenia.
Notatka do zeszytu:
1) Stałe elementy dedykacji:
1. Kto pisze dedykację?
2. Dla kogo pisze?
3. Z jakiej okazji?
4. Czy zawiera życzenia na przyszłość?
5. Gdzie i kiedy została napisana?
Przydatne słownictwo:
Mojej najlepszej Przyjaciółce… Szanownej Pani Agnieszce… Drogiemu Koledze… Naszej Ukochanej Mamie… z okazji urodzin… za okazaną pomoc… w dowód wdzięczności… z wyrazami miłości/sympatii/szacunku… niech ta książka stanie się dla Ciebie… mam nadzieję, że ta płyta zainspiruje Cię do… mam nadzieję, że przyjmiesz ten prezent…
Przykładowa dedykacja:
Mojemu przyjacielowi Arturowi
w podziękowaniu za okazaną dobroć i pomoc.
Niech słowa wypowiedziane przez lisa do Małego Księcia: „Pozostajesz na zawsze odpowiedzialny za to, co oswoiłeś” zawsze będą dla Ciebie życiową mądrością. To Ty pokazałeś mi prawdziwą przyjaźń i dlatego przyjmij tę książkę, która w piękny sposób opowiada o przyjaźni i wierności.
Wdzięczny przyjaciel Darek
Gdańsk, 15 marca 2019 r.
2) Stałe elementy życzeń:
1. Kto pisze życzenia?
2. Dla kogo?
3. Z jakiej okazji?
4. Czego dotyczą życzenia?
5. Gdzie i kiedy zostały napisane?
Przydatne słownictwo:
Droga Babciu! Szanowna Pani Profesor! Kochany Tato! Z okazji Twoich imienin/Świąt Bożego Narodzenia/ kolejnej rocznicy… W dniu Twojego święta/ ślubu/ urodzin… Pragnę złożyć Ci/ Państwu najserdeczniejsze życzenia… Z całego serca życzę Ci… Sukcesów i spełnienia marzeń życzy… Niech szczęście towarzyszy zawsze…
Przykładowe życzenia:
Kochana Babciu!
Z okazji Twoich 90 urodzin życzymy Ci, żebyś w tym świecie pełnym nowinek, odkryć i pośpiechu zawsze zachowała wciąż żywe wspomnienia z dawnych czasów i chciała się nimi dzielić. Niech każdy dzień przynosi Ci wiele radości i sił na spełnienie swoich marzeń.
Kochający Cię Gosia i Maciek
Warszawa, 20 maja 2020 r.
14 maja
kl.7 język polski
Zapisz do zeszytu temat.
Temat: Jak przygotować prezentację multimedialną?
Zapoznaj się z wiadomościami z podręcznika ze str. 318.
Zadanie (dla chętnych): Wykonaj prezentację multimedialną składającą się z 10 slajdów na temat wybranej lektury obowiązkowej. Masz czas do końca następnego tygodnia. Pracę prześlij na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
15 maja
Kl.8 język polski
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Powtórzenie o „Dziadach cz. II” Adama Mickiewicza.
„Dziady cz. II” Adama Mickiewicza to lektura obowiązkowa.
Zapoznaj się w filmami znajdującymi się pod linkami:
Zeszyt do polskiego - "Dziady" cz. II Adam Mickiewicz.
https://www.youtube.com/watch?v=JpsOxfby-rY&list=UUnLGG9WeuCJ6fojUlFfijsQ&index=44
"Dziady” cz. II Adama Mickiewicza - omówienie lektury.
https://www.youtube.com/watch?v=PkrEoGnLaz0
„Dziady” cz. II. A. Mickiewicz - Czytamy lektury.
https://www.youtube.com/watch?v=zac3Hc39sqo
„Dziady” cz. II, Adam Mickiewicz (słuchowisko)
https://www.youtube.com/watch?v=Wwkd1aVetOI
15 maja
kl.7 język polski
Zapisz do zeszytu temat lekcji.
Temat: Jak redagować opis sytuacji?
Zapoznaj się z wiadomościami z podręcznika ze str. 83.
Zapisz do zeszytu:
Kompozycja opisu sytuacji:
1. Wprowadzenie.
2. Przedstawienie zdarzenia głównego.
3. Przedstawienie zdarzeń towarzyszących.
4. Zakończenie.
Przykładowy opis sytuacji:
Nauczyciel historii poprosił Marka, aby chłopiec zaniósł mapę do gabinetu historycznego. Marek szedł za zwiniętą mapą przez zatłoczony wąski korytarz szkolny.
Nagle biegnący uczeń z klasy czwartej z całym impetem wpadł na niego. Marek końcem mapy uderza w szybę. Rozlega się brzęk tłuczonego szkła, które sypie się na podłogę. W tym samym momencie spod okna z popłochem uciekają dziewczynki, które przygotowywały się do następnej lekcji. Jednocześnie słychać krzyk dyżurującego nauczyciela, który chce zapanować nad sytuacją. Po chwili wszyscy zamarli w bezruchu, patrząc na winnego całemu zajściu ucznia czwartej klasy, który stał oniemiały ze spuszczoną głową.
18 maja
kl. VIII język polski
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Powtórzenie o „Balladynie” Juliusza Słowackiego.
Zapoznaj się z filmem instruktażowym "Balladyna Juliusz Słowacki - szczegółowe omówienie lektury” znajdującym się na kanale „Wiedza z wami – podstawówka”: https://www.youtube.com/watch?v=S-W4cJVj2J4
Notatka do zeszytu:
1. Czas i miejsce akcji: wydarzenia rozgrywają się w legendarnych czasach, za panowania władców z mitycznej dynastii Popielów. Akcja obejmuje cztery dni. Miejsce zdarzeń to rejony jeziora Gopło, położonego na Pojezierzu Gnieźnieńskim, oraz pod murami Gniezna, pierwszej stolicy Polski.
2. Temat: Utwór opowiada historię Balladyny, która – kierowana rosnącą żądzą władzy – dokonuje kolejnych zbrodni.
3. W utworze są obecne dwa wątki:
a) dzieje małżeństwa Kirkora i Balladyny oraz jej krwawych rządów;
b) historia króla Popiela III, któremu „pan zamku”, Kirkor, chce przywrócić władzę i odebraną koronę.
4. Główne bohaterki:
a) Balladyna rywalizuje z siostrą Aliną o względy Kirkora. Morduje Alinę, zostaje żoną Kirkora i dzięki intrygom zdobywa tron. Wyrzeka się własnej matki. Jest egoistyczna, ambitna, okrutna, bezwzględnie dąży do władzy. Popełnia zbrodnie najpierw, by zdobyć władzę, a potem, aby ją utrzymać i uniknąć kary (zabija Grabca, Pustelnika, Kostryna, matkę). W końcu jednak sama wydaje na siebie wyrok, skazując na śmierć sprawcę śmierci Kostryna, Aliny i Wdowy (swojej matki). Ginie od uderzenia piorunem.
b) Alina to młodsza siostra Balladyny – kocha rodzinę, jest skromna, życzliwa, szczera, uczciwa. W utworze są widoczne nawiązania do Szekspira i Biblii. Po zamordowaniu siostry na czole Balladyny pojawia się krwawe piętno – to aluzja do Lady Makbet (po zamordowaniu króla Duncana wydawało jej się, że widzi krew na swoich dłoniach) i piętno Kaina (Księga Rodzaju). Balladynie ukazuje się duch Aliny, podobnie jak Makbetowi duch Banqua – przyjaciela, którego zlecił zamordować.
Zadanie: Po przepisaniu notatki do zeszytu przyślij jej zdjęcie na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
18 maja
kl. VII język polski
Zapisz do zeszytu temat lekcji.
Temat: Słownictwo w opisie sytuacji.
Notatka do zeszytu:
Opis sytuacji polega na przedstawieniu ciągu wydarzeń składających się na konkretną sytuację.
Opis sytuacji określany bywa jako forma pośrednia między opisem (przedstawić bowiem musimy okoliczności towarzyszące jakiemuś zdarzeniu) a opowiadaniem (coś bowiem się wydarzyło).
1. KOMPOZYCJA:a) WPROWADZENIE
b) PRZEDSTAWIENIE ZDARZENIA GŁÓWNEGO
c) PRZEDSTAWIENIE ZDARZEŃ TOWARZYSZĄCYCH
d) ZAKOŃCZENIE
2. Ta forma zawiera:
a) WSTĘP - podajemy czas i miejsce zdarzeń oraz prezentujemy uczestników,
b) ROZWINIĘCIE - przedstawiamy okoliczności całej sytuacji i dokładny przebieg zdarzeń,
c) ZAKOŃCZENIE - opisujemy konsekwencje wydarzeń lub wyrażamy refleksję na ich temat.
3. PRZYDATNE SŁOWNICTWO:
a) WYRAŻENIA ODDAJĄCE RELACJE CZASOWE: po pewnym czasie, w pewnej chwili, wówczas, potem, w tym samym momencie, podczas gdy
b) WYRAZY DYNAMIZUJĄCE WYPOWIEDŹ: nagle, znienacka, wtem, naraz, niespodziewanie, nieoczekiwanie, błyskawicznie, raptem.
Zadanie: Po przepisaniu notatki do zeszytu przyślij jej zdjęcie na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
19 maja
kl. VIII język polski
Zapisz do zeszytu temat lekcji.
Temat: Powtórzenie o „Zemście” Aleksandra Fredry.
Zapoznaj się z filmami instruktażowymi: "Zemsta- omówienie komedii Aleksandra Fredry. Egzamin z polskiego klasa ósma”, „Dlaczego warto pamiętać o Zemście Aleksandra Fredry?” znajdującymi się na kanale „Wiedza z wami – podstawówka”: https://www.youtube.com/watch?v=KZ6zizbkh3c https://www.youtube.com/watch?v=qw1uX5b7r5g
Notatka do zeszytu:
1. „Zemsta” to komedia Aleksandra Fredry wystawiona w 1834 r.
Jej najważniejsze cechy to:
a) budowanie postaci na zasadzie kontrastu (porywczy Cześnik Raptusiewicz i skryty Rejent Milczek: „Tych dwóch ludzi – ogień, woda”);
b) podejmowanie przez bohaterów działań niewspółmiernych do wyznaczonych celów (zaciekły spór o dziurę w murze dzielącym zamek);
c) szczęśliwe zakończenie (ślub Wacława i Klary – zakochanych należących do dwóch skłóconych rodzin – kończy sąsiedzką waśń);
d) występowanie trzech rodzajów komizmu: sytuacji, języka, postaci.
2. Główne wątki:
a) Spór o mur graniczny – konflikt między Cześnikiem Raptusiewiczem i Rejentem Milczkiem, sąsiadami zajmującymi dwie części zrujnowanego zamku.
b) Wątek miłosny – miłość Klary (bratanicy Cześnika) i Wacława (syna Rejenta); ich małżeństwo doprowadza sąsiadów do zgody.
19 maja
kl. VII język polski
Zapisz temat do zeszytu.
Temat: Jak napisać opis przeżyć wewnętrznych?
Zapoznaj się z filmem instruktażowym „Jak zredagować opis przeżyć wewnętrznych?”: https://www.youtube.com/watch?v=QGej46aCWA0
Notatka do zeszytu:
Opis przeżyć wewnętrznych to opis stanu, emocji, uczuć naszych lub wykreowanych bohaterów. Aby napisać opis przeżyć wewnętrznych musicie przede wszystkim wczuć się w rolę, sytuację - swoją lub czyjąś. Jeśli piszecie o swoich przeżyciach powinniście jak najdokładniej przypomnieć sobie to, co czuliście w sytuacji, którą opisujecie. Nie można zapomnieć o uwzględnieniu okoliczności i przyczyn tych przeżyć oraz opisie zewnętrznych przejawów emocji, czyli zmian w wyglądzie i zachowaniu np. zarumienił się, podskoczył, zmarszczył brwi.
Pamiętaj, że opis przeżyć wewnętrznych, jak każda praca pisemna, musi zawierać:
1. WSTĘP
2. ROZWINIĘCIE
3.ZAKOŃCZENIE
Zapoznaj się:
Przykłady literackie opisu przeżyć wewnętrznych:
Magrat lekko drżały ręce, kiedy parzyła herbatę. Oczywiście, czuła się zaszczycona, ale i zdenerwowana, że przypadło jej zacząć pracę wioskowej czarownicy pomiędzy Babcią i -z drugiej strony lasu - Nianią Ogg. Sama wpadła na pomysł, by utworzyć miejscowy sabat. Miała wrażenie, że tak będzie bardziej... no... bardziej okultystycznie. Ku jej zdumieniu, dwie czarownice zgodziły się, a przynajmniej nie odmówiły zbyt stanowczo.
Terry Pratchett "Trzy wiedźmy".
---------------------------------------------------------------------------
Koralina jęknęła z odrazą i przerażeniem, i stwór, jakby słysząc ów dźwięk, zaczął wstawać. Koralina stała bez ruchu, przyrośnięta do podłogi.
Neil Gaiman, "Koralina".
---------------------------------------------------------------------------
Nareszcie ocknąłem się naprawdę. Słońce paliło mi powieki i z trudem zdołałem je podnieść Ujrzałem niebo, znajdowałem się więc na wolnym powietrzu, ale sen ciążył mi jeszcze na oczach. Nie spałem już, a jednak nie byłem zupełnie rozbudzony. Okropne obrazy przesuwały się przed moim umysłem. Trwoga mnie zdjęła. Zerwałem się nagle i usiadłem.
Gdzież znajdę wyrazy, aby opisać grozę, jaka mną owładnęła. Leżałem pod szubienicą Los Hermanos.
Jan Potocki, "Rękopis znaleziony w Saragossie".
20 maja
Kl. VIII język polski
Przepisz temat do zeszytu.
Temat: Cechy charakterystyczne utworów dramatycznych – powtórzenie.
Notatka do zeszytu:
1. Cechy dramatu:
a) jeden z trzech rodzajów literackich obok epiki i liryki;
b) najczęściej jest przeznaczony do wystawienia na scenie;
c) jest napisany z podziałem na akty i sceny;
d) jest zbudowany z dialogów (tekstu głównego) oraz wskazówek inscenizacyjnych (tekstu pobocznego);
e) o świecie dowiadujemy się z wypowiedzi i działań bohaterów.
2. Wybrane gatunki dramatu:
a) tragedia: utwór o poważnej tematyce, przedstawiający zmagania bohatera z przeciwnościami, których nie potrafi przezwyciężyć (np. z losem, wolą bogów, siłami natury, prawem, normami moralnymi, niesprzyjającymi okolicznościami); tragizm bohatera polega na tym, że znajduje się on w sytuacji bez wyjścia – każdy wybór prowadzi do klęski i kończy się dla niego katastrofą (zwykle śmiercią).
b) komedia: utwór o pogodnej tematyce, ukazujący bohaterów i ich losy w lekki, zabawny sposób; akcja komedii jest dynamiczna i prowadzi zazwyczaj do szczęśliwego zakończenia; w komedii można wyróżnić trzy typu komizmu: sytuacji, języka i postaci.
20 maja
Kl. VII język polski
Zapisz temat do zeszytu.
Temat: Słownictwo w opisie przeżyć – ćwiczenia redakcyjne.
Słownictwo opisujące przeżycia wewnętrzne:
coś ścisnęło mnie za gardło; wzruszenie odebrało mi głos; nogi zrobiły się jak w waty; nogi ugięły się pode mną; ze wstydu chciałem zapaść się pod ziemię; poczułem skrzydła u ramion; czułem się jak w siódmym niebie; ogarnął mnie głuchy żal; usychałem z żalu/ z tęsknoty; z trudem powstrzymywałem łzy napływające mi do oczu; płakałem bezgłośnie; łzy spływały mi po policzku; poczułem jak zwilgotniały mi oczy; z piersi wyrwał się gwałtowny szloch/ głuchy płacz; zaszlochałem w głos; płacz targał moim ciałem; moje plecy drżały od wstrzymywanego/ tłumionego płaczu; straciłem panowanie nad sobą; chciałem płakać/ tańczyć/ śpiewać/ podskakiwać z radości; świat zawirował mi przed oczyma; oczy zaszły mi mgłą/ łzami; rozsadzało mnie niczym nie zmącone szczęście; uśmiechałam się od ucha do ucha; uśmiech rozjaśnił mi/ rozpromienił twarz; przestępowałem z nogi na nogę; fala gorąca zalała mi twarz; spuściłem głowę; strach rozszerzył mi źrenice; oblał mnie zimny pot; spociłem się jak mysz kościelna; ręce zwilgotniały mi z przejęcia; zaniemówiłem z wrażenia; nagle zabrakło mi słów; poczułem pustkę w głowie; miałem sucho w gardle; język stanął mi kołkiem; zawirowało wokół mnie; z przejęcia zapomniałem jak się nazywam; krew pulsowała w moich żyłach; serce łopotało jak spłoszony ptak; serce chciało rozsadzić mi pierś; oczy zalśniły dziwnym blaskiem; moje oczy rzucały pioruny; wszystkie słowa uleciały mi z głowy; obleciał mnie blady strach; pogrążyłem się w bezbrzeżnym smutku; byłem na samym dnie rozpaczy; opanowała mnie czarna rozpacz; poczułem dziwne ukłucie w sercu; moje serce ścisnęło dziwne przeczucie; kamień spadł mi z serca; serce mi się kraje; moją twarz rozjaśnił uśmiech; miałem duszę na ramieniu; oblał mnie zimny pot; nie taiłem zdziwienia; osłupiałem ze zdziwienia; strach zjeżył mi włosy na głowie; wpadłem w czarną rozpacz.
Słownictwo opisujące zmiany zachodzące w wyglądzie:
zbladł z przerażenia; poczerwieniał z wściekłości; twarz pokryła się rumieńcem; twarz wykrzywił grymas złości/ zniecierpliwienia; twarz rozjaśniła się w uśmiechu; oczy zalśniły dziwnym blaskiem; uśmiech rozpromienił twarz; roześmiał się od ucha do ucha; wybuchnął płaczem; trząsł się od płaczu; zalał się łzami; zanosił się płaczem.
Słownictwo nazywające uczucia, synonimy (zapoznaj się, nie przepisuj):
radość: (szczera; dziecinna) wesołość, rozbawienie;
smutek: (cichy, bezbrzeżny, głęboki, nieznośny) melancholia, przygnębienie, zasmucenie, żal, rozpacz (beznadziejna; nieopisana); chandra; depresja;
ból: (dotkliwy; nieznośny; przejmujący);
miłość: (dozgonna, gwałtowna, niewysłowiona; głęboka; gorąca; ślepa; bezinteresowna) ; uwielbienie;
nienawiść: (dzika; fanatyczna; głucha; mściwa; nieprzejednana; zaciekła; zapamiętała; zimna);
szczęście: (bezgraniczne; idylliczne; nadzwyczajne; nagłe; niebiańskie; niewymowne; niewypowiedziane; niezmącone; promienne; ślepe); beztroska;
sympatia: (bezwiedna, jawna, mimowolna, niekłamana, nieprzeparta; nieukrywana); przywiązanie;
strach: ( paniczny, blady, niemy, nieopisany, obezwładniający; śmiertelny; potworny; piekielny; niesłychany); lęk, przerażenie, niepokój, pesymizm;
ciekawość: (niezdrowa, dziecinna) zainteresowanie;
złość: (bezbrzeżna, bezsilna, histeryczna, mściwa, szatańska, tajona, zapiekła) zdenerwowanie; wściekłość, irytacja, wzburzenie, pasja, gniew, agresja;
tęsknota: (wszechogarniająca, bezdenna, bolesna, najskrytsza, nieokiełznana, niepojęta, nieukojona, niewymowna, straszliwa, wiekuista) nostalgia;
nadzieja: (wielka, słaba, niepłonna, ułudna, wygórowana, płonna, zwodnicza) optymizm, pogoda ducha;
apatia: (beznadzieja, głęboka, zupełna) zobojętnienie, otępienie, bierność;
zmartwienie: (ciężkie, szczere, tajone, wieczne) zgryzota;
wstyd: ( fałszywy, głęboki, palący, piekący) zażenowanie;
pogada: ( głęboka, nieukrywana) lekceważenie;
podziw: (głęboki, mimowolny, niemy, nietajony, szczery);
niechęć: (nieprzezwyciężona) antypatia, wrogość, odraza;
ulga: chwilowa, niemała, niewysłowiona, niewypowiedziana, wielka, znaczna;
duma: (niepohamowana, obrażona);
wahanie się: niezdecydowanie;
wstręt: (chorobliwy, niepohamowany, instynktowny, mimowolny, niepokonany, niewymowny) obrzydzenie;
samotność;
litość: (głęboka, szczera) współczucie;
rozczarowanie: (bolesne, gorzkie, straszne, zupełne) rozgoryczenie;
21 – 22 maja
kl. VIII język polski
Zapisz temat lekcji do zeszytu.
Temat: Powtórzenie o tekstach publicystycznych. Powtórzenie o utworach Melchiora Wańkowicza.
Zapoznaj się z filmami instruktażowymi na temat twórczości Melchiora Wańkowicza: „Melchior Wańkowicz Ziele na kraterze. Przygotowanie do egzaminu ósmoklasisty” i "Tędy i owędy - Melchiora Wańkowicza. Egzamin ósmoklasisty z języka polskiego” - https://www.youtube.com/watch?v=pzQmG6sKP3c
https://www.youtube.com/watch?v=vRAH-k1jmPc
Notatka do zeszytu:
1. Teksty zgromadzone w zbiorze „Tędy i owędy noszą cechy reportażu, ponieważ:
a) stanowią relację, sprawozdanie z rzeczywistych wydarzeń, których autor był uczestnikiem bądź świadkiem, np. przybliża, w jaki sposób wygląda jego edukacja pod zaborem rosyjskim; opisuje swoją służbę w wojsku rosyjskim, do którego obowiązkowo zostaje wcielony; prezentuje zasłyszaną od córki historię jej zawodowych zmagań w redakcji amerykańskiej gazety „Time”;
b) przedstawiają prawdziwe postacie i miejsca – np. profesorowie z gimnazjum Pawła Chrzanowskiego, przyjaciele, współpracownicy, rodzina; Warszawa, Kraków, Rosja, Kuba, Stany Zjednoczone.
c) ujawniają osobisty stosunek autora do prezentowanych sytuacji (reportażysta ocenia zdarzenia) – częściej w „Tędy i owędy” przeważa własny punkt widzenia autora – uważanego i wnikliwego obserwatora rzeczywistości – np. kiedy opisuje swoje wrażenia z miesięcznej podróży na statku do Meksyku i pierwszy rejs transatlantyku „Batory”, który odbył na zlecenie Polskiego Radia. Dodatkowo osobisty stosunek pisarza do wydarzeń wyraża się w bogatej narracji (liczne dialogi, opisy, anegdoty, przeplatanie się historii).
2. Akcja „Ziela na kraterze” obejmuje lata 1919 – 1946. Toczy się w kilku różnych miejscach – w Polsce (Warszawie, Wielkopolsce, na Kresach) oraz we Francji, Anglii, Rumunii, na Cyprze, w Palestynie i Ameryce. Pisarz przedstawia w utworze prawdziwe losy swojej rodziny, jej początki oraz narodziny i dorastanie córek. Nawiązuje do wydarzeń II wojny światowej i powstania warszawskiego.
Zapoznaj się:
W 1919 roku w mieszkaniu w Warszawie przychodzi na świat pierwsza córka pisarza – Krysia. Dwa lata później w rodzinnym majątku w wielkopolskiej wsi rodzi się Marta (nazywana przez siostrę Tili). Dla dziewczynek wiejskie siedziby krewnych w Wielkopolsce i na kresach są miejscem beztroskich zabaw i kontaktu z naturą oraz bezpieczeństwa (kształtują ich system wartości). Ojciec (King), dziennikarz, pisarz, człowiek pełen energii i pomysłów, kojarzy się z przygodą, zabawą i wolnością. Jest dla dzieci autorytetem. Matka Zofia (Królik) daje córkom poczucie stabilizacji. Jest czuła, delikatna i wyrozumiała – opowiada bajki, przytula, pociesza. Konsekwentnie wymaga przestrzegania zasad, które dotyczą m.in. ubioru, rytmu dnia, zachowania. Dziewczynki, tak jak ojciec, lubią podróżować, poznawać świat i ludzi. Towarzyszą ojcu w jego reporterskich wyprawach, uczestniczą w rodzinnych podróżach po Polsce. Córki dojrzewają. Odnoszą sukcesy w szkole, dużo czytają. Wzorce czerpią z lektur oraz pielęgnowanych w rodzinie tradycji patriotycznych i obywatelskich. Po maturze w 1938 roku na rowerach zwiedzają Francję. Wybuch II wojny światowej burzy poukładane życie. Rodzina zostaje rozdzielona. Tata dostaje się do Rumunii. Tili przebywa w Ameryce, mama i Krysia zostają w okupowanej Warszawie. Rodzina pisze do siebie listy. Marta studiuje w Filadelfii. Publikuje artykuły w amerykańskiej i emigracyjnej prasie. Wydaje pierwszą książkę, organizuje pomoc dla polskich jeńców wojennych. Poślubia polskiego dziennikarza i wydawcę. Tata przez jakiś czas przebywa na Cyprze i w Palestynie, potem przyłącza się do Armii Andersa na Bliskim Wschodzie. Wkrótce bierze udział w bitwie pod Monte Cassino. Krystyna studiuje na uniwersytecie podziemnym i angażuje się w działalność konspiracyjną. Ginie w powstaniu warszawskim. W wyniku bombardowania zostaje zniszczony Domeczek. Mama dołącza do grupy uchodźców i w Wigilię 1945 roku dociera do męża, do Nowego Jorku. Tata pisze list do nieżyjącej Krystyny, w którym zawiadamia, że jej siostra oczekuje narodzin dziecka. Jeśli na świat przyjdzie dziewczynka, będzie nosiła imiona Anna Krystyna. List kończy słowami: Żyjesz, Krysiuniu. Żyjesz i żyć będziesz.
21 – 22 maja
kl. VII język polski
Zapisz w zeszycie temat lekcji. Rozłóż sobie pracę na da dni.
Temat: Jak redagować opis dzieła sztuki? Słownictwo w opisie dzieła sztuki – ćwiczenia redakcyjne.
Notatka do zeszytu:
W opisie dzieła sztuki (np. obrazu) należy uwzględnić odpowiedź na następujące pytania:
1. Jaki jest temat obrazu? Zaklasyfikuj obraz do konkretnego rodzaju. Czy temat jest ciekawy? Co cię w nim zainteresowało?
2. Kim był artysta? W jakim okresie tworzył? Czy znasz genezę utworu?
3. Jaką technikę zastosował? Jaki jest kształt i wymiary obrazu?
4. Czy płaszczyznę obrazu można podzielić na części/plany? Jaka jest kompozycja obrazu?
5. Jakie postacie na nim występują? Jaką rolę odgrywają? Czym się zajmują? Jak wyglądają?
6. Jak jest kolorystyka obrazu? Spróbuj nazwać te kolory. Jaki jest nastrój obrazu?
7. Czy obraz ci się podoba? Jakie mogło być jego przeznaczenie? Co stanowi o jego wartości?
Słownictwo w opisie dzieła sztuki:
temat: portret, pejzaż, martwa natura, akt, scena rodzajowa, scena batalistyczna, malarstwo symboliczne,;
technika: pastele, rysunek, akwarela, obraz olejny, gwasz, fresk, kolaż, rycina, szkic, linoryt, drzeworyt, miedzioryt, akwaforta, malowidło na szkle;
kierunek w sztuce: impresjonizm, ekspresjonizm, surrealizm, prymitywizm
Słownictwo oddające stosunki przestrzenne: na pierwszym/na drugim planie, na eksponowanym miejscu, w centrum obrazu, przy, obok, koło, nieopodal, w pobliżu, niedaleko, opodal, bliżej, blisko, tuż za, dalej, nieco dalej, w głębi, z tyłu, w tle, z przodu, w rogu, na górze, na dole, naprzeciwko, po przeciwnej stronie, z boku, z prawej/z lewej, po obu stronach, nad, ponad, poniżej, po spodem, w środku, pośrodku.
25 maja
kl. VIII język polski
Zapisz temat w zeszycie.
Temat: Powtórzenie o „Małym Księciu” Antoine de Saint – Exupery`ego.
Zapoznaj się z filmami, dzięki którym powtórzysz wiadomości na temat „Małego Księcia”:
1. „Wiedza z wami. Podstawówka.” - "Mały Książę" - lektura ponadczasowa. Egzamin na koniec klasy ósmej z polskiego.”: https://www.youtube.com/watch?v=PGEbLgZAjnY
2. Język polski - "Mały książę" (informacje ogólne): https://www.youtube.com/watch?v=rR-fhM0laqQ
Notatka do zeszytu:
1. „Mały Książę” nosi cechy baśni. Typowe dla utworu baśniowego są:
a) postać głównego bohatera – księcia;
b) motyw wędrówki – chłopiec przemierza wszechświat, aby zdobyć przyjaciół;
c) mówiące rośliny i zwierzęta – kapryśna róża, wygłaszający mądrości lis, żmija;
d) inne elementy fantastyczne – np. międzyplanetarna podróż bohatera.
2. Akcja utworu rozgrywa się na Saharze w ciągu ośmiu dni – rozpoczyna się w chwili, gdy pilot po przymusowym lądowaniu na pustyni spotyka Małego Księcia, a kończy w momencie, w którym chłopiec wraca na swą planetę. Czas fabuły obejmuje także wydarzenia z dzieciństwa lotnika (wspomnienia związane z rysunkiem węża) oraz rok z życia tytułowego bohatera, w czasie którego podróżuje po kolejnych planetach. Utwór obejmuje dwa wątki: historię pilota, który próbuje się uratować po awaryjnym lądowaniu na pustyni i historię Małego Księcia, który wędruje po różnych planetach w poszukiwaniu przyjaźni.
25 maja
kl. VII język polski
Zapisz w zeszycie temat.
Temat: Chwytaj dzień! Charyzmatyczny nauczyciel we fragmencie powieści Nancy H. Kleinbaum „Stowarzyszenie umarłych poetów”.
Przeczytaj fragment powieści z podręcznika ze str. 74 - 77.
Notatka do zeszytu:
John Keating to nauczyciel w renomowanym, elitarnym, naszpikowanym zasadami i nakazami, męskim liceum, w Akademii Weltona. Najważniejsze zasady wpajane uczniom tej szkoły to: tradycja, honor dyscyplina, perfekcja.
Rodzice uczniów, którzy dostali się do Akademii Weltona, mają absolutną pewność, że ich dzieci będą osiągały sukcesy i realizowały życiowe plany. Większość z nich wie, jaką drogę zawodową dziecko powinno obrać, wybierają dla swoich pociech prestiżowe zawody, które zagwarantują młodym ludziom pozycję w życiu i sukces finansowy, a rodzicom zapewnią wewnętrzny spokój.
Nowy nauczyciel, profesor Keating, jest absolwentem tego liceum, doskonale zna i rozumie atmosferę panującą w szkole. Obejmuje stanowisko nauczyciela języka angielskiego, po odejściu na emeryturę swojego poprzednika, jest nowy w szacownym gronie profesorów snobistycznej Akademii. Nauczyciel całkowicie różni się od surowych, wymagających, zdystansowanych i nadętych profesorów tej szkoły. Jego lekcje są wyjątkowe, barwne, przepełnione emocjami, humorem, refleksją. Jest w nich energia i życie. W klasie nie wieje nudą, regułkami, analizą, zasadami. Lekcje Keatinga są zaproszeniem uczniów do wspólnej podróży, do odkrywania siebie, swoich możliwości, do pokonywania własnych słabości, poszukiwania siły i odwagi w dążeniu do realizacji marzeń. Profesor inspiruje uczniów, skłania do myślenia, chce, aby stali się kreatorami swojej rzeczywistości, a nie tylko odtwórcami czyjegoś scenariusza. Pragnie, aby zrozumieli, że mają wpływ na swoje życie, że mogą czerpać z niego radość i mają prawo do dokonywania indywidualnych wyborów. To Keating już na pierwszej lekcji wypowiada słynne „Carpe diem”. „Sprawcie, by wasze życie było niezwykłe!”– woła do zaskoczonych uczniów. Początkowo uczniowie nie mogą wyjść ze zdumienia. Lekcje Keatinga są dla nich zjawiskiem nowym, w szkole niespotykanym.
Keating na swoje zajęcia nie przynosi żadnych specjalnych przyrządów, eksponatów, nie ma interaktywnej tablicy, a jednak umie przykuć uwagę. Jest naturalny, spontaniczny, potrafi np. wskoczyć na swoje biurko w klasie, zachęcić do tego również swoich uczniów i w ten prosty, ale niebanalny sposób pokazać im, że w życiu należy zmieniać punkt widzenia, aby zachować świeżość spojrzenia!
Zadanie: Przepisaną do zeszytu notatkę sfotografuj i zdjęcie przyślij na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
26 maja
kl. VIII język polski
Zapisz temat w zeszycie.
Temat: Podróże Małego Księcia – powtórzenie o lekturze Antoine de Saint – Exupery`ego.
Notatka do zeszytu:
|
Odwiedzana planeta |
Mieszkaniec planety – postać symboliczna |
Czego dowiedział się Mały Książę? |
|
Planeta Króla |
Król – symbol władzy - przekonany, że jest władcą wszechświata, wszyscy są jego podwładnymi; - chcąc zachować swój autorytet, wydaje tylko takie rozkazy, które mogą zostać spełnione |
Niektórzy ludzie lubią mieć władzę, nawet jeśli jest ona pozorna. Najbardziej zależy im, aby podporządkować sobie innym. |
|
Planeta Próżnego |
Próżny – symbol próżności - uważa, że jest najpiękniejszy, najlepiej ubrany, najbogatszy i najmądrzejszy; - wszystkich traktuje jak swoich wielbicieli, nieustannie domaga się oklasków i czeka na pochwały |
Niektóre osoby są bardzo skoncentrowane na sobie. Chcą być uwielbiane i podziwiane. Próżni słyszą tylko pochwały. |
|
Planeta Pijaka |
Pijak – symbol uzależnienia i braku kontroli nad własnym życiem - ukrywa się przed innymi, wstydzi się swojego nałogu, ale nie potrafi z niego wyjść; - upija się, ponieważ chce zapomnieć o wstydzie spowodowanym tym, że pije |
Dorośli, którzy popadli w uzależnienie, nie panują nad swoim życiem. Zachowują się nieracjonalnie. Nie potrzebują innych ludzi. Nie potrafią też zerwać z nałogiem. |
|
Planeta Bankiera |
Bankier – symbol chciwości - nieustannie liczy gwiazdy, przekonany, że je posiada; - chełpi się swoim bogactwem i chciałby je stale pomnażać; - nie potrafi wyjaśnić, jaką korzyść przynosi mu posiadanie |
Dla niektórych największą wartością jest posiadanie dóbr materialnych. Lubią gromadzić rzeczy, nawet są one bezużyteczne. |
|
Planeta Latarnika |
Latarnik – symbol bezużytecznej i bezmyślnej pracy - jest bardzo zajęty, co minutę zapala latarnię, bo takie otrzymał rozkazy, chociaż widzi, że wskutek przyspieszonego obrotu planety jego praca jest pozbawiona sensu - z poczucia obowiązku ponosi daremny trud |
Bywają dorośli, którzy automatycznie wykonują swoje obowiązki, chociaż zdają sobie sprawę, że ich wysiłki nie mają sensu. Nie potrafią się jednak sprzeciwić narzuconym schematom. |
|
Planeta Geografa |
Geograf – symbol bezmyślności i ignorancji - wie, gdzie znajdują się morza, rzeki, miasta, góry i pustynie, ale nigdy ich nie widział, bo twierdzi, że nie ma czasu na ich poznawanie; - spisuje informacje zebrane przez innych i jest wobec tej wiedzy bezkrytyczny |
Niektóry nie chcą samodzielnie poznawać świata, całkowicie polegają na dostarczanych im informacjach, których nawet nie sprawdzają. Są odtwórczy. |
|
Ziemia |
Żmija – symbol śmierci - jej ukąszenie powoduje śmierć; - pomaga Małemu Księciu wrócić na jego planetę |
Wśród ludzi jest się także samotnym. |
|
Lis – symbol mądrości i przyjaźni - tłumaczy, na czym polega prawdziwa przyjaźń (przyjaciela należy oswoić, czyli stworzyć więzy); - prosi Małego Księcia, by go oswoił, bo wówczas jego życie nabierze blasku |
Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. Stajesz się odpowiedzialny na zawsze za to, co oswoiłeś. |
|
|
Zwrotniczy – symbol bezsensu życia - kieruje ruchem i codziennie obserwuje setki podróżnych, ale nie wie, dokąd zmierzają i czego szukają |
Niektórzy ludzie nie potrafią cieszyć się tym, co mają. Wciąż czegoś szukają, ale tak naprawdę nie wiedzą, czego chcą. |
|
|
Kupiec – symbol pragnienia kontroli nad własnym życiem - sprzedaje tabletki zaspokajające pragnienie, które pozwalają zaoszczędzić czas |
Czasem człowiek pragnie zapanować nad czymś, czego nie da się kontrolować, np. nad czasem. |
Zadanie: Przepisaną do zeszytu notatkę sfotografuj i zdjęcie przyślij na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
26 maja
kl. VII język polski
Zapisz w zeszycie temat.
Temat: Charyzmatyczny czy dziwaczny? O relacjach nauczyciel – uczniowie.
Jeszcze raz dla przypomnienia przeczytaj fragment powieści „Stowarzyszenie Umarłych Poetów” z podręcznika ze str. 74 - 77.
Notatka do zeszytu:
Profesor Keating to nietuzinkowy nauczyciel. Można przypisać mu następujące cechy: ekscentryczny, niekonwencjonalny, poruszający, rozmowny, niezwykły, interesujący, fascynujący, nietypowy, dziwak, charyzmatyczny, nieprzewidywalny.
Uczniowie podczas prowadzonych przez profesora zajęć czuli: odprężenie, ulgę, zaciekawienie, poruszenie, rozbawienie, zamyślenie, pobudzenie, zadumę, niepewność, zdziwienie.
Profesor Keating był wyznawcą filozofii Epikura (filozofa greckiego, który receptę na szczęście upatrywał w przyjemności i braku bólu. Jego słynne hasło „carpe diem” znaczy „chwytaj dzień”, czyli korzystaj z każdego dnia, nie marnuj mijających chwil.)
Zadanie: Scharakteryzuj w dziesięciu zdaniach nauczyciela swoich marzeń. Jakie cechy powinien posiadać? Jak powinien zachowywać się i przekazywać wiadomości uczniom? Pracę przyślij do końca tygodnia na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
27 maja
kl. VIII język polski
Zapisz temat w zeszycie.
Temat: W świecie przedstawionym „Kamieni na szaniec” Aleksandra Kamińskiego. Powtórzenie wiadomości.
Zapoznaj się z filmem z kanału „Wiedza z wami. Podstawówka.”:
"Kamienie na szaniec Aleksander Kamiński. Omówienie i streszczenie lektury na egzamin.”
https://www.youtube.com/watch?v=OkLxzuRXVcw
Notatka do zeszytu:
1. O powstaniu utworu:
Autor „Kamieni na szaniec”, Aleksander Kamiński, był jednym z organizatorów przedwojennego harcerstwa, a podczas okupacji – współtwórcą Szarych Szeregów, podziemnej organizacji harcerskiej. Jej oddziały wsławiły się m.in. akcją odbicia więźniów przetrzymywanych przez gestapo w jej siedzibie na alei Szucha. Książka Kamińskiego pokazuje bohaterstwo młodych uczestników walki konspiracyjnej, upamiętnia ich męstwo i poświęcenie dla ojczyzny. „Kamienie na szaniec” to hołd oddany warszawskim harcerzom – Alkowi, Rudemu i Zośce, którzy „potrafili pięknie umierać i pięknie żyć.” W swojej opowieści (reportażu), pisanej krótko po wydarzeniach pod Arsenałem, Kamiński oparł się głównie na wspomnieniach Tadeusza Zawadzkiego (Zośki).
2. Tytuł utworu:
Tytuł „Kamienie na szaniec” nawiązuje do fragmentu wiersza „Testament mój” Juliusza Słowackiego oraz książki Karola Koźmińskiego z 1937 r. o tym tytule, przedstawiającej życiorysy młodych legionistów, którzy polegli w walce. Książka ta była ulubioną lekturą Rudego. Koźmiński we wstępie do swojej publikacji wyjaśnił, że kamienie to bohaterskie czyny poległych złożone na szańcu, który broni prawa do wolności i godnego życia w niepodległej ojczyźnie. Tuż przed śmiercią Rudy powtarza słowa wiersza Słowackiego, w których jest mowa o poświęceniu dla ojczyzny i gotowości poniesienia najwyższej ofiary.
3. Czas i miejsce akcji:
Wydarzenia przedstawione w utworze rozgrywają się w czasie II wojny światowej. Obejmują okres od czerwca 1939 r. (wyprawa „Buków” w Beskidy tuż przed wybuchem wojny) do końca sierpnia 1943 r. (śmierć Zośki). Miejscem akcji jest okupowana Warszawa, a także inne miejscowości na Mazowszu (Celestynów, Czarnocin, Sieczychy), w Beskidach i na Lubelszczyźnie (wakacyjna wędrówka harcerzy).
Zadanie: Przepisaną do zeszytu notatkę sfotografuj i zdjęcie przyślij na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
27 maja
kl. VII język polski
Zapisz w zeszycie temat.
Temat: W krzywym zwierciadle – przypominamy satyrę Ignacego Krasickiego „Żona modna”.
Zapoznaj się z filmem z kanału „Wiedza z wami. Podstawówka”, który jest świetnym powtórzeniem na temat satyry Ignacego Krasickiego: https://www.youtube.com/watch?v=YmXhwqsv47A
Notatka do zeszytu:
1. „Żona modna” Ignacego Krasickiego jest satyrą i wyróżnia się następującymi cechami:
a) ośmiesza i piętnuje wady ludzkie (chciwość i głupotę pana Piotra oraz bezkrytyczne hołdowanie modzie, rozrzutność i egoizm modnej damy);
b) ukazuje świat w „krzywym zwierciadle”, w przejaskrawiony sposób – wyolbrzymia, posługuje się karykaturą, ironią, drwiną (przesadne ukazanie wad modnej zony, m.in. poprzez nagromadzenie zdrobnień;
c) służy celom wychowawczym (dydaktycznym) – uczy poprzez krytykę i ośmieszanie negatywnych zjawisk, ale nie proponuje pozytywnych rozwiązań, wzorców;
d) jest utworem wierszowanym, zawierającym elementy epiki (występowanie narratora, fabuły - opowieść Piotra o małżonce) i dramatu (obecność dialogu i monologu – rozmowa Piotra z przyjacielem, skarga Piotra na niedawno poślubioną żonę).
Zadanie: Przepisaną do zeszytu notatkę sfotografuj i zdjęcie przyślij na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
28 maja
kl. VIII język polski
Zapisz temat w zeszycie.
Temat: Bohaterowie „Kamieni na szaniec” – powtórzenie wiadomości.
Notatka do zeszytu:
|
Rudy – Jan Bytnar |
- drobny chłopiec o piegowatej twarzy i rudych włosach (stąd pseudonim); - pochodzi z inteligenckiej rodziny, wrażliwy, delikatny, skromny; - inteligentny, ambitny, wybitnie zdolny (dużo czyta, świetnie się uczy – kończy gimnazjum z wyróżnieniem, ma ogromną wiedzę, którą ciągle poszerza, lubi prowadzić z kolegami długie dyskusje społeczne i filozoficzne); - wszechstronnie uzdolniony, utalentowany (doskonale gotuje, udziela korepetycji, ma zmysł techniczny i uzdolnienia plastyczne, które wykorzystuje w akcjach sabotażowych – wymyśla symbole dla swojego zespołu); - ważne są dla niego praca nad sobą oraz ciągłe doskonalenie się (np. uczy się panować nad strachem – w niesprzyjających warunkach maluje znak kotwicy na pomniku lotnika); - dzielny żołnierz, świetny dowódca (precyzyjnie planuje działania swojego oddziału); - niezwykle odważny, lojalny wobec przyjaciół (prawdziwą wielkość i bohaterstwo okazuje podczas przesłuchań na gestapo – mimo okrutnych tortur nie załamuje się i nie wydaje kolegów). |
|
Alek – Aleksy Dawidowski |
- blondyn o niebieskich oczach, wyróżnia się wysokim wzrostem i szczupłą sylwetką (stąd przezwisko Glizda); - syn zamożnego i wpływowego dyrektora fabryki dyrektora fabryki broni i działacza społecznego, rozstrzelanego przez Niemców w Palmirach w 1940 r. - wysportowany i pełen energii (dba o kondycję fizyczną); - pogodny, gadatliwy, uśmiechnięty (zyskuje sympatię swoją spontanicznością); - uczynny, wrażliwy, i uczuciowy (bardzo przeżył aresztowanie i śmierć ojca, nie może się pogodzić z koniecznością zabijania Niemców); - urodzony przywódca (koledzy lubią go i podziwiają, chętnie mu się podporządkowują); - odważny, chętnie podejmuje nowe wyzwania, zwłaszcza wiążące się z ryzykiem (przeprowadza wiele trudnych akcji sabotażowych – wybija szyby fotografom, zrywa niemieckie flagi); - wykazuje opanowanie w krytycznych sytuacjach (akcja usunięcia niemieckiej tablicy z pomnika Mikołaja Kopernika, ucieczka z ciężarówki wiozącej więźniów na Pawiak). |
|
Zośka – Tadeusz Zawadzki |
- wysoki, szczupły, wysportowany, obdarzony dziewczęcą urodą – regularne rysy twarzy, jasnoniebieskie oczy, jasne włosy (stąd pseudonim Zośka); - syn rektora Politechniki Warszawskiej i działaczki społecznej; - silnie związany z rodziną (zwierza się matce i siostrze, za namową ojca spisuje wspomnienia o Rudym); - sumienny, dokładny, ambitny, uparty (mimo strachu przed wodą nauczył się pływać); - ma wybitny talent przywódczy, cieszy się autorytetem wśród kolegów (zostaje dowódcą Grup Szturmowych Szarych Szeregów); - doskonały organizator (planuje wiele akcji sabotażowych i dywersyjnych, m.in. uwolnienie Rudego); - odważny i opanowany w trakcie działań konspiracyjnych, zwłaszcza w sytuacjach kryzysowych, odpowiedzialny za innych; - wrażliwy, współczujący, wyrozumiały (rozumie niepokój przezywany przez rodziny konspiratorów, załamuje się po śmierci przyjaciół); - inteligentny, zdolny, ambitny (dużo czasu poświęca na samokształcenie i refleksje nad sensem walki). |
Zadanie: Przepisaną do zeszytu notatkę sfotografuj i zdjęcie przyślij na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
28 maja
kl. VII język polski
Zapisz w zeszycie temat.
Temat: „Żona modna” Ignacego Krasickiego – charakterystyka bohaterów. Powtórzenie wiadomości.
Notatka do zeszytu:
|
Żona modna |
- polska szlachcianka, dziedziczka czterech wsi, przyzwyczajona do życia w mieście (z niechęcią wyjeżdża z mężem na wieś); - nieczuła, samolubna, kapryśna, (nie kocha małżonka i nie umie doceniać jego starań; myśli wyłącznie o sobie, z lekceważeniem odnosi się do służących); - próżna (liczy się tylko dla niej to, co modne, materialne); - bezmyślnie ulega modzie, naśladuje cudzoziemskie wzorce (urządza dom i ogród na wzór francuski, sprowadza modne meble, przyjmuje nową służbę, nosi eleganckie stroje); - krytykuje wszystko, co polskie i zgodne z rodzimą tradycją (gardzi ziemiańskim życiem, nie podoba jej się wystrój szlacheckiego dworu, nie smakują staropolskie potrawy); - rozrzutna i nieodpowiedzialna (żyje ponad stan, gustując w luksusie i wydając pieniądze na francuskie nowinki, doprowadza majątek niemal do ruiny) |
|
Pan Piotr |
- polski szlachcic, właściciel majątku ziemskiego, najlepiej czuje się na wsi, w swoim dworku; - chciwy, interesowny (żeni się nie z miłości, lecz dla pieniędzy – skusił go posag żony); - przywiązany do polskiej tradycji (postępuje zgodnie ze szlacheckimi zwyczajami); - żyje skromnie, oszczędnie, nie zależy mu na luksusie; - uległy (spełnia wszystkie zachcianki zony; przystaje na realizację jej planów, chociaż mu się one nie podobają) |
Zadanie: Przepisaną do zeszytu notatkę sfotografuj i zdjęcie przyślij na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
29 maja
kl. VIII język polski
Zapisz temat w zeszycie.
Temat: Powtórzenie wiadomości o „Syzyfowych pracach” Stefana Żeromskiego.
Zapoznaj się z filmem z kanału „Wiedza z wami. Podstawówka.” dotyczącym powieści Stefana Żeromskiego: https://www.youtube.com/watch?v=dn1sL8yzDR8
Notatka do zeszytu:
1. „Syzyfowe prace” są pierwszą powieścią Stefana Żeromskiego. Utwór powstał w czasie kilkuletniego pobytu pisarza w Szwajcarii. Impulsem do napisania dzieła było porównanie obserwacji autora dotyczących szwajcarskiego systemu edukacyjnego z własnymi wspomnieniami z lat szkolnych. W postaci głównego bohatera powieści można dostrzec wiele podobieństw do samego Stefana Żeromskiego – charakterystyka i dzieje Marcina Borowicza opowiadają w dużym stopniu cechom i przeżyciom rodzinnym i szkolnym autora.
2. Wydarzenia przedstawione w utworze rozgrywają się w prowincjonalnym mieście zaboru rosyjskiego Klerykowie (przypominającym Kielce) i jego okolicach, m.in. w odległych o trzy mile Gawronkach – majątku rodziców Marcina Borowicza, oraz w pobliskich Owczarach. Akcja utworu toczy się w latach 1871 – 1881, ponadto w opowieściach strzelca Szymona Nogi pojawiają się informacje na temat powstania styczniowego i jego upadku (1863 – 1864).
3. Główne wątki to:
a) rusyfikacja dzieci i młodzieży polskiej; metody wynaradawiania młodych Polaków;
b) losy Marcina Borowicza, Andrzeja Radka i Bernarda Zygiera.
Zadanie: Przepisaną do zeszytu notatkę sfotografuj i zdjęcie przyślij na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
29 maja
kl. VII język polski
Zapisz w zeszycie temat.
Zdania złożone współrzędnie
Temat: Powtórzenie wiadomości o zdaniach złożonych współrzędnie.
Zapoznaj się:
W zdaniu złożonym współrzędnie zdania składowe (tzw. zdania współrzędne) nie określają się wzajemnie. Jedno zdanie składowe nie wynika z treści drugiego i może istnieć osobno (np. Jem obiad i czytam gazetę. - Jem obiad. Czytam gazetę.).
Rodzaje zdań złożonych współrzędnie można najłatwiej określić po spójnikach, jakie łączą zdania składowe:
Łączne - czynności współistnieją ze sobą, tzn. występują w jednakowym czasie i przestrzeni (np. Zuzia jest zdolna i uczy się dobrze.).
spójniki: "i", "a", "oraz", "ani", "ni", "jak", "też", "jakże", "także", "tudzież" lub bezspójnikowo (przecinek).
wykres: __1__....__2__
Rozłączne - zdania składowe wykluczają się wzajemnie (np. Odwiedzę kolegów albo pójdę na spacer.).
spójniki: "albo", "lub", "czy", "bądź"
wykres: __1__<....>__2__
Wynikowe - jedna czynność wynika z drugiej (np. Andrzej jest pilny, więc w szkole ma dobre oceny.).
spójniki: "więc", "zatem", "toteż", "dlatego",
wykres: __1__>....>__2__
Przeciwstawne - czynności przeciwstawiają się sobie (np. Turyści byli już zmęczeni, ale nie chcieli robić postoju.).
spójniki: "ale", "lecz", "a", "jednak", "zaś", "natomiast", "chociaż", "jednakże".
wykres: __1__>....<__2__
Interpunkcja
Pamiętajcie, że nie stawiamy przecinka przed spójnikami oraz, i, albo, lub, ani, ni, tudzież, bądź, chyba, że dany spójnik powtarza się w zdaniu.
np. Albo odwiedzicie nas w tym roku, albo spotkamy się u was.
W zdaniu pojedynczym przecinek poprzedza tylko 3 spójniki: ale, lecz, czyli.
W zdaniu złożonym przecinki stawiamy przed wszelkimi spójnikami np. a, czy , jak, aż, niż, bo, gdyż, więc, itp.
Zadanie: Podaj po trzy przykłady każdego ze zdań złożonych współrzędnie. Wykonane ćwiczenie przyślij na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Kl. VIII język polski
1 czerwca
Zapisz temat lekcji w zeszycie.
Temat: Charakterystyka bohaterów „Syzyfowych prac”. Powtórzenie do egzaminu.
Powtórz treść lektury, oglądając filmik ze strony: https://www.youtube.com/watch?v=DnXNdflcf0Q
Notatka do zeszytu:
|
Głowni bohaterowie |
|
|
Marcin Borowicz |
- pochodzi ze średniozamożnej rodziny szlacheckiej; - zdolny, inteligentny, przezwycięża swoje trudności w nauce; - początkowo naiwny, łatwowierny, podatny na wpływ otoczenia (pozwalał sobą manipulować, np. inspektorowi Zabielskiemu, bez sprzeciwu poddawał się rusyfikacji, wierzył w przekaz nauczycieli, którzy wdrażali młodzieży rosyjski sposób myślenia), potem zachodzi w nim przemiana – zaczyna się rozwijać i dojrzewać (budzi się w nim świadomość przynależności narodowej, sięga po zakazane dzieła literatury); - uczciwy, konsekwentny w swoich wyborach ideowych (najpierw szczerze angażuje się religijnie, następnie zostaje zatwardziałym materialistą); - uczuciowy i wrażliwy, przezywa pierwsze miłosne zauroczenie (zakochuje się w Birucie). |
|
Andrzej Radek |
- syn chłopa z Pajęczyna Dolnego; - samodzielny, pracowity i zaradny (jego rodzice ciężko pracowali, więc od wczesnego dzieciństwa musiał sam się sobą zajmować, wcześnie zaczął pracować); - ciekawy świata, energiczny, sprytny; - zna wartość wiedzy (dzięki nauce u guwernera Paluszkiewicza wie, że chce kontynuować naukę); - świadomy swojej pozycji społecznej (nawet do Marcina zwraca się „Panie”) i przynależności narodowej (czuje się Polakiem); - czuje się odrzucony i nieakceptowany (koledzy z klasy wyśmiewają się z niego, ponieważ mówi wiejską gwarą), zaprzyjaźnia się z Marcinem Borowiczem, który staje po jego stronie; - szczery, uczciwy, otwarty i pomocny (pociesza Marcina, gdy ten dowiaduje się o wyjeździe Biruty). |
|
Bernard Zygier |
- wydalony z gimnazjum w Warszawie, ponieważ przeciwstawiał się rusyfikacji; - bardzo zdolny, inteligentny, zależy mu na zdobyciu rzetelnej wiedzy, sam się dokształca, zakłada również kółko samokształceniowe w Klerykowie; - młody patriota, walczy o prawo do posługiwania się językiem polskim; - odważny, gotów zamanifestować, że jest Polakiem (nie waha się wygłosić „Reduty Ordona”). |
Zadanie: Po przepisaniu notatki do zeszytu prześlij jej zdjęcie na adres: alicjaagnieszka@gmail.com
Napisz zaproszenie na spotkanie z jednym z wyżej wymienionych bohaterów „Syzyfowych prac”. Biorąc pod uwagę cechy bohaterów, podaj w zaproszeniu dwa argumenty przemawiające za tym, że warto przyjść na to spotkanie. Przyślij pracę do końca tygodnia.
Jeśli masz problem z formą zaproszenia, obejrzyj dwa filmy instruktażowe: https://www.youtube.com/watch?v=jTzeZm2qBRo
https://www.youtube.com/watch?v=dSpYw4KY03E
…………………………………………………………………………………………………………………………………………..
1 czerwca
kl. VII język polski
Zapisz temat lekcji w zeszycie.
Temat: Powtórzenie wiadomości o zdaniach złożonych podrzędnie.
Powtórz wiadomości, oglądając film instruktażowy z kanału „Wiedza z wami. Podstawówka.” - „Zdania podrzędne. Klasówka z polskiego, egzamin ósmoklasisty z języka polskiego.”: https://www.youtube.com/watch?v=c9WLrTIvirE
Zapoznaj się:
ZAŁĄCZNIK - Wiadomości o zdaniach złożonych podrzędnie
Zadanie: Napisz po jednym przykładzie (innym niż w powyższej notatce) każdego zdania złożonego podrzędnie, podpisz każdy przykład (z jakim rodzajem zdania podrzędnego mamy do czynienia) i przyślij do końca tygodnia na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Kl. VIII język polski
2 – 3 czerwca
Podziel pracę na dwa dni. Zapisz do zeszytu tematy lekcji oraz notatki.
Temat: „Quo vadis” Henryka Sienkiewicza powieścią „ku pokrzepieniu serc”. Powtórzenie wiadomości. Prezentacja wybranych bohaterów powieści historycznej Henryka Sienkiewicza „Quo vadis”.
Zapoznaj się z filmem z kanału „Wiedza z wami. Podstawówka.”, który pozwoli ci powtórzyć wiadomości na temat lektury: https://www.youtube.com/watch?v=LItBAdfLuxM
Notatka do zeszytu:
1. „Quo vadis” Henryka Sienkiewicza jest powieścią historyczną. Jej najważniejsze cechy to:
a) Ukazanie losów bohaterów na tle ważnych wydarzeń historycznych (prześladowania chrześcijan za panowania Nerona, wielki pożar Rzymu).
b) Osadzenie fabuły w epoce odległej autorowi (wydarzenia przedstawione w utworze rozgrywają się w czasach starożytnych).
c) Występowanie – obok bohaterów fikcyjnych – postaci historycznych (np. cesarz Rzymu Neron, pisarz Petroniusz, filozof Seneka, prefekt Tygelin, św. Piotr, św. Paweł).
d) Oddanie realiów epoki z dużą starannością (np. pokazanie starożytnych obyczajów, sposobu myślenia ówczesnych ludzi, ich codziennych rozrywek – uczt, walk gladiatorów, opis domów rzymskich patrycjuszy).
e) Wprowadzenie do utworu słownictwa wskazującego, że akcja toczy się w przeszłości, tzw. archaizacja.
2. Akcja utworu rozgrywa się w ostatnich latach panowania cesarza Nerona (63-68 r.n.e.) w Rzymie.
3. Powieść powstała w czasie, gdy Polska znajdowała się pod zaborami. Henryk Sienkiewicz napisał ją „ku pokrzepieniu serc” – ukazał w „Quo vadis” prześladowania pierwszych chrześcijan, których trudne położenie można porównać do dramatycznej sytuacji Polaków nękanych przez zaborców. Opisane w utworze duchowe zwycięstwo nad pogańskimi prześladowcami miało dać rodakom nadzieję na odzyskanie niepodległości, wzmocnić siłę przetrwania i obudzić w nich opór przeciwko próbom wynaradawiania.
Przeczytaj (nie wpisuj do zeszytu):
|
Wybrani bohaterowie |
|
|
Marek Winicjusz |
- patrycjusz z wysokiego rodu, siostrzeniec Petroniusz; waleczny żołnierz, (odnosi sukcesy wojenne); - przystojny młodzieniec o atletycznej sylwetce; - porywczy i okrutny (traktuje ludzi z pogardą, karze niewolników za najmniejsze przewinienia); - egoista, przyzwyczajony do spełniania swoich zachcianek (próbuje zdobyć Ligię siłą); - pod wpływem miłości do Ligii i poznanych dzięki niej idei chrześcijańskich przezywa przemianę – uczy się panować nad emocjami, staje się opiekuńczy i zdolny do poświęceń (szanuje uczucia Ligii i troszczy się o nią, szuka sposobów na uwolnienie ukochanej z więzienia); odnosi się do ludzi z szacunkiem (zwraca niewolnikom wolność); - przyjmuje nową religię – zostaje gorliwym i pokornym chrześcijaninem. |
|
Ligia (Kalina) |
- córka króla północnego plemienia Ligów, zakładniczka wychowywana w chrześcijańskim domu rzymskich patrycjuszy Aulusa Plaucjusza i Pomponii Grecyny; - dziewczyna o wyjątkowej urodzie (niebieskie oczy, ciemne kręcone włosy, smukła sylwetka); - skromna, wrażliwa, dojrzała; zakochana w Marku Winicjuszu (miłość daje jej poczucie siły); - dobra i pokorna chrześcijanka (przestrzega nakazów apostołów, wybacza Markowi jego zachowanie podczas uczty u cesarza i próbę porwania). |
|
Petroniusz |
- postać historyczna, wpływowy patrycjusz, doradca Nerona, filozof i pisarza, w powieści – wuj Winicjusza; - przystojny mężczyzna w średnim wieku (dba o swój wygląd); - mistrz dobrego smaku, uznawany za arbitra elegancji, ceni w życiu przyjemności; - inteligentny, sprytny (umiejętnie potrafi wyrazić zdanie na temat twórczości cesarza, ma dar przekonywania, dzięki któremu łagodzi ataki gniewu Nerona – w ten sposób ratuje życie innym); - pomocny i odważny (bez względu na okoliczności pomaga Winicjuszowi odzyskać Ligię); - tolerancyjny i wyrozumiały (akceptuje decyzję Marka o przyjęciu chrztu). |
|
Neron |
- postać historyczna, cesarz rzymski, miłośnik sztuki, poeta; - przekonany o swojej boskości, szalony despota, kapryśny i nieobliczalny, łatwo wpada w gniew (dla natchnienia każe podpalić Rzym, skazuje ludzi na śmierć za najbłahsze przewinienia); - okrutny i bezwzględny (prześladuje chrześcijan, organizuje krwawe igrzyska z ich udziałem). |
|
Chilon Chilonides |
- grecki filozof, włóczęga, oszust przedstawiający się jako lekarz i wróżbita; - najważniejszą wartością są dla niego pieniądze (dla zysku podejmuje się odszukania Ligii, wydaje chrześcijan Neronowi); - przebiegły, podstępny i zakłamany (łatwo zyskuje zaufanie wyznawców Chrystusa); - za sprawą Glaukusa przeżywa wewnętrzną przemianę – nawraca się i umiera na krzyżu jako chrześcijanin. |
Zadanie: Przepisaną do zeszytu notatkę sfotografuj i przyślij zdjęcie na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Kl. VII język polski
2 czerwca
Zapisz temat lekcji do zeszytu.
Temat: Powtórzenie wiadomości o zdaniach złożonych podrzędnie z imiesłowowym równoważnikiem zdania.
Powtórz wiadomości, oglądając film „Język polski - Imiesłowowy równoważnik zdania”: https://www.youtube.com/watch?v=IjmiAIljf1M
Zapoznaj się:
Mówiąc o imiesłowowym równoważniku zdania, mamy na myśli tylko imiesłowy przysłówkowe uprzednie (usłyszawszy, wykrzyczawszy) lub współczesne (pisząc, krzycząc).
Używając imiesłowów, często robimy błędy.
Aby wypowiedzenie było poprawne, czynności wyrażone imiesłowem i orzeczeniem w zdaniu nadrzędnym muszą odnosić się do tego samego podmiotu, w przeciwnym razie wypowiedzenie nie jest poprawne.
Pamiętaj!
Dla obu zdań – i podrzędnego, i nadrzędnego – wykonawcą imiesłowu i wykonawcą orzeczenia musi być ta sama osoba.
Przykłady:
Anka rozważa swoje szanse i równocześnie gotuje barszcz.
Zdanie złożone współrzędnie
Anka, rozważając swoje szanse, równocześnie gotuje barszcz.
Imiesłowowy równoważnik zdania podrzędnego
Anka rozważa i Anka gotuje. Jest OK – i tu, i tu Anka jest podmiotem.
Kiedy spacerowałem, potwornie grzało słońce.
Spacerując, odczuwałem potworne gorąco słońca.
Imiesłowowy równoważnik zdania podrzędnego
Ja spaceruję. Ja odczuwam. Jest OK – i tu, i tu ja jest podmiotem.
Gdy się opalałem, pogryzły mnie komary.
Opalając się, zostałem pogryziony przez komary.
Imiesłowowy równoważnik zdania podrzędnego
Ja się opalałem. Ja zostałem pogryziony. OK – i tu, i tu ja jest podmiotem.
Kiedy przeczytałem o Robinsonie, współczułem mu. Przeczytawszy o Robinsonie, współczułem mu.
Imiesłowowy równoważnik zdania podrzędnego
Ja przeczytałem. Ja współczułem. OK – i tu, i tu ja jest podmiotem.
Kiedy korzystałem z komputera, zepsuł się.
Korzystając z komputera, zepsuł się!
Ja korzystałem z komputera, on się zepsuł. Błąd! Dwa różne podmioty.
Uwaga!
Imiesłowowe równoważniki zdania możemy przekształcać w zdania, jeśli imiesłów zastąpimy osobową formą czasownika i wprowadzimy jeden ze spójników podrzędności:
ponieważ, dlatego, że, bo, kiedy np.
Kacper i Igor zmęczyli się, wchodząc na Giewont.
wypowiedzenie złożone z imiesłowowym równoważnikiem zdania
Kacper i Igor zmęczyli się, kiedy wchodzili na Giewont.
zdanie złożone podrzędnie z podrzędnym okolicznikowym czasu.
Imiesłowowe równoważniki zdania zawsze oddzielamy przecinkiem od zdania składowego.
Zamieniając zdania złożone na konstrukcje z imiesłowowym równoważnikiem, przeważnie używamy:
imiesłowów współczesnych (jeśli dwie czynności przebiegają w tym samym czasie)
Sprzątając pokój słuchałem muzyki. (w tym samym czasie)
albo imiesłowów przysłówkowych uprzednich (jeśli jedna z nich jest wcześniejsza)
Napisawszy list, poszedłem na pocztę. (najpierw napisałem list, potem poszedłem na pocztę).
Zadanie: Wykonaj ćwiczenia. Wykonane ćwiczenia wyślij na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Ćw.1.
Dokończ zdanie. Wybierz właściwą odpowiedź spośród podanych.
W wypowiedzeniu: „Puściwszy przystań, udałem się do hotelu Adelphi.” występuje imiesłów
a) przymiotnikowy bierny
b) przymiotnikowy czynny
c) przysłówkowy uprzedni
d) przysłówkowy współczesny
Przekształć podane zdanie w taki sposób, aby zastąpić występujący w nim imiesłów osobową formą czasownika.
Ćw.2.
Przekształć zdania złożone w wypowiedzenia z imiesłowowym równoważnikiem zdania.
a) Mały patrzył na ten obraz z podwórka i widział tylko trochę.
b) Kiedy wybrałam się na wycieczkę, miałam ze sobą mapę terenu.
Kl. VII język polski
3 czerwca
Zapisz temat lekcji w zeszycie.
Temat: Powtórzenie wiadomości o wypowiedzeniach złożonych wielokrotnie.
Powtórz wiadomości, oglądając film z kanału „Wiedza z wami. Podstawówka.”: https://www.youtube.com/watch?v=t7ufSo7Y5dM
Zapoznaj się:
Wypowiedzenie wielokrotnie złożone zawiera co najmniej trzy wypowiedzenia składowe: zdania i/lub równoważniki zdań.
Wypowiedzenie wielokrotnie złożone może się składać z wypowiedzeń:
a) Współrzędnych, np. Marek zajął się dziećmi, zrobił zakupy i ugotował pyszny obiad.
b) Podrzędnych, np. Doceniam, że zawsze mi pomagasz, kiedy jestem w trudnej sytuacji.
c) Współrzędnych i podrzędnych, np. Zażartowałam, wiedząc, że Jacek ma poczucie humoru, więc na pewno się na mnie nie obrazi.
Zadanie: Wykonaj ćwiczenia. Wykonane zadanie wyślij na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
Ćw.1.
Narysuj wykres podanego zdania, opisz ten wykres. Zdania składowe masz już wydzielone (ponumerowane).
Matka (1a), marszcząc brwi (2), powiedziała synowi (1b), że zabierze wszystkie jego płyty (3), jeśli będzie tak głośno słuchał muzyki (4).
Ćw.2.
Połącz podane zdania w wypowiedzenie złożone wielokrotnie.
Babcia była zadowolona. Podpowiedziała mi, żeby nie spieszył się z zapisywaniem notatek na swojej stronie. Wyjaśniła, że dopiero po pewnym czasie widzimy, czy coś było ważne w naszym życiu.
Kl. VIII język polski
4 – 5 czerwca
Powtórzenie o lekturze rozplanuj sobie na dwa dni. Zapisz tematy lekcji w zeszycie.
Temat: Powtarzamy wiadomości o „Opowieści wigilijnej” Karola Dickensa. Bohaterowie realistyczni i fantastyczni w „Opowieści wigilijnej” Karola Dickensa.
Przypomnij sobie:
1. Opowieść wigilijna Ch. Dickens - Czytamy lektury
https://www.youtube.com/watch?v=FWaUjJCz4bg
2. "Opowieść wigilijna" - jej ponadczasowe przesłanie.
https://www.youtube.com/watch?v=owyxubf8s-U&t=401s
3. Opowieść wigilijna - streszczenie lektury
https://www.youtube.com/watch?v=uKJYJa3_JgY&list=PLcqPBCwV0s0e4iW4MpxXiLBhaAluV4D6N&index=8
4. Opowieść wigilijna, Karol Dickens (słuchowisko)
https://www.youtube.com/watch?v=58PuN2ywPzU
Notatka do zeszytu:
Ebenezer Scrooge to właściciel kantoru. Mimo że we wszystkim pomaga mu Robert Cratchit, Scrooge traktuje go źle (skąpi węgla na ogrzanie pomieszczenia, w którym pracuje Robert; grozi, że go zwolni bądź potrąci mu z pensji, jeśli pracownik będzie chciał wolny dzień w tytułu świąt). Scrooge odrzuca zaproszenie swojego siostrzeńca Freda, a także wygania przedstawicieli towarzystwa dobroczynnego. Po przybyciu trzech duchów, które mu pokazują przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, starzec zmienia się. Posyła napotkanego chłopca do sklepu po ogromnego indyka, którego każe dostarczyć do mieszkania Roberta Cratchita. W czasie spaceru pozdrawia przechodniów. Idzie na świąteczny obiad do swojego siostrzeńca Freda. Daje podwyżkę swojemu pracownikowi i obiecuje zająć się leczeniem jego syna – Tima.
Kl. VII język polski
4 – 5 czerwca
Pracę rozplanuj na dwa dni. Zapisz tematy lekcji do zeszytu.
Temat: Heroiczna postawa Ordona w poemacie Adama Mickiewicza „Reduta Ordona”. Polacy i Rosjanie ukazani w poemacie „Reduta Ordona”.
Zapoznaj się z filmem z kanału „wiedza z wami. Podstawówka.”: https://www.youtube.com/watch?v=2xQTwPpjxPI
Obejrzyj też fr. filmu „Syzyfowe prace”: https://www.youtube.com/watch?v=O3efQ8yXmFg
Notatka do zeszytu:
1. Utwór opowiada o wydarzeniach z powstania listopadowego rozgrywających się w Warszawie w czasie obrony fortu na Woli. Przebieg bitwy relacjonuje w „Reducie Ordona” adiutant polskiego generała. Obserwuje on wraz ze swoim dowódcą dramatyczne zmagania na polu walki, widzi zagładę reduty.
2. Polacy i Rosjanie zostali pokazani w utworze w kontrastowy sposób – polscy powstań broniący Warszawy są uosobieniem dobra, a rosyjscy żołnierze pragnący zdobyć polską stolicę uosabiają siły zła.
|
Polacy |
Rosjanie |
|
- nieliczni, mają tylko sześć armat, brakuje im amunicji; - walczą, mimo że nikt nie wydał im rozkazu – bo uznają, że obrona ojczyzny to ich obowiązek; - mężni, odważni, ofiarni – z zaciekłością walczą do ostatniego pocisku; oddają tylko celne strzały; - dumni i honorowi – wolą zginąć, niż poddać się Rosjanom; - biel w opisie reduty symbolizuje czystość i cierpienie Polaków: biała, wąska, zaostrzona/ Jak głaz bodzący morze, reduta Ordona; - reduta porównana zostaje do motyla wrzuconego w mrowisko. |
- przeważają liczebnie, wyposażeni w dwieście armat; - walczą na rozkaz cara – bezlitosnego i mściwego tyrana, car za nieposłuszeństwo wymierza surowe kary; jest zaskoczony odwagą Polaków, ich opór go rozgniewał, więc pragnie bezwzględnie zdusić bunt; - posłusznie i służalczo wykonują rozkazy cara, który jest dla nich ważniejszy niż Bóg; - czerń w opisie carskiego wojska symbolizuje okrucieństwo i bezwzględność Rosjan: Jak sępy/ Czarne chorągwie na śmierć prowadzą zastępy; - wróg porównany zostaje do robactwa żerującego na padlinie, a car – do szatana. |
3. Ordon zostaje przedstawiony w wierszu jako wzór mężnego żołnierza i bohatera poświęcającego życie w obronie ojczyzny. Kiedy powstańcy – mimo ogromnej waleczności – przegrywają, ich dowódca w geście rozpaczy podejmuje decyzję o wysadzeniu reduty, by nie oddać jej w ręce nieprzyjaciół. W zniszczeniu fortyfikacji i w swojej śmierci widzi szansę na pokonanie wroga. Pod gruzami giną bowiem nie tylko obrońcy, lecz także napastnicy. Tytułowy bohater bez wahania decyduje się ponieść najwyższą ofiarę, ponieważ wolność kraju stawia ponad inne wartości. Mickiewicz ukazuje heroiczną postawę Ordona.
Zadanie: Po przepisaniu notatki przyślij jej zdjęcie na adres: alicjaagnieszka7@gmail.comOrd
Klasa VIII
8 czerwca
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Losy emigranta polskiego w noweli Henryka Sienkiewicza „Latarnik” – powtórzenie wiadomości do egzaminu.
Zapoznaj się z filmem z kanału „Wiedza z wami. Podstawówka.” poświęconemu lekturze: https://www.youtube.com/watch?v=uvssySf52Eg
Notatka do zeszytu:
1. „Latarnik” to nowela:
a) utwór jest zwięzły, jednowątkowy (wątek losów Skawińskiego i jego życia na wyspie);
b) koncentruje się wokół jednego motywu (tytułowej postaci latarnika);
c) akcja zmierza do punktu kulminacyjnego (zaczytanie się bohatera w „Panu Tadeuszu”);
d) ma wyraźne zakończenie – puentę (utrata pracy i dalsza tułaczka bohatera).
2. Przebieg akcji:
a) ekspozycja: ogłoszenie o wolnej posadzie latarnika w Aspinwall;
b) zawiązanie akcji: przybycie Skawińskiego do miasta i otrzymanie posady;
c) rozwinięcie akcji: spokojne życie bohatera na wyspie;
d) punkt kulminacyjny: nocna lektura „Pana Tadeusza”; rozbicie się statku;
e) rozwiązanie akcji: utrata pracy przez Skawińskiego;
f) zakończenie: opuszczenie wyspy i dalsza wędrówka bohatera.
3. Charakterystyka bohatera:
a) siedemdziesięcioletni mężczyzna o siwych włosach i niebieskich oczach;
b) wcześniejsze losy bohatera poznajemy dzięki jego wspomnieniom przywołanym w utworze na zasadzie retrospekcji;
c) emigrant i tułacz (po klęsce powstania musiał opuścić ojczyznę i odtąd wędrował po świecie, próbując osiąść gdzieś na stałe);
d) odważny żołnierz (walczył pod różnymi sztandarami o wolność – uczestniczył w wojnie domowej w Hiszpanii i Stanach Zjednoczonych, w wojnie w Algierii i powstaniu na Węgrzech);
e) pracowity i uczciwy (podejmował się wielu zajęć na różnych kontynentach, próbował dorobić się ciężką pracą – był kopaczem złota w Australii, poszukiwaczem diamentów w Afryce, strzelcem rządowym w Indiach, prowadził farmę w Kalifornii, zajmował się handlem z dzikimi plemionami w Brazylii i kowalstwem w Arkansas, pływał po morzach jako marynarz i łowca wielorybów, był właścicielem fabryki cygar na Kubie);
f) prześladował go pech – zmagał się z przeciwnościami losu i wszędzie spotykały go niepowodzenia niepozwalające zostać w jednym miejscu (jego farmę zniszczyła susza, warsztat kowalski spłonął w pożarze miasta, statki, na których pływał, zatonęły, został okradziony przez wspólnika, z którym prowadził fabrykę cygar, cudem uszedł z zżyciem po tym, jak złapali go Indianie w Górach Skalistych);
g) mimo wielu trudnych doświadczeń nie poddawał się i nie tracił nadziei na odmianę losu – po każdej porażce podnosił się i zaczynał wszystko od nowa (po utracie posady latarnika wyruszył do Nowego Jorku).
Klasa VII
8 – 9 czerwca
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Historia Oscara w opowieści Erica-Emmanuela Schmitta „Oscar i pani Róża”.
Temat: Jak rozmawiać o trudnych sprawach? – poznajemy historię Oscara, bohatera książki „Oscar i pani Róża”.
Wysłuchaj audiobooka lektury. Pracę rozłóż na dwa dni.
1. https://www.youtube.com/watch?v=bl08I3GsZ60
2. https://www.youtube.com/watch?v=pT1x3ksaGfc
Notatka do zeszytu:
Książka E.E. Schmitta pod tytułem „Oskar i pani Róża” opowiada historię dziesięcioletniego Oskara. Jest to chłopiec, który choruje na nieuleczalną białaczkę. Akcja utworu dzieje się w szpitalu i opisuje kilkanaście ostatnich dni pobytu chłopca w szpitalu. O tym, co się dzieje z dzieckiem, dowiadujemy się z listów, które sam pisze, ich adresatem jest Bóg.
Ciocia Róża to starsza pielęgniarka pracująca na oddziale, na którym znalazł się Oskar. Wykonuje swój zawód wiele lat i nie jest jej obce ani cierpienie, ani ból. Wszechobecna jest tutaj śmierć, więc wie, jak sobie z nią poradzić. W stosunku do Oskara jest tym, kogo chłopiec w tym momencie najbardziej potrzebuje – dobrym słuchaczem i szczerym przyjacielem. To ona nasuwa pomysł chłopcu, aby ten spróbował opisywać swoje cierpienie w listach do „Szanownego Pana Boga”. Do tej pory młodzieniec nigdy w niego nie wierzył, ale pisanie jako sposób na przelanie swoich emocji, staje się dla niego pewnego rodzaju ratunkiem przed cierpieniem. „Pan Bóg” nie ocenia i nie krytykuje, a tylko wysłuchuje tego, co Oskar ma do powiedzenia i przekazania....
kl. VIII
9 – 10 czerwca
Zapisz temat lekcji. Pracę rozłóż na dwa dni.
Temat: Epopeja szlachecka – powtórzenie wiadomości o „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza. Charakterystyka bohaterów w „Panu Tadeuszu” – powtórzenie wiadomości.
Zapoznaj się z filmami z kanału „Wiedza z wami. Podstawówka.”:
1. "Pan Tadeusz" wprowadzenie do lektury: https://www.youtube.com/watch?v=u8x_V5fvsQc
2. Kto jest kim w "Panu Tadeuszu" Adama Mickiewicza? https://www.youtube.com/watch?v=5q-xLOPYunw
3. "Pan Tadeusz" - zwyczaje szlacheckie: https://www.youtube.com/watch?v=Lbv0jVrPldE
Notatka do zeszytu:
1. Główne wątki:
a) Spór Sędziego z Hrabią o zamek – konflikt między rodami Sopliców i Horeszków.
b) Wątek polityczny – losy i działalność konspiracyjna Jacka Soplicy (księdza Robaka).
c) Wątek miłosny – miłość Tadeusza Soplicy i Zosi Horeszkówny.
2. „Pan Tadeusz” to epopeja narodowa:
a) jest to utwór dużych rozmiarów (składa się z 12 ksiąg), pisany wierszem (trzynastozgłoskowcem – w każdym wersie jest 13 sylab);
b) przedstawia losy bohaterów na tle ważnych dla całego narodu wydarzeń historycznych (kampania napoleońska – wkroczenie wojsk francuskich na Litwę, z którym Polacy wiązali nadzieję na odzyskanie niepodległości);
c) wprowadzenie bohatera zbiorowego (szlachtę) i ukazuje bogate tło obyczajowe (uczty, grzybobranie, polowania, tańce, staropolski potrawy);
d) rozpoczyna się inwokacją (rozbudowaną apostrofą do ojczyzny: „Litwo, ojczyzno moja…”);
e) posługuje się podniosłym stylem (ale wprowadza też elementy humoru);
f) zawiera rozbudowane porównania (homeryckie) i szczegółowe opisy (np. opis serwisu Wojskiego, opis tabakiery księdza Robaka).
10 czerwca
kl. VII
Zapisz temat lekcji w zeszycie.
Temat: Pisownia partykuły „nie” z różnymi częściami mowy – ćwiczenia ortograficzne.
Zapoznaj się:
1.Pisownia nie z rzeczownikami:
Nie z rzeczownikami piszemy łącznie, np. niepokój, nieszczęście, niedotrzymanie, niekorektor, nieksiążka.
Wyjątki są natomiast dwa:
a) gdy nie jest wyraźnym przeciwstawieniem, piszemy je osobno, np. nie korektor, ale redaktor;
b) gdy człon drugi w przeciwstawieniach logicznych pisze się wielką literą, poprawny jest zapis z łącznikiem, np. nie-Polak, nie-Europejczyk itp.
2.Pisownia nie z przymiotnikami:
Nie z przymiotnikami piszemy łącznie, np. niedrogi, niebrzydki, nieciekawy.
Ale wyjątki od tej zasady są trzy:
a) gdy nie jest wyraźnym przeciwstawieniem, piszemy je osobno, np. nie brzydki, ale ładny;
b) gdy człon drugi w przeciwstawieniach logicznych pisze się wielką literą, poprawny jest zapis z łącznikiem, np. nie-Szekspirowski (dramat) itp.
c) gdy nie łączy się z przymiotnikiem w stopniu wyższym i najwyższym, piszemy je osobno, np. nie gorszy, nie najlepszy (uwaga na to słowo, bo Word nie podkreśla pisowni *nienajlepszy jako błędnej).
3.Pisownia nie z imiesłowami:
a) Z imiesłowami przysłówkowymi nie piszemy zawsze osobno (nie widząc, nie czytając, nie ujrzawszy, nie przeczytawszy).
b) Z imiesłowami przymiotnikowymi nie piszemy łącznie (niebędący, nieoceniony, nieumyty).
4.Pisownia nie z przysłówkami:
a)Przysłówki utworzone od przymiotników.
- W stopniu równym nie piszemy łącznie, np. nietrudno, niełatwo, niemile (bo to przysłówki utworzone od przymiotników nietrudny, niełatwy, niemiły).
- W stopniu wyższym i najwyższym obowiązuje już jednak pisownia rozdzielna, np. nie lepiej, nie najlepiej.
b) Nieco inaczej rzecz się ma z przysłówkami nieutworzonymi od przymiotników – wówczas obowiązuje pisownia rozdzielna, np. nie bardzo, nie całkiem, nie tylko, nie wszędzie, nie tutaj itp.
5. Pisownia nie z czasownikami:
Nie z czasownikami i wyrazami mającymi znaczenie czasownikowe (brak, można, potrzeba, wiadomo, warto, wolno) piszemy osobno, np. nie śpię, nie lubię, nie można, nie wiadomo itp.
Wyjątkiem jest pisownia nielicznych czasowników utworzonych od rzeczowników z przedrostkowym nie, np. niepokoić (od: niepokój), niewolić (od: niewola), a także czasowniki niedomagać, niedowidzieć oraz nienawidzić.
6.Pisownia nie z liczebnikami, zaimkami i wyrażeniami przyimkowymi:
Zasadniczo nie z powyższymi częściami mowy piszemy osobno, np.:
a) z liczebnikami: nie pierwszy, nie jeden, ale dwóch (ale: niejeden, w znaczeniu „wielu”);
b) z zaimkami: nie my, nie każdy, nie swój, nie nasze (ale m.in.: nieco, niejaki, niektórzy);
c) z wyrażeniami przyimkowymi: nie dla nas, nie z nim, nie w szkole, nie za długo (ale: niezadługo, w znaczeniu „wkrótce”).
Zadanie: Uzupełnij tekst dyktanda partykułą „nie” i wyślij na adres: alicjaagnieszka7@gmail.com
……….oczekiwanie Jacek stanął przed problemem. I to ……..dużym, a wprost ogromnym!
……spodziewanie okazało się, że ……….zostało Jackowi nic z kieszonkowego, a za …….. więcej niż tydzień miały być urodziny jego ……..ocenionej mamy. ……….sposób …….uhonorować jej ……….wielkim choćby prezentem, a ……….łatwo ten cel osiągnąć, gdy w skarbonce ……..ma ani grosza. Choć więc od ……..wielu dni pogoda była jak na wrzesień …….brzydka, Jacek miał w sercu ……pogodę. Co za pech – myślał Jacek – ……….możność wyskrobania choćby ……….wielu złotych i ……..kupienie prezentu to prawdziwe nieszczęście. ……..chybnie mama będzie ……..pocieszona, i to w tak …….codziennym dniu.
………minęło mu jednak na tych ……..wesołych rozważaniach wiele czasu, kiedy ze swego
………przewidzianego kłopotu Jacek zwierzył się starszej siostrze.
– ……..mogę uwierzyć – prawie wykrzyknęła, a może tylko powiedziała, ale bynajmniej ……..cichym głosem. – To chyba ………prawda, że mój ………wiele młodszy przecież brat jest jeszcze tak …….dojrzały i …….mądry – zaśmiała się ciepło.
I zaczęła objaśniać:
– ……..musisz niczego kupować, bo mama ……..oczekuje od ciebie ani …….wielkiej, ani zwłaszcza …….wiem jak pięknej rzeczy. ………rzadko nam przecież powtarzała:
…..najlepszy to prezent – przedmiot; prawdziwym prezentem jest czas, uwaga, uczucie. ……..sztuka zresztą wydać pieniądze, a i ……trudno kupić upominek wtedy, kiedy pieniędzy …..brakuje. Ale ty …..kupuj naszej mamie żadnego prezentu, tylko go sam …….strudzenie zrób. ……proszony przez nikogo posprzątaj w łazience. Zadbaj, żeby w kuchni ……został żaden …..umyty talerz. Nie pytając o nic, kiedy tylko mama wróci z pracy, odbierz od niej płaszcz. I …..czekając wręcz bukiecik jesiennych kwiatów, jakie ….problem jeszcze znaleźć na łące ……opodal naszego domu. ……..bardzo się przy tym natrudzisz, a ……ma wątpliwości, że mama będzie przeszczęśliwa. Choćby była …… w formie, a nawet ………domagała, z takiego bukietu ucieszy się, jak gdyby to był ……jeden, a cała masa prezentów. I na jego widok w ciągu kolejnych dni uśmiechnie się ……..jeden raz.
Kl. VIII
15 czerwca
Zapisz temat do zeszytu.
Temat: Ballada o miłości – powtórzenie o „Świteziance” Adama Mickiewicza.
Zapoznaj się z filmem z kanału „Wiedza z wami. Podstawówka.” na temat utworu: https://www.youtube.com/watch?v=M4BIBXwhw88
Notatka do zeszytu:
1. Utwór Adama Mickiewicza jest ballada. Jej najważniejsze cechy to:
a) przenikanie się świata rzeczywistego (postać strzelca) i fantastycznego (postać rusałki);
b) akcja skoncentrowana wokół gwałtownych zdarzeń (miłosne uniesienia, zdrada, zemsta);
c) nastrój grozy i tajemniczości (ukazanie wydarzeń na tle budzącej niepokój przyrody – ciemny las, noc, wzburzona woda, mgły i tajemnicze błyski na tafli jeziora);
d) ludowość (ludowe wyobrażenia – w jeziorze mieszkają nimfy; ludowa moralność – nie ma winy bez kary);
e) melodyjność (regularna budowa utworu – czterowersowe zwrotki, wersy złożone na przemian z ośmiu i dziesięciu sylab, stały układ rymów: abab; liczne powtórzenia, np. Bieży i patrzy, patrzy i bieży);
f) połączenie elementów epiki (opowieść narratora o losach strzelca), liryki (podział na strofy, podkreślenie atmosfery niezwykłości i oddanie emocji bohaterów poprzez nagromadzenie środków stylistycznych: pytań, wykrzyknień, powtórzeń, porównań, przenośni i epitetów) i dramatu (występowanie dialogów).
Kl. VII
15 czerwca
Zapisz temat do zeszytu.
Temat: Cechy literatury fantasy na podstawie fr. powieści Johna Ronalda Reuela Tolkiena „Władca Pierścieni”.
Zapoznaj się z fr. powieści zamieszczonym w podręczniku na str. 180-182.
Notatka do zeszytu:
Cechy powieści fantasy:
1) Magia.
2) Fantastyczne postacie: elfy, krasnoludy, czarodzieje, wiedźmy, smoki, mówiące rośliny, nadnaturalne istoty o nieprzeciętnych zdolnościach lub wynaturzone kreatury siejące przerażenie u swoich przeciwników.
3) Świat rzeczywisty lub świat wykreowany.
4) Magiczne przedmioty: zaklęte puchary, niewidzialne miecze, trujące eliksiry czy samozapłonowe pączki.
5) Nietuzinkowy bohater.
6) Intrygująca fabuła oparta na dawnych wierzeniach, legendach, baśniach i bajaniach, a także na mitach.
Zapoznaj się:
Trylogia Władca Pierścieni powstawała w latach 1936-1949. Można tu odnaleźć bezpośrednie nawiązania zarówno do czasów II wojny światowej (walczył w niej syn Tolkiena, Christopher), jak i do wszelkiego rodzaju totalitaryzmów, jak faszyzm, komunizm. To one kryją się pod maską tolkienowskiego Morgotha (upadłego anioła, twórcy zła) i jego najwierniejszego i najpotężniejszego sługi, Saurona. Przeciwko złu występują wszystkie istoty ze świata dobra: od niepozornych hobbitów do ludzi i doskonałych elfów. Wspierają ich czarodzieje. Fascynujący świat Tolkiena ma swoją geografię, mitologię, historię, języki, przyrodę, mieszkańców podzielonych na plemiona, gatunki, odmiany - jest to świat powieści fantasy, niezwykle sugestywny, pobudzający wyobraźnię. Stąd powodzenie trylogii, która ma czytelników na całym świecie.
Najogólniej mówiąc, jest to powieść o odwiecznej walce dobra ze złem, o solidarności koniecznej w celu pokonania zła, bohaterstwie. Tolkien pokazuje ważną prawdę: nawet istoty niepozorne, nieliczące się w świecie wielkiej polityki, mogą wpływać na oblicze rzeczywistości. Zachęca tym samym do podejmowania działań w imię dobra.
Kl. VIII
19 czerwca
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Przemijania nie można zatrzymać… - wiersz Wisławy Szymborskiej „Nic dwa razy”.
Przeczytaj wiersz z podręcznika ze str. 64-65. Wysłuchaj interpretacji utworu:
1. https://www.youtube.com/watch?v=fWpyycZc7B4
2. https://www.youtube.com/watch?v=q_sMmIXxkJw
Zapoznaj się:
Podmiot liryczny tego wiersza to z pewnością człowiek doświadczony. Być może jest filozofem (dużo myśli, zastanawia się nad sensem życia). W wierszu występują bezpośrednie zwroty do „ty” lirycznego: „twoje imię”, „jesteśmy razem”. Adresat wypowiedzi lirycznej nie został jasno określony, ale refleksje wyrażone w wierszu pozwalają przypuszczać, że jest to ktoś bliski podmiotowi lirycznemu, a całość wypowiedzi ma formę poetyckiego listu.
Wiersz rozpoczyna refleksja o przemijalności ludzkiego życia, które dane jest każdemu tylko raz. Podmiot liryczny ujmuje to aforystycznie: „Nic dwa razy się nie zdarza / i nie zdarzy. Z tej przyczyny / zrodziliśmy się bez wprawy / i pomrzemy bez rutyny”. Nie da się powtórzyć żadnej sytuacji, „repetować / żadnej zimy ani lata” („nie ma dwóch” - powtórzenie). Ta ogólna refleksja poprzedza osobiste rozważania osoby mówiącej - zakochanej kobiety, którą zmienność własnych odczuć prowokuje do rozmyślań nad istotą miłości. Odwołuje się w swych rozważaniach do dwóch płaszczyzn czasowych. Wczoraj - „tak mi było, jakby róża / przez otwarte wpadła okno”, a więc zauroczenie, fascynacja, zachwyt. Dziś - „odwróciłam twarz ku ścianie” - rozterki, wątpliwości, niepewność. Ten stan podmiotu lirycznego został podkreślony przez zgromadzonych w dwóch wersach pytaniach retorycznych: „Róża? Jak wygląda róża? / Czy to kwiat? A może kamień?”.
Próba wyjaśnienia własnych wątpliwości prowadzi znów do uogólniającej refleksji, ujętej w formę błyskotliwej sentencji, która dotyczy zarówno chwili, jak i człowieka: „Jesteś - a więc musisz minąć. / Miniesz - a więc to jest piękne”. Podmiot liryczny uświadamia sobie, że czasu nie da się zatrzymać, trzeba przemijanie przyjąć jako nieodłączny element ludzkiej egzystencji. To dopiero pozwoli właściwie ocenić wartości i siłę własnych uczuć.
Podobna sentencja pojawia się na początku wiersza: „Nic dwa razy się nie zdarza” - wiersz ma więc wyraźnie budowę klamrową.
W ostatniej zwrotce podmiot liryczny puentuje te rozważania paradoksalnym stwierdzeniem: „spróbujemy szukać zgody, / choć różnimy się od siebie / jak dwie krople czystej wody”. Autorka odwołuje się do funkcjonującego w potocznym języku porównania „jak dwie krople wody”, określającego niezwykłe podobieństwo, wręcz identyczność np. wyglądu. Posługuje się nim, by podkreślić różnice między ludźmi. Jesteśmy do siebie podobni w swej fizyczności, różni nas jednak psychika, sposób odczuwania, myślenia, wrażliwość itd. Jedyną drogą porozumienia jest kompromis - „spróbujemy szukać zgody”.
Wiersz ma budowę stroficzną, liczy 7 czterowersowych zwrotek o regularnych 8-zgłoskowych wersach, w których akcenty zostały równomiernie rozłożone. Wersy nie zawierają pełnych zdań, w dodatku poetka dość często stosuje przerzutnię (przeniesienie części sformułowania do drugiego wersu). Dzięki temu wiersz ma powolny, potoczysty rytm. Poetka zastosowała rymy żeńskie, niedokładne, parzyste: przyczyny - rutyny; głośno - okno. Pojawiają się także rymy wewnętrzne: uśmiechnięci - wpółobjęci.
Kl. VII
19 czerwca
Zapisz temat do zeszytu.
Temat: Cechy literatury detektywistycznej na podstawie fr. utworu Edgara Allana Poe „Zagłada Domu Usherów”.
Przeczytaj tekst z podręcznika ze strony 214-216.
Notatka do zeszytu:
1. Powieść detektywistyczna to gatunek należący do powieści kryminalnej, spopularyzowany w dużej mierze dzięki Agacie Christie na początku XX wieku. Tematem utworu zawsze jest śledztwo, nieudolnie prowadzone przez policję, a z powodzeniem rozwiązane przez detektywa. Śledztwo zazwyczaj dotyczy zbrodni, która przedstawiona została na początku utworu, a poszukujący, jak po nitce do kłębka, dochodzą do odkrycia prawdy i zidentyfikowania mordercy. Cechy:
a) zazwyczaj bohaterem powieści jest prywatny detektyw lub detektyw amator;
b) jego praca opiera się na dedukcji, która pomaga mu rozwikłać zagadkę;
c) odwrócona fabuła (sięgająca wstecz – na końcu książki dowiadujemy się, jak doszło do tego, co zostało ukazane na jej początku)
d) liczne retrospekcje;
e) nacisk w fabule położony jest na śledztwo, sama zbrodnia zaś jest opisana bardzo skąpo;
f) wrażenie podwójnego dna (czytelnik zdaje sobie sprawę z zagadki i sam próbuje ją rozwiązać podążając śladami bohatera, a czasem przed nim – próbuje domyślić się rozwoju wydarzeń);
g) świat przedstawiony jest jednoznaczny moralnie – panuje zasada, że zbrodnia jest zła, a śledztwo doprowadzi do jej ujawnienia;
h) świat przedstawiony ma zamkniętą formułę – znamy wszystkich bohaterów i przestrzeń w jakiej się poruszają, obszar akcji jest poddany całkowitemu poznaniu.
Kl. VIII, 22 czerwca
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Ocalić gwarę od zapomnienia – dialekty i gwary.
Zapoznaj się z wiadomościami zamieszczonymi w podręczniku na str. 76-77.
Notatka do zeszytu:
Język polski nie jest jednolity. Obok języka ogólnego (czyli podstawowej odmiany języka, która służy do porozumiewania się wszystkich członków danego narodu) wyróżniamy bowiem wiele innych odmian, np. środowiskowe, zawodowe, a także terytorialne.
Dialekt to odmiana polszczyzny ogólnej, która wyróżnia się charakterystyczną dla danego obszaru wymową głosek i swoistym słownictwem, czasami również specyficzną budową słowotwórczą, fleksją, składnią. Gwara zaś to odmiana języka, która pojawia się na niewielkim terenie. W obrębie jednego dialektu może występować kilka gwar.
Współcześnie wyróżniamy w polszczyźnie następujące dialekty: wielkopolski, mazowiecki, małopolski, śląski oraz kaszubski.
Kl. VII, 22 czerwca
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Moc wyobraźni – Katarzyna Majgier „Marzycielki”.
Zapoznaj się z tekstem znajdującym się w podręczniku na str. 221 – 223.
Zapoznaj się:
Książka Katarzyny Majgier „Marzycielki” to opowieść o rodzinie, w skład której wchodzi mama Kinga, dwie nastoletnie córki Monika i Liliana oraz ich ojciec. Monika i Liliana mają się zmierzyć z nową rzeczywistością, a mianowicie z rozwodem rodziców i jego następstwami. Dziewczynki mieszkały w dużym domu z ogrodem, przy eleganckiej ulicy w Jasnem, a teraz przeprowadzają się do blokowiska do Krakowa, dzielnica Nowa Huta. Monika, bo to jest główna bohaterka, pokazuje nam jej „nowy” świat. Możemy porównać jak żyją i zachowują się ludzie w jej „nowym” i „starym” miejscu. Dawne przyjaciółki okazują się płytkie i powierzchowne, a nowe otoczenie, mimo że po przejściach, staje się dla niej prawdziwe i wartościowe. Pojawia się koleżanka mamy ze szkolnych lat, która jest podróżniczką. To od niej Monika dowiaduje się o grupie „Marzycielki”, jaką tworzyły jej mama i jej koleżanki. Była to grupa, która miała szalone pomysły i spełniała swoje marzenia. Pewnego dnia Monika postanawia sama wybrać się z Krakowa do Jasnego busem. Przyjeżdża do domu ojca i zastaje tam... ale o tym musicie sami przeczytać. Monika stara się zrozumieć, jaka jest jej rodzina teraz, kiedy są „po przejściach” i dochodzi do wniosku, że całkiem normalna, gdyż nie ma rodzin idealnych. Każda ma coś, co sprawia, że odstaje ona od ideału, który nie istnieje w realnym życiu. (źródło: http://library1gim.blogspot.com/2015/04/marzycielki-katarzyna-majgier-recenzja.html)
Kl. VIII, 23 czerwca
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Spieszyć na ratunek – Stanisław Trojanowski „Naznaczony 11 września: Rozmowa ze strażakiem z WTC”.
Zapoznaj się z tekstem z podręcznika znajdującym się na str. 105-107.
Zapisz w zeszycie:
1. Przybycie strażaka do pracy.
2. Wykonywanie swoich obowiązków przez mężczyznę.
3. Wiadomość o ataku terrorystycznym.
4. Wyruszenie do akcji.
5. Telefon syna do strażaka.
6. Dotarcie do miejsca zdarzenia.
7. Awantury wystraszonych mieszkańców.
8. Przydzielenie zadań strażakom.
9. Dotarcie na 78 piętro pierwszej wieży.
10. Ewakuacja ludzi z budynku.
11. Zniszczenie drugiej wieży.
12.Zniknięcie Glena Wilkinsona.
13. Poszukiwania funkcjonariusza.
14. Odnalezienie zwłok Glena pod gruzami.
15. Wydostanie zwłok.
16. Odesłanie strażaków na odpoczynek.
17. Pobyt głównego bohatera w szpitalu.
18. Odejście na emeryturę w wieku 47 lat.
Kl. VII, 23 czerwca
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Czym jest hejt i jak można mu zapobiec? (Ewa Barańska, Zapomnieć Różę)
Zapoznaj się z tekstem znajdującym się w podręczniku na str. 268-270 oraz recenzją książki zamieszczoną pod adresem: http://grygielewa.blogspot.com/2015/10/tytu-zapomniec-roze-autorka-ewa.html
kl. VIII, 24 czerwca
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Czy istnieje idealny świat? – fr. książki Herberta George Wellsa „Ludzie jak bogowie”.
Zapoznaj się z tekstem z podręcznika znajdującym się na str. 184-185.
Zapoznaj się:
Głównym bohaterem książki „Ludzie jak bogowie” jest dziennikarz gazety “Liberał” – pan Barnstaple. Znużony swoim życiem mężczyzna udaje się na samotne wakacje, które pomogą mu odpocząć od rodziny, obowiązków i dobiegających zewsząd informacji o trudnej sytuacji na świecie. Dochodzi jednak do wypadku samochodowego i wraz z jedenastoma innymi osobami, Barnstaple zostaje przeniesiony do innego świata – Utopii (a przynajmniej tak nazywają go bohaterowie powieści).
Świat przedstawiony przez autora wyprzedza ten znany nam z Ziemi o około trzy tysiące lat – choroby i wszelkie szkodniki zostały wytępione, a wojny to odległa przeszłość. Mieszkańcy obcej planety też różnią się od swoich gości – komunikują się za pomocą telepatii, a dzięki eugenice bardziej przypominają greckich bogów niż zwykłych ludzi. Okazuje się, że podobnie jak Ziemia, Utopia również przeszła spory kryzys (przez mieszkańców nazywany epoką zamętu), ale udało się jej stanąć na nogi i zbudować szczęśliwe, żyjące w dostatku społeczeństwo.
Kl. VII, 24 czerwca
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Reportaż z największych współczesnych katastrof ekologicznych – fr. „Imperium” Ryszarda Kapuścińskiego.
Zapoznaj się z tekstem z podręcznika znajdującym się na str. 275- 277.
Zapoznaj się:
„Imperium” to reportaż Ryszarda Kapuścińskiego o upadku Związku Radzieckiego – ostatniego imperium XX wieku. Książka powstała po dwuletniej podróży po ZSRR. W roku 1993 stała się bestsellerem, tłumaczonym na całym świecie.
Książka ma charakter osobistej relacji z podróży i składa się z trzech części:
1. "Pierwsze spotkania (1939--1967)" Kapuściński opowiada o wkroczeniu wojsk radzieckich do Pińska, jego rodzinnego miasteczka na Polesiu, o nędzy i terrorze okupacji radzieckiej. Następnie o podróży koleją transsyberyjską, oraz o wyprawie, w której odwiedził republiki Środkowej Azji: Gruzję, Armenię, Azerbejdżan, Turkmenistan, Tadżykistan, Kirgistan i Uzbekistan.
2. "Z lotu ptaka (1989-1991)" stanowi ponad połowę objętości Imperium i jest relacją z samotnych podróży po Związku Radzieckim w momencie jego rozpadu. W europejskiej części ZSRR Kapuściński odwiedził m.in. Brześć, Moskwę i Donieck, na dalekiej Północy – Magadan i Workutę, na południu – Tbilisi i Erywań. Podczas tych podróży przebył – głównie drogą lotniczą – dystans 60 tysięcy kilometrów.3. "Ciąg dalszy trwa (1992-1993)" ma charakter podsumowania. Jest też próbą analizy przemian w krajach Związku Radzieckiego. Jednak jak twierdzi sam autor: całość nie kończy się wyższą i ostateczną syntezą, lecz przeciwnie — dezintegruje się i rozpada, a to dlatego, że w trakcie pisania książki rozpadowi uległ jej główny przedmiot i temat — wielkie mocarstwo sowieckie.
Kl. VIII, 25 czerwca
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Twój niezbędnik literacki i językowy – podsumowanie wiadomości.
Zapoznaj się z informacjami zawartymi w podręczniku na str. 303-317, a także filmem powtórzeniowym z kanału „Wiedza z wami. Podstawówka.”: https://www.youtube.com/watch?v=duUIaEw9tAg&list=RDCMUCJYqyi1HrPZ0B8X0R_xbJew&start_radio=1&t=48
Kl. VII, 25 czerwca
Zapisz w zeszycie temat lekcji.
Temat: Mój niezbędnik – podsumowanie wiadomości.
Zapoznaj się z informacjami zawartymi w podręczniku na str. 333-346, a także filmem powtórzeniowym z kanału „Wiedza z wami. Podstawówka.”: https://www.youtube.com/watch?v=hyLsrMkoAy0&t=50s
